مراسم يادبود نخستين سالگرد درگذشت بزرگمرد جاودان مرمت و معماري ايران، دكتر سيدباقر آيتاللهزاده شيرازي در سالن اجتماعات پژوهشكدهي حفاظت و مرمت آثار تاريخي و فرهنگي برگزار شد.
به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، رييس پژوهشكدهي حفاظت و مرمت آثار تاريخي و فرهنگي ـ عبدالرسول وطندوست ـ در اين مراسم كه عصر روز گذشته در اين پژوهشكدهي برگزار شده بود، گفت: در چند سال اخير، بهجز دكتر شيرازي بزرگان ديگري هم در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري از دست رفتند. بزرگاني مانند مهندس مهريار كه شيرازي به او اعتقاد و ايمان كامل داشت يا خليليان و سيدجوادي كه در حوزهي اموال تاريخي و فرهنگي فعاليت ميكردند.
وي ادامه داد: چند روز پيش، در اينباره بحث بود كه بخشي در پژوهشكده براي مفاخر حوزهي ميراث فرهنگي كه از دست رفتهاند، ايجاد شود تا اطلاعاتي از آنها، ديدگاه و نگاهشان در حوزهي ميراث فرهنگي جمعآوري و سپس به مركزي مستقل منتقل شود.
او بيان كرد: يكي از كارهايي كه در اينباره ميتوانيم انجام دهيم، جمعآوري و مكتوب كردن اطلاعاتي است كه دكتر شيرازي دربارهي آنها فكر و فعاليت ميكرد تا شخصيت او محو نشود و هم از مسير اصلي كه ميخواست، منحرف نشويم. همچنين آنچه دكتر شيرازي تحت عنوان نگاه به ميراث فرهنگي و ارزش گذاشتن به حفاظت و مرمت ميراث فرهنگي داشت، روشنتر شود.
در ادامه، رييس پيشين سازمان ميراث فرهنگي اظهار كرد: بهدليل ظرفيتهاي شخصيتي كه شيرازي داشت و علاقهاي كه دوستانش به او داشتند، سخن گفتن از شيرازي هربار به سخنگو و شنونده مواردي را اضافه ميكند و شاهد توليد مطالب زيادتري در اين زمينه هستيم.
سيدمحمد بهشتي ادامه داد: اكنون يك نگراني در اين زمينه وجود دارد؛ چيزي كه در طول اين ماهها جسته و گريخته با آن مواجه شدم، دربارهي شيرازي بود و اينكه احساس كردم، سرزمين دكتر شيرازي توسط كساني كه دعواي ارث و ميراثي دربارهي او دارند، درحال تصرف شدن است. كساني كه مدعي اين ماترك هستند، تعداد زيادي را شامل ميشوند كه نجيبها به سايه ميروند و نانجيبها به اين مسأله ميپردازند.
او تأكيد كرد: بهتر است، اين موضوع كالبدشكافي شود و نسبت به اين قضيه حساسيتهايي ايجاد شود تا از بهوجود آمدن اين فضا پرهيز شود، چون ايجاد اين فضا به كساني كه به شيرازي علاقه داشتند، خدشه وارد ميكند.
اين استاد دانشگاه بيان كرد: معمولا شخصيتهايي در طول تاريخ داراي اين استعداد هستند كه براي آنها قصه و اسطوره ساخته شود و اين افسانه و قصه از يكسو درخواست و تقاضاي يك جامعه را نشان ميدهد و ازسوي ديگر، حتما بايد ظرفيتي ايجاد شود تا از اين شخصيت، اسطورهاي ساخته شود.
بهشتي گفت: كساني كه ذائقه و ذوق تاريخي دارند، نگاهشان نسبت به برخي شخصيتهاي اسطورهيي كه بهوجود ميآيند، تلخ ميشود كه يكي از اين افراد شيرازي بود. او نسبت به اين قضيه كه بهعنوان مثال، براي شيخ بهايي اسطورهاي ساخته شود كه او طراح بيشتر آثار تاريخي اصفهان بوده است، واكنش نشان ميداد، زيرا مخالف اين بود كه ما شخصيت اسطورهيي شيخ بهايي را سند تاريخي قرار دهيم.
وي پديد آمدن يك شخصيت اسطورهيي را به ظرفيتهاي آن فرد مربوط دانست و افزود: هميشه زماني يك چيز اسطوره ميشود كه جامعه احساس ميكند، بخشي از منويات و آرزوهاي خود را در آن ميتواند انعكاس دهد و ببيند. در واقع، اسطوره زماني اسطوره است كه استعدادهايش مانند يك آيينه شوند. شيخ بهايي اسطوره و آيينهي خوبي است تا جامعهي ايراني خود را در آن چهره معرفي كند، يعني يك مصرف عمومي پيدا كند.
او ادامه داد: بايد به اين نكته توجه كرد كه شخصيت شيرازي بسيار مستعد اسطوره شدن است. چه چيزي بهتر از اينكه اگر ما به موضوعهايي كه اين اسطوره ميتواند معرف آنها باشد، براي عموم و جامعه توجه كنيم. شخصيت شيرازي بهترين شخصيت براي اسطوره شدن است، براي كساني كه اهل فن، علم و فرض هستند و در اين حوزه متخصص محسوب ميشوند.
مدير دانشنامهي معماري و شهرسازي ايرانزمين معتقد است: شيرازي بنا به استعدادهايش حتما يك شخصيت اسطورهيي ميشود؛ ولي اينكه اين دو چهره را روي يك سكه بخواهيم نشان دهيم، بايد در جاي خود به هريك از شخصيتها مراجعه كنيم.
بهشتي اضافه كرد: شيرازي دوست، معلم، همكار و رفيق ما بود. بايد نسبت به اين قضيه فوقالعاده حساسيت نشان دهيم. شيرازي خود اصرار داشت، همهچيز را در ترازوي نقد قرار دهيم.
به گزارش ايسنا، معاون ميراث فرهنگي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نيز در سخناني دربارهي دكتر شيرازي گفت: او بهلحاظ نوع شخصيت و جاذبههاي شخصيتياش، افراد را فوقالعاده تحت تأثير قرار ميداد. او شخصيت بسيار قوي، صميمي، باصراحت و نكتهسنجي داشت كه همصحبتي با او دلنشين و آموزنده بود.
فريبرز دولتآبادي اظهار كرد: همهي ما بهواسطهي موقعيت شغلي و شخصيت دكتر شيرازي از صميم قلب ميخواهيم و موظفيم كه ياد او را گرامي بداريم و كاري كنيم كه ايدهها و نظراتش هميشه زنده و جاري باشند.
وي ادامه داد: اقدام بايستهتري از برگزاري اين مراسم كه براي يادبود او انجام شد، برگزاري همايش نقد مرمت در ايام وفات او بود كه دو روز پيش پايان يافت. اين كوچكترين كاري بود كه ميتوانستيم براي او انجام دهيم و جايجاي مراسم هم به او اشاره شد.
او افزود: زماني كه خارج از سازمان بودم، اين استنباط عمومي بود كه فصلالخطاب در موضوع ميراث، نظر دكتر شيرازي است كه پذيرش عمومي هم داشت. بهنظرم اگر اين مرتبه از اشراف، تخصص و دانش نبود، لابد او اين چنين مقبوليت عالي پيدا نميكرد. اميدواريم در آينده، اقدامات مناسبي را منطبق با آنچه نظر او بوده است، بتوانيم انجام دهيم.
به گزارش ايسنا، علياصغر سعيدي ـ يكي از همكاران دكتر شيرازي ـ نيز در سخناني دربارهي شيرازي گفت: من حدود 44 سال با او رفيق و همكار بودم و بسياري چيزها در اين مدت از او ياد گرفتم. او مديريت بسيار خوبي داشت. سي سال پيش رفتاري كه او داشت، يك رفتار مديريتي و كارشناسي بود.
وي افزود: شيرازي با سخن هيچكسي مخالفت نميكرد، بلكه با آنها بحث ميكرد. هيچكسي بهدليل رفتار سياسياش از پيش او ترك نميشد، بلكه جذب ميشد. رفتار مديريتي شيرازي بهقدري خوب، جامع و كامل بود كه سبب ايجاد يك انسجام ميان همكاران سازمان شده بود.
حسن رايتيمقدم نيز در ادامهي اين مراسم با بيان خاطرههايي از خود و دكتر شيرازي، گفت: شيرازي با هر پديدهاي با انديشه، فكر و تعمق برخورد ميكرد. شيرازي به مجريان مرمت، چه پيمانكار، چه استادكار و چه بنا عشق ميورزيد.
در ادامهي اين مراسم، سه نفر از شاگردان دكتر آيتاللهزاده شيرازي، هومان مقداديان، رضا شيرازيان و منيژه هاديان دهكردي سخناني دربارهي استاد خود گفتند. در اين بخش، شيرازيان به مخالف بودن دكتر شيرازي با ادغام سازمان ميراث فرهنگي با حوزهي گردشگري اشاره كرد.
به گزارش ايسنا، دكتر رضا آيتاللهزاده شيرازي نيز در پايان اين مراسم دربارهي پدر خود گفت: سه روز پيش، در فرهنگستان هنر باقر آيتاللهزاده شيرازي را بهعنوان مرمتگر و معلم خواندند؛ ولي امروز من دربارهي شيرازي پدر صحبت ميكنم. او هميشه ما را به تعقل و تفكر در آيات الهي و توجه به آنچه در اطراف ما بود، تشويق ميكرد.
فرزند ارشد دكتر شيرازي ادامه داد: او يك سيرهي عملي داشت و با عمل در رفتار خود تلاش ميكرد، اين موارد را به ما متذكر شود. او در وصيتنامهاش به ما بهشكل ضمني توصيه كرد كه تا آخرين لحظهي عمر، خدمت به خلق، قدم برداشتن در راه خدا، عشق به زندگي و در عين حال تمناي وصال دوست را فراموش نكنيم.
وي اضافه كرد: دكتر شيرازي از منظر تفكر، توليد و خلاقيت، رضاي خدا را توصيف ميكرد و هميشه به آن اعتقاد داشت كه بزرگترين سرمايه براي فرزندان، ايجاد خلاقيت و توليد است. او ميگفت، جامعهاي كه خلاق و مولد است، ميتواند انسانساز باشد و فرهنگ غني توليد را در خود بپروراند.
به گزارش ايسنا، در پايان اين مراسم شركتكنندگان از نمايشگاهي با موضوع فعاليتهاي دكتر باقر آيتاللهزاده شيرازي كه در پژوهشكدهي حفاظت و مرمت آثار تاريخي و فرهنگي برگزار شده بود، ديدن كردند.
انتهاي پيام
نظرات