به گزارش ایسنا،سرهنگ محسن حسین‌زاده فرزند دلیر خطه آذربایجان و زاده شبستر، مردی بود که تمام عمرش را وقف عشق به خانواده، خدمت به مردم و پاسداری از آسمان ایران کرد. او نه‌تنها یک افسر توانمند در حوزه رادار و الکترونیک بود، بلکه در زندگی شخصی‌اش نمونه‌ای کامل از یک پدر مهربان، همسر فداکار و فرزند بی‌ادعا بود.

در خانه وجودش همچون نسیم آرامش‌بخش بود. چهره همیشه خندانش دل همه را آرام می‌کرد. اهل دل و اهل خدا بود. نمازش را همیشه اول وقت می‌خواند، شب‌ها با خدای خویش خلوت می‌کرد و صدای مناجاتش خانه را با عطر ایمان پر می‌کرد. قلبی داشت که سرشار از محبت، صداقت و گذشت بود و هرگز حتی ذره‌ای از بدی و کینه در آن جای نمی‌گرفت.

مردی خاکی، مردم‌دار و بی‌تکلف بود. با همه با ادب و احترام رفتار می‌کرد. میزبان خوبی برای دوستان و مهمانان بود و با محبتش دل‌ها را به هم نزدیک می‌کرد. برای خانواده‌اش ستون آرامش بود، برای پدر و مادرش بهترین فرزند و برای همسر و فرزندش تمام دنیا.

اما فراتر از همه این ویژگی‌ها، محسن حسین‌زاده سربازی بود که امنیت کشورش را بالاتر از جان خود می‌دانست. در خط مقدم پدافند هوایی و رصد آسمان‌ها در سایت رادار گرمی، شب و روز نمی‌شناخت تا خواب آرام مردم وطنش را پاسداری کند.

سرانجام، در راه دفاع از امنیت میهن و در مقابله با حملات ناجوانمردانه دشمن در تاریخ 24/3/1404 به آرزوی دیرینه‌اش رسید و بال‌های پرواز ابدی گشود. امروز پیکر مطهرش در گلزار شهدای ارومیه آرام گرفته است، اما نام و یادش تا همیشه در قلب همسر، فرزند و مردم ایران جاودانه خواهد ماند.

انتهای پیام