ایران درودی در مراسم رونمایی از کتاب «در فاصلهی دو نقطه...!»، گفت: از چند سال پیش تدارک بنیاد ایران درودی را دیدهام و 190 اثر را با جان و دل به مردم ایران بخشیدهام از شما نقاضا دارم دعا کنید قبل از مرگم، کلنگ این موزه زده شود.
به گزارش خبرنگار بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، مراسم رونمایی از چاپ پانزدهم کتاب «در فاصلهی دو نقطه...!» اثر ایران درودی، نقاش پیشکسوت، عصر دیروز-جمعه 15 آذر- در موزهِ هنرهای معاصر، برپا شد.
این مراسم با حضور ایران درودی، نقاش معاصر، علی مرادخانی معاون هنری وزیر ارشاد و جمعی از دوستداران این هنرمند و علاقهمندان به هنر برگزار شد.
مرادخانی، ضمن تجلیل از ایران درودی، بر لزوم تداوم فعالیت این هنرمند معاصر در ایران، تاکید کرد.
وی همچنین ابراز امیدواری کرد با توجه به علاقه ایران درودی برای جمع آوری آثارش در یک موزه، به زودی موزهی آثار او دایر شود.
درودی در ابتدای سخنانش، ضمن تشکر از حاضران، گفت: چطور از شما تشکر کنم که این طور گروهی آمدهاید به دیدن نویسندهای که ادعایی در نویسندگی ندارد، من ادعای هیچ چیز ندارم، یک ایرانی متوسط هستم با یک عشق بزرگ به این سرزمین، زیرا این سرزمین همه چیز به من داده است.
وی ادامه داد: سرزمینم به من«ایمان» داد و یاد داد که چه طور ارزشها را دوست داشته باشم و بشناسم و من بزرگترین ارزش را برای نیاکانم قائلم.
درودی با بیان این که من در سازمان ملل از هویتی که ملیتم را نشان میدهد گفتم، افزود: من به ملیتم افتخار میکنم و به خراسانی بودنم هم افتخار میکنم زیرا سرزمین فردوسی است .
وی تاکید کرد: من بسیار افتخار میکنم که زنم و یک زن موفق هستم. موفقم زیرا شما مرا دوست دارید.
نویسندهی کتاب «در فاصلهی دو نقطه...!»، در ادامه با بیان این که این کتاب هم چون سرطانم معجزهی زندگی من بوده است، به ماجرای شروع نوشتن کتابش اشاره کرد و گفت: من در سازمان ملل نمایشگاه داشتم اما مجبورم کردند به خاطر مسائل امنیتی آثارم را جمع کنم و من ناچار شدم با دستانم تابلوها را پایین بکشم و به یک انبار هولناک در آخر شهر نیویورک ببرم. بعد هم آنها را به پاریس بردم و مجبور شدم باز هم آنها را حمل کنم. اما به خاطر حمل تابلوها دستانم از کار افتاد و نتوانستم نقاشی بکشم و چون نمیتوانستم بیکار بمانم نوشتن کتابم را شروع کردم و شکایت دستانم را نوشتم که خیلی به من خدمت کردند.
وی همچنین درباره نوشتن جلد دوم کتابش گفت: اگر جلد دوم کتاب را ننوشتم به خاطر این بود که نقاشی برایم از نگارش مهمتر است.
درودی با بیان این که امروز یکی از بزرگترین اتفاقات زندگی من است به حضور طرفدارانی اشاره کرد که به گفتهی وی از دبی ، گرگان، بوشهر و همدان برای شرکت در این مراسم آمده بودند.
وی در ادامه به مشکلات ذهنی که بعد از جنگ جهانی دوم برایش رخ داده بود،اشاره کرد و خطاب به نسل جوان و زنان گفت: به خودتان ببالید و اعتماد به نفس داشته باشید همه شما روزی مثل من خواهید شد من در کودکی عقب مانده بودم.
وی در ادامه با اشاره به حضورش در فرانسه در زمان جنگ الجزایر، گفت: آن زمان ژنرال دو گل در رادیو سخنرانی میکرد و میگفت: فرانسویها فرانسه را دوست بدارید. حالا من با صدای بلند میگویم ایران را دوست بدارید و هنرمندها را علی رغم ضعفهایشان دوست بدارید.
درودی افزود: من ایمان دارم که هر کس میتواند سرنوشت خود را تعیین کند؛ همان طور که من سرنوشتم را تعیین کردم که روزی فرد مفیدی برای وطنم بشوم. و امروز در 77 سالگی نه به عنوان نقاش و نویسنده بلکه به عنوان یک فرد سادهی ایرانی که 60 سال در فرانسه زندگی کرده، آرزو دارم در خاک وطنم بمیرم.
وی همچنین به حضورش در مهمترین مجمع فرانسویها در ایران اشاره کرد و گفت: من به فرانسویها مهماننوازی ایرانیها را یادآور یکردم و گفتم اگر فرانسویها لغت هنر(Art) را با R (حرف بزرگ) مینویسند-اشاره به هم حرف بودن دو لغت art و france - ایران انسانیت را با تاریخش نوشته است.
نویسندهِ کتاب «در فاصلهی دو نقطه...!» در بخش دیگر به انگیزهاش برای نوشتن این کتاب اشاره کرد و گفت: انگیزه من ابراز عشق به هم وطنانم بود. میخواستم به نسل جوان بگویم انسانها قادرند به جایی برسند که خود میخواهند،البته اگر صداقت داشته باشند و هدفمند باشند.
درودی ادامه داد: امروز من افتخار میکنم زنی هستم که میتوانم در جوامع مختلف سربلند کنم و بگویم من ایرانی هستم شما عرفان ما را می شناسید من نور را که در عرفان ماست نقاشی کردم و امیدوارم روزی خداوند پاداش مرا با رساندن من به نور بدهد.
وی همچنین با بیان اینکه «با نوشتن این کتاب توانستم به دل مردم رخنه کنم، گفت: میخواستم به شما بگویم که فرزند چه کسانی هستید و یادتان نرود که وارث چه فرهنگ و چه تمدنی هستید.
وی همچنین در بخش دیگری از صحبتهایش تصریح کرد: با وجود اینکه گفته میشود ایران کشوری مردسالار است، هرگز مورد تحقیر مردی از هم وطنانم قرار نگرفتهام و در حرفهام چیزی کمتر از همکاران مردام نداشتهام.
درودی تاکید کرد: من همه اینها را مدیون آزادی اندیشه هستم.
وی در بخش آخر سخنان خود، با تشکر از خانوادهاش برای گذاشتن نام ایران بر روی او گفت: امیدوارم روزی که نقطه آخر را میگذارم، لیاقت این نام را داشته باشم.
همچنین احسان آقایی، رئیس موزه هنرهای معاصر تهران در صحبتی کوتاه، ضمن تشکر از حضور هنرمندان، درودی را هنرمندی فرهیخته خواند، زیرا به گفتهی او، درودی با حضور در رشتههای مختلفی غیر از رشته اصلیاش، مانند نویسندگی و تئاتر، خود را از دیگر هنرمندان متمایز کرده است.
در این مراسم، هنرمندانی چون نیکی کریمی، سیمین بهبهانی، سروش صحت، رویا نونهالی، حسن فتحی، کامبیز درمبخش، فریبا جدیکار، مستانه مهاجر، پژمان بازغی، رضا یزدانی و ... حضور داشتند.
پس از رونمایی از چاپ پانزدهم کتاب «در فاصلهی دو نقطه...!» حاضران به تماشای نمایشگاه از آثار ایران درودی پرداختند.
به گزارش ایسنا «در فاصلهی دو نقطه...!» اتوبیوگرافی ایران درودی است که نخستین بار در سال 1376 توسط نشر نی به چاپ رسیده است.
انتهای پیام
نظرات