• دوشنبه / ۲۸ دی ۱۳۸۳ / ۱۳:۲۱
  • دسته‌بندی: ادبیات و کتاب
  • کد خبر: 8310-11711.28541
  • منبع : مطبوعات

پرويز بيگي حبيب‌آبادي: شاهنامه فردوسي تلفيقي از عرفان و حماسه است

عرفان در يك نگاه گسترده، مرزهاي مشتركي با حماسه دارد و اين دو جزء تفكيك‌ناپذير شعر دو دهه اخير ماست. به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران، پرويز بيگي‌حبيب‌آبادي با بيان اين مطلب در گفت و گو با ستاد خبري همايش «عرفان، اسلام، ايران و انسان معاصر» گفت: گذشته از زبان و ادبيات كلاسيك‌، رگه‌هاي پررنگي از عرفان را در شعر شاعران معاصر مي توان جست و جو كرد. من معتقدم حركت در مسير عرفان است كه به مرحوم دكتر سيدحسين حسيني اين ذهنيت را مي‌دهد تا درباره امام حسين (ع) «گنجشك و جبراييل» را بنويسيد و حتما مي‌دانيد كه اين نام تا چه اندازه به نام كتاب شيخ اشراق يعني «آواز پر جبرئيل» قرابت دارد و نيز معتقدم شعر دفاع مقدس لبريز از عشق و حماسه و عرفان است. وي د ادامه عنوان كرد: در طول تاريخ عرفان از اجزاي تفكيك‌ناپذير شعر ما بوده است و هم اكنون نيز اين مفهوم در شكل‌هاي مختلف خود از مايه‌هاي اصلي ذهن شاعران زمانه ماست. عرفان چيزي نيست كه بگوييم دوره خاصي داشته است، بلكه هميشه حضور داشته است و اين مقوله به تعلق خاطر مردم ما و فصل مشترك عرفان و مذهب برمي‌گردد. او همچنين در ارتباط با مرزهاي مشترك حماسه و عرفان افزود: من اعتقاد دارم انساني كه از مرزهاي خاكي و عقيدتي دفاع مي‌كند و در مقابل دشمني مي‌ايستد، عارف است. من عرفان را اينگونه مي‌بينم، آن هم عرفان عملي. عرفاني كه سبب مي‌شود يك رزمنده خود را به زير تانك بيندازد، تا اجازه ندهد دشمني يك قوم جلوتر بيايد. اوج اين نگرش را در شاهنامه به خوبي مي توان ديد. بيگي افزود: حماسه و عرفان پيچيدگي خاصي دارند و مي‌توانيم اوجش را در دفاع مقدس ببينيم. البته ساير ملل هم اين گونه است،‌ مثلا هنگامي كه «كاميكاس‌ها» در ژاپن عملياتشان را عليه هواپيمايي‌هاي آمريكايي انجام دادند، در اوج عرفان و حماسه بودند، اما عرفاني كه ما در كشورمان مي‌شناسيم لحظه‌اي است كه حضرت امام حسين‌ (ع) خون علي‌اصغر (ع) را به آسمان مي‌پاشد و آسمان را به غربت و شهادت شاهد مي‌گيرد. اين يك طيف عرفاني است كه آن زمان در كربلا اتفاق افتاده است و اين يعني عرفان و حماسه، علي‌الخصوص در مذهب شيعه كه اين تعلق خاطر به دليل توسل به اهل بيت است. شاعر غزل ‌«ياران چه غريبانه رفتند از اين خانه» در پايان گفت: چندي پيش علي باباچاهي در بررسي شعر انقلاب و دفاع مقدس گفته بود ”شعر دفاع مقدس، عرفان و ادبيات معاصر ما را صيقل زد و نگاه تازه‌اي به اين مقوله بخشيد”. به اعتقاد من كساني كه نگاه زميني دارند، بدون وجود عرفان، هيچگاه نمي‌توانند شاعر يا هنرمند شوند. انتهاي پيام
  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha