به گزارش ایسنا، مجید شاه‌حسینی، معاون وقت کمیسیون اسرا و مفقودین و عضو فعال کمیته مذاکرات تبادل اسرا با اشاره به اینکه درباره آزادی اسرای عراقی ناگفته‌هایی وجود دارد،می گوید: در مورد تبادل و بازگشت آزادگان ایرانی بسیار مصاحبه و روایت شده، حتی خود من مصاحبه‌های متعددی داشتم، اما اینکه اسرای عراقی چگونه آماده شدند و برای تحویل به مرز راهی شدند، کمتر گفته شده است.

در مرحله اول تبادل بیش از هزار اسیر از اردوگاه‌ها حضور داشتند که باید طی ۴۸ ساعت لباس نو، کت و شلوار، کفش، لباس زیر، هدایا، حقوق باقی‌مانده و وسایلشان آماده می‌شد. همچنین مسائل پزشکی، جلوگیری از بیماری‌ها، آمبولانس و پزشک همراه باید فراهم می‌شد. این موضوعات کمتر بازگو شده و ما قصد داریم این‌ها را به صورت کامل بیان کنیم.

تبادل اسرا چه یک‌طرفه و چه دوطرفه، از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ ادامه داشت. بازگشت اسرای ایرانی به سه بخش تقسیم می‌شود که در کتاب «اسناد تبادل اسرا» هم به آن اشاره شده است:

بخش اول: از ۲۶ خرداد ۱۳۶۰ تا ۲۸ دی ۱۳۶۸، طی ۱۹ مرحله، ۹۶۹ آزاده بازگشتند که عمدتاً شامل مجروحین، بیماران و ۲۲ نفر زن بود.

بخش دوم: تبادل بزرگ که از ۲۶ مرداد ۶۹ شروع شد تا ۲۴ شهریور ۶۹، در ۴۲ مرحله ۳۷ هزار و ۵۳۲ آزاده وارد کشور شدند که بیش از ۱۸ هزار نفر ثبت‌نام‌شده و مابقی مفقودین بودند.

بخش سوم: از مهر ۶۹ تا اسفند ۸۱، یعنی تا دو روز پیش از سقوط حزب بعث و صدام، ۶۳۹ آزاده دیگر بازگشتند.

مجموعاً از سال ۶۰ تا ۸۱، ۳۹ هزار و ۱۴۰ آزاده وارد کشور شدند.

وی گفت: در یکی از مراحل، عراق بنا بود هزار نفر تحویل دهد اما ۹۹۹ نفر آورد. من بلافاصله با بی‌سیم اعلام کردم. چون من در منطقه منذریه بودم، به مسئول تبادل اسرای عراقی، حاج‌آقا عزیزی، اطلاع دادم و ایشان اولین اسیر عرقی را از اولین اتوبوس پیاده کردند. مسئول تبادل اسرای عراقی، سرتیپ عبدلستار، اصرار داشت که ما آن یک نفر را می‌آوریم.  ما هم گفتیم هر وقت آوردید، ما هم تحویل می‌دهیم. دو ساعت بعد نفر آخر را آوردند و ما هم اسیر عراقی را تحویل دادیم. این سیاست که «به ازای هر اسیر ما، یک اسیر تحویل می‌دهیم» باعث شد بیش از ۲۳ هزار اسیر ثبت‌نام نشده ما به کشور بازگردند.

انتهای پیام