مراسم ياد‌بود محمدامين رياحي روز گذشته (سه‌شنبه، 29 ارديبهشت‌ماه) در مسجدالرضا (ع) برگزار شد. به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، مراسم ترحيم اين نويسنده و پژوهشگر فقيد ادبيات با حضور پيران و بزرگان فرهنگ و ادبيات ايران همراه بود. به جز فتح‌الله مجتبايي و محمدرضا شفيعي كدكني كه در رديف نخست مراسم نشسته بودند، استاداني ديگر چون محمدعلي اسلامي ندوشن، ايرج افشار، توفيق سبحاني، محمدابراهيم باستاني پاريزي، محمدعلي موحد، كريم زماني و ژاله آموزگار در رديف‌هاي پاياني بودند. در مراسم يادبود رياحي، دفتر يادبودي تهيه شده بود كه دوستان، بستگان و علاقه‌مندان اين استاد فقيد زبان و ادبيات فارسي در آن مطالبي را به يادگار مي‌نوشتند. علي دهباشي در ياد‌داشتي كوتاه نوشته بود: استادمان دكتر محمدامين رياحي به‌دنبال ياران و دوستانش حبيب يغمايي، عبدالحسين زرين‌كوب، يحيي ذكاء، اصغر و يحيي مهدوي رفت. يادش گرامي باد. سالن مسجدالرضا چندبار از جمعيت پر و خالي شد. در مراسم ياد‌بود اين استاد فقيد، برخلاف بسياري از مراسم‌هاي ترحيم از اين دست، از دوربين‌هاي عكاسي يا فيلم‌برداري خبري نبود. تلاوت آيات سوره‌ي لقمان توسط قاري به پايان رسيده بود و خطيب مجلس در حال سخنراني بود كه غلامعلي حداد ‌عادل - رييس فرهنگستان زبان و ادب فارسي و رييس كميسيون فرهنگي مجلس شوراي اسلامي - هم در مراسم حضور پيدا كرد؛ در حالي‌كه شفيعي‌ كدكني دقايقي قبل از آن مجلس را ترك كرده بود. با خارج ‌شدن شفيعي ‌كدكني، جمعي جلو در مسجد دور اين استاد پيشكسوت ادبيات فارسي حلقه زدند تا سؤال‌هايي را كه از او داشتند، مطرح كنند. شكوفه شهيدي - دختر سيدجعفر شهيدي - هم جلو در مسجد، شفيعي ‌كدكني را ديد. با او سلام و احوال‌پرسي كوتاهي داشت؛ در حالي‌كه با دستمال گوشه‌ي چشمش را پاك مي‌كرد. اما خطيب مراسم در سخناني درباره‌ي محمدامين رياحي اظهار كرد: او از حالت ‌بودن‌ها گذشت و شدن‌ها را يكي پس از ديگري پشت سر نهاد و به «انا لله و انا ‌اليه راجعون» رسيد. حجت‌الاسلام نجم‌الدين اعتماد‌زاده در ادامه به بازخواني بخشي از زندگي رياحي پرداخت و گفت: محمدامين رياحي خويي در سال 1302 در شهرستان خوي در خانداني اصيل و ريشه‌دار به دنيا آمد و 25 ارديبهشت‌ماه امسال‌ در سن 86سالگي دعوت حق را لبيك گفت. محمدامين رياحي در سال 1318 در سن 16سالگي نخستين مقاله‌ي تحقيقي‌اش را در مجله‌ي ارمغان به چاپ رساند. دوران دانشجويي ايشان با سال‌هاي اشغال ايران از سوي نيروهاي بيگانه در آذربايجان مصادف بود و آن زنده‌ياد با قلمش عليه هر بيگانه‌پرست و متجاوز مبارزه كرد. او سپس شعري از محمدامين رياحي خواند كه براي وطن‌ سروده بود و از وي به عنوان كسي ياد كرد كه به وطن و خداي وطن عشق مي‌ورزيد. مراسم تمام‌ شده بود. غلامعلي حداد‌ عادل با استادان و آشنايانش كه به مراسم ترحيم محمدامين رياحي آمده بودند، ديدار و سلام عليكي داشت و بعد در حلقه‌ي محافظان، مسجد را ترك كرد. حجت‌الاسلام والمسلمين سيدمحمود دعايي - سرپرست مؤسسه‌ي اطلاعات - هم به قصد نوشتن يادداشتي در دفتر يادبود رياحي، قلم را از جيبش بيرون آورد. از گلدسته‌هاي مسجدالرضا (ع)، صداي اذان مغرب و عشا طنين‌انداز شد كه ديگر به جز تعدادي از همشهريان ترك‌زبان رياحي كه به زبان مادري با هم گپ مي‌زدند، كسي در برابر مسجد نبود؛ يعني همه‌ي اين نام‌ها رفته بودند: ترانه مسكوب، محمود اميد‌سالار، محمد گلبن، ايرج پارسي‌نژاد، مهدي شفقتي، مهدي صدري، علي رواقي، احمد جلالي، هوشنگ رهنما، عبدالرحيم جعفري و... . انتهاي پيام