نهمين امام شيعيان امام محمدبن علي(ع) است كه در ماه رجب سال 195 هجري قمري در مدينه چشم به دنيا گشود. امام جواد عليه السلام به دليل قابليت و لياقت و بهره‌مندي از موهبت الهي از جايگاهي رفيع در پيشگاه خداوند، پيامبر اکرم، پدر بزرگوارش و تمام کساني که بهره‌اي از شناخت امام دارند برخوردار است.
اگر چه دشمنان دين و حاکمان معاصر امامان معصوم عليهم السلام همواره در مقام توطئه و سرکوب و تحقير آنان بوده‌اند، اما حقانيت و صداقت و نورانيت امامان شيعه پيوسته نقشه‌هاي دشمنان را خنثي و بي‌تأثير مي‌ساخته است و در برخي موارد، حتي دشمنان تحت تاثير وجود پر برکت آنان قرار مي‌گرفته‌اند.
خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) ضمن تبريک فرا رسيدن ولادت نهمين ستاره پرفروغ امامت حضرت امام جواد(ع)، چند روايت از آن حضرت تقديم ارادتمندان ساحت قدسي آن امام همام تقديم مي‌كند.
حضرت جواد(ع) و انتظار فرج مهدي(عج)؛
شيخ صدوق با سلسله سند خود از عبدالعظيم حسني(ع) نقل نموده که او مي‌گويد: بر مولاي خود محمد بن علي بن موسي(امام جواد) عليهم السلام وارد شدم و مي‌خواستم از قائم پرسش کنم که آيا مهدي همان قائم است يا غير او؟ حضرت فرمود: «يا ابالقاسم اِنََّ القائِم مِنّا هُوالمَهديُّ الّذي يَجِبُ اَن ينتظِر في غيِبتِه و يُطاعُ في ظُهورِه و هو الثَّالِثُ مِن وَلدي والّذي بَعثَ محمّداً(ص) بالنّبوّة و خصّنا بِالامامَة انّه لَو لَم يَبقِ مِنَ الدُّنيا اِلّا يَومٌ واحِدٌ لَطَوّلَ اللّهُ ذلِکَ اليَوم حَتّي يَخرُجُ فيِه فَيَملأُ اَلارضَ‌قِسطاً وَ عَدلاً کَما مُلِئَت جَوراً وَ ظَلماً و اِنّ اللّهَ تَبارَکَ وَ تَعالِي لَيَصلِحَ لَهُ اَمرَهُ فِي لَيلَةٍ کَما اَصلَحَ اَمر کَلِيمِه موسي(ع) اِذ ذَهَبَ لِيَقتَبِسَ لِاَهلِه نَاراً فَرَجَعَ وَ هُوَ رَسولٌ نَبيٌّ؛ اَفضَلُ اَعمالِ شيعَتِنا اِنتِظارُ الفَرَج»
اي ابالقاسم! قائم از ما (اهل بيت) همان مهدي(ع) است که انتظار او در زمان غيبتش لازم و در زمان ظهورش فرمانبري از او ضروري است. او سومين از فرزندان من است. و سوگند به کسي که محمد(ص) را به نبوت مبعوث کرد و ما را به امامت مخصوص گردانيد! اگر از عمر دنيا جز يک روز باقي نمانده باشد، خداوند آن روز را طولاني گرداند تا در آن قيام نمايد و زمين را پر از عدل و داد کند، همچنان که آکنده از ظلم و جور باشد. و به راستي خداي تبارک و تعالي امر او را در يک شب اصلاح فرمايد، چنان که امر کليمش موسي(ع) را اصلاح فرمود، زيرا او رفت تا براي خانواده‌اش شعله‌اي آتش بياورد؛ اما چون برگشت او رسول و نبي بود. برترين اعمال شيعيان ما انتظار فرج است.» (اعلام الوري باعلام الهدي (ص452- فصل سوم) )
سبب رضوان خدا؛
امام جواد عليهالسلام مىفرمود: « ثَلاثٌ يَبْلُغَنَّ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: کَثْرَةُ الاِْسْتِغْفارِ وَ خَفْضُ الْجانِبِ وَ کَثْرَةُ الصَّدَقَةِ»، « سه چيز بنده را به مقام رضوان الهى مىرساند: استغفار زياد، فروتنى با مردم و زياد صدقه دادن.» ( كشف الغمه، ج2، ص349/ بحارالانوار، ج75، ص81)
نماز و کرامت امام جواد(ع)؛
حضرت جواد به اتفاق ام الفضل از بغداد بيرون آمدند و به طرف مدينه حرکت کردند و مردم هم آن جناب را مشايعت مي‌کردند، در وقت غروب آفتاب به منزل مسيّب رسيد، و در آن جا فرود آمدند و داخل مسجد شدند. در صحن مسجد درختي بود که ميوه نمي داد، حضرت جواد نزديک اين درخت رفتند و در کنار آن وضو گرفتند، پس از آن به خواندن نماز مغرب پرداختند، و بعد از سلام نماز، مقداري نشستند و به ذکر خدا پرداختند، و بعد بلافاصله براي نافله برخاستند. پس از اين‌که چهار رکعت نافله مغرب را به جاي آوردند و تعقيب و سجده شکر را انجام دادند، از مسجد بيرون شدند، هنگامي که خواستند از نزديک درخت بگذرند، بلافاصله مردم مشاهده کردند، که درخت ميوه دارد، از اين جريان سخت در تعجب افتادند، و از ميوه آن خوردند و ميوه آن درخت بسيار شيرين بود و هسته هم نداشت.(اعلام الوري باب فضايل و مناقب امام جواد(ع))
پيامد مثبت ديدار دوستان؛
قالَ الإمام الجواد - عليه السلام -: « مُلاقاهُ الاْخوانِ نَشْرَهٌ، وَ تَلْقيحٌ لِلْعَقْلِ وَ إنْ کانَ نَزْراً قَليلا.»، « امام جواد - عليه السلام - فرمود: ملاقات و ديدار با دوستان و برادران موجب صفاي دل و نورانيت آن مي‌گردد و سبب شکوفائي عقل و درايت خواهد گشت، گرچه مدت کوتاه باشد.» (امالي شيخ مفيد، ص 328، ح 13)
شرط ازدواج از ديدگاه امام جواد(ع)؛
قالَ الإمام الجواد - عليه السلام -: « مَنْ خَطَبَ إلَيْکُمْ فَرَضيتُمْ دينَهُ وَ أمانَتَهُ فَزَوِّجُوهُ، إلاّ تَفْعَلُوهُ تَکْنُ فِتْنَهٌ فِي الاْرْضِ وَ فَسادٌ کَبيرْ.»، « امام جواد - عليه السلام - فرمود: هر که به خواستگاري دختر شما آيد و به تقوا و تديّن و امانتداري او مطمئن مي‌باشيد با او موافقت کنيد وگرنه شما سبب فتنه و فساد بزرگي در روي زمين خواهيد شد.» (تهذيب الأحکام، ج 7، ص 396، ح 9)
پرهيز از تحسين کار زشت؛
قالَ الإمام الجواد - عليه السلام -: « مَنِ اسْتَحْسَنَ قَبيحاً کانَ شَريکاً فيهِ.»، « امام جواد - عليه السلام - فرمود: هر که کار زشتي را تحسين و تأييد کند، در عقاب آن شريک مي باشد.» (کشف الغمّه، ج 2، ص 349)
ارزش علم از نظر امام جواد(ع)؛
قالَ الإمام الجواد - عليه السلام -: « عَلَيْکُمْ بِطَلَبِ الْعِلْمِ، فَإنَّ طَلَبَهُ فَريضَهٌ وَالْبَحْثَ عَنْهُ نافِلَهٌ، وَ هُوَ صِلَهُ بَيْنَ الاْخْوانِ، وَ دَليلٌ عَلَي الْمُرُوَّهِ، وَ تُحْفَهٌ فِي الْمَجالِسِ، وَ صاحِبٌ فِي السَّفَرِ، وَ أُنْسٌ فِي الْغُرْبَهِ.»، « امام جواد - عليه السلام - فرمود: بر شما باد به تحصيل علم و معرفت، چون فراگيري آن واجب و بحث پيرامون آن مستحب و پرفائده است. علم وسيله کمک به دوستان و برادران است، دليل و نشانه مروت و جوانمردي است، هديه و سرگرمي در مجالس است، همدم و رفيق انسان در مسافرت است؛ و أنيس و مونس انسان در تنهائي مي‌باشد.» (حليه الأبرار، ج 4، ص 599)
منبع: مركز خبر حوزه
انتهاي پيام
نظرات