امیر محمدرضایی در گفتوگو با ایسنا، با تاکید بر ضرورت احیای انستیتو ملی بازیسازی و رسیدن به جایگاه خوب گذشته، درباره رویکرد تازه بنیاد ملی بازیهای رایانهای در جذب اساتید و برنامههای کلان در این حوزه، گفت: انستیتو از بدو تاسیس تاکنون نقش پررنگی در تربیت نیروی کار در صنعت گیم ایران داشته و بسیاری از استعدادها و سرمایههای انسانی جامعه گیم ایران یا در دورههای انستیتو شرکت کرده بودند و یا آنجا تدریس میکردند. البته که در بعضی دورهها این تاثیر، پرفروغ و در بعضی دورهها کم فروغ بوده اما در هر صورت این میراث ارزشمند کار ما را به عنوان مسئولان حال حاضر در انستیتو سخت و حساس میکند.
او با بیان اینکه برای جذب اساتید نیاز به برقراری ارتباط میان انستیتو ملی بازیسازی و تمامی پتانسیلهای موجود در آموزش است، اظهار کرد: مطمئن هستم در صورتی که حسن نیت ما برای کمک به صنعت گیم در ایران و همچنین تواناییمان در اجرای برنامههای انستیتو، مورد قبول و پذیرش اهالی صنعت گیم قرار گیرد، دوباره استقبال از آموزش و جذب اساتید برجسته در انستیتو عملی خواهد شد.
دانستههایمان باید دائم بهروزرسانی شود
معاون پژوهش بنیاد ملی بازیهای رایانهای با اشاره به اینکه ویدیوگیم صنعتی بسیار پویاست که هر روز اتفاقات جدید در آن رخ میدهد و دانستههای قدیمی مورد نقد قرار میگیرد، ادامه داد: بنابراین بازیسازان همیشه در حال رصد، یادگیری و بهروزرسانی اطلاعات و نتیجه گیریهای جدید از دادهها هستند. به همین دلیل اشتراک و انتقال دانش بین شرکتهای موفق، نقش مهمی در رشد صنعت گیم ایفا میکند، اما این کافی نیست و اتفاقاً در صورتی که آموزشهای هدفمند برای تازهواردها به صنعت گیم فراهم نشود، باعث فاصله بیشتر بین نیروی کار جدید و نیازهای شرکتها میشود؛ در نتیجه ما همیشه باید تعادلی بین نیازهای روتین صنعت گیم و دستاوردهای جدید برقرار کنیم تا نیروهای مفیدتری برای تقاضای بازار کار فراهم آوریم. این مهم وابسته به همکاری بیشتر با فعالان موثر صنعت است.
او درباره تغییراتی که قرار است در سرفصلهای آموزشی و سطح دورههای انستیتو ملی بازیسازی ایجاد شود، توضیح داد: آموزش بازیسازی در سالهای اخیر دچار تغییرات بسیار زیادی شده است. زمانی که من خودم شروع به بازیسازی کردم، تنها راه یادگیری، خواندن مستندات یک موتور بازیسازی بود. بعد کمکم پای کتابها و وبسایتها به یادگیری باز شد و سپس دورهای ویدیوهای آموزشی تا همین اواخر نسل سوم یادگیری در بازیسازی را شکل میدادند. اما با ورود هوش مصنوعی و تغییرات بسیار سریع آن، در همه چیز از جمله آموزش بازیسازی، روش یادگیری به سرعت دگرگون شده است.
هوش مصنوعی نیاز بازیسازان را برطرف میکند؟
محمدرضایی افزود: با این حال همچنان جای خالی تجربه و مسیر آموزش را تا به امروز هیچکدام از این موارد پر نکردهاند. همیشه کار در کنار بازیسازان موفق و همین طور شنیدن تجربه شکستها و موفقیتها در پروژههای واقعی نقش پراهمیتتری در پیشرفت بازیسازها داشته است. کسی که شروع به یادگیری آموزش ساخت بازی میکند، باید سوالهای درست بپرسد تا به جوابهای درست برسد. وقتی از هوش مصنوعی سوال میپرسد که «چطور بازی مورد نظرش را بسازد؟»، نمیداند چه سوالاتی بهترین کمک را به او خواهد کرد و معمولاً هوش مصنوعی هم خیلی در جنگ با ایدههای افراد نیست و معمولا سوالکننده را تایید و تشویق میکند. پس اگر قبلاً مشکل این بود که این ویدیوی آموزش ساخت بازی هیچ تضمینی برای موفقیت یک بازی که میسازی، ارائه نمیداد، امروز مشکل این است که آیا هوش مصنوعی به ما میگوید که کلاً اشتباه آمدهایم و باید از راه دیگری برویم یا آنقدر رک هست که به ما بگوید استعداد تو در این زمینه نیست؟ یا اجازه دارد در این سطح ما را اصلاح کند و بگوید کلاً سوالت غلط است چون این روش به درد شرایط تو نمیخورد؟
اهمیت جلوگیری از توهم یادگیری
او ادامه داد: این خطر همیشه وجود دارد که با آسان شدن رسیدن به پاسخ، افراد تنبلتر خواهند شد و دانش محاسبه را در ذهن خود کم اهمیتتر میکنند و این باعث دلسردی و ناامیدی خیلی زودِ بازیسازهای جوان خواهد شد. با توجه به تمام این شرایط جدید ما در انستیتو ملی بازیسازی همزمان که قرار است خودمان را با شرایط تکنولوژی و دانش جدید هماهنگ و به روز کنیم، در عین حال سعی میکنیم از توهم یادگیری و دانش سطحی جلوگیری کرده و همچنان اصول پایه را در آموزش از دست ندهیم.
از بوتکمپهای بازیسازی چه خبر؟
معاون پژوهش بنیاد ملی بازیهای رایانهای همچنین درخصوص برنامه برگزاری بوتکمپها در دوره جدید، توضیح داد: از نظر من بوتکمپها یکی از برنامههای بسیار مفیدی بود که از دوره ریاست خانم دکتر شریفی در انستیتو شروع شد و یکی از تاثیرگذارترین و پویاترین اتفاقهای گیمی بود که انستیتو در این سالها رقم زده بود. بنابراین ما هم سعی میکنیم همچنان این برنامه را ادامه دهیم و از تجربیات اجرایی این بوتکمپها نیز استفاده کنیم. در نتیجه شاید ما در این دوره کمترین تغییر را نسبت به دورههای اولیهای که بوتکمپها در انستیتو برگزار میشد، داشته باشیم و بگذاریم کاری که به خوبی جواب داده، همان طور ادامه یابد. تنها تعهد ما این است که بوتکمپها در دوره جدید با تمرکز بر پروژههای واقعی، زمانبندی فشرده و منتورینگ اساتید شناخته شده بازی سازی ایران برگزار شوند تا بتوانند فرصت تجربه واقعی تولید بازی و همکاری تیمی را برای هنرجویان فراهم کنند.
تفاوتی بین نوع بازیها قائل نمیشویم
او درباره کارها و پروژههایی که هنرجوها در طول این دورهها انجام میدهند، اظهار کرد: از تغییراتی که در انستیتو در دوره جدید برنامهریزی شده، راهاندازی دورههای عملی بیشتر در انستیتو است؛ چه دورههای طولانی، دورههای آنلاین، دورههای کوتاه چندروزه و ورکشاپهای یک روزه، ما بر روی کار عملی و تجربه واقعیتر و صحبت با اساتید در مورد کار تاکید خواهیم کرد. البته در مورد نوع پروژههای هنرجوها، سعی ما پوشش دادن انواع پروژهها در طول یک سال است و نه تاکید بر نوع خاصی از بازیها.
محمدرضایی افزود: برای ما بین یک بازی موبایل درآمدزا، یک بازی مستقل هنری و یا یک بازی بزرگ در سطح جهانی تفاوت ارزشی وجود ندارد زیرا ما نمیتوانیم پیشبینی کنیم که بازار گیم ایران در آینده به چه سمتی خواهد رفت و اگر ما تمام تمرکز خود را بر روی یک بازار خاص بگذاریم، چه استعدادهایی را که میتوانند بازی را در این صنعت عوض کنند نادیده خواهیم گرفت. پس تاکید ما بر تنوع و کوتاه و مختصر بودن پروژهها خواهد بود.
تکلیف هنرجوها پس از پایان دوره چه میشود؟
او در پاسخ به این پرسش که آیا امکان همکاری یا معرفی هنرجوها به شرکتهای بازیسازی پس از پایان دوره وجود دارد؟ بیان کرد: یکی از اهداف اصلی ما پیوند آموزش با صنعت است. برنامه داریم پس از پایان دورهها هنرجویان برتر به شرکتهای بازیسازی معرفی شوند یا امکان همکاری در پروژههای مشترک برایشان فراهم شود. اگر این اتفاق بیفتد، ما به بسیاری از اهدافمان دست مییابیم؛ بنابراین به شدت آن را پیگیری میکنیم. البته نباید نادیده گرفت که ساخت تیمهای کوچک و پرانرژی هم میتواند اتفاقی به همان اندازه مفید باشد. انتخاب بین این دو گزینه، پس از راهنماییها و بررسی اساتید به عهده خود هنرجوها خواهد بود.
از شهرستانها غافل نمیشویم
معاون پژوهش بنیاد ملی بازیهای رایانهای با تاکید بر ضرورت توسعه آموزش بازیسازی با رویکرد تمرکززدایی از تهران و توجه به مناطق کمبرخوردار، اظهار کرد: بوتکمپها اتفاق بسیار مفیدی در همین زمینه هستند و با نمونههای عملیاتی که اتفاق افتاد، نشان دادند که واقعاً موثر بودند. ما تیمهای خیلی خوب و موفقی را در شهرهای مختلف ایران از همین بوتکمپها معرفی کردیم که باعث افتخار انستیتو و همکاران ما در طول این سالهاست. در کنار آن، صحبتهای زیادی از دورههای قبل انستیتو در حال انجام است که «مرکز رشد بازی سازی» را در استانها فعال کنیم تا قدم محکمتری در این راستا برداریم.
از امکانات فراوان رسیدیم به چند اتاق نامناسب!
او در پایان درباره بزرگترین چالشی که در مسیر آموزش بازیسازی وجود دارد، گفت: زمانی انستیتو و مرکز آموزشی وابسته به آن تقریبا در همان سطح بنیاد، فضای آموزشی، امکانات و نیروی کار داشت. وقتی من در انستیتو شروع به کار کردم میدانستم که از آن همه امکانات، اکنون فقط چند اتاق باقی مانده که برای کلاسهای حضوری مناسب نیستند. صحبت کردن و مذاکره برای گرفتن امکانات آموزشی از سایر ارگانها و مراکز آموزش بخش زیادی از وقت ما را به خود اختصاص داده و یکی از بزرگترین چالشهای ما در حال حاضر است. امیدوارم با حضور مدیرعامل جدید بنیاد، که خود سالها تجربه و دغدغه آموزش در بازی و ارتباط مستقیم با صنعت گیم و علم به نیازهای آن را داشتند، ما بتوانیم اهمیت و جایگاه اصلی آموزش را در رشد این صنعت و همین طور اشتغالزایی برای جوانان در این زمینه را فراهم کنیم. انستیتو نیاز دارد تا دوباره زنده شود تا بتواند نقش خود را به درستی ایفا کند و این چیزی نیست که از درون خود انستیتو و بدون کمکهای بیرونی اتفاق بیفتد.
انتهای پیام
نظرات