در پی انتشار برخی گزارش‌های ایسنا درباره‌ "شورای صنفی نمایش"، جوابیه‌ای ازسوی "جامعه‌ صنفی تهیه‌کنندگان فیلم سینمایی" به‌امضای رییس هیات مدیره آن دریافت شد که ایسنا به‌رغم نامربوط بودن جوابیه و نیز با اظهار تاسف از مفاد تاسف‌آور آن، تنها برای شناخت اذهان عمومی نسبت به برخی واقعیت‌ها، آن‌را منتشر می کند تا به قضاوت عمومی گذاشته شود.

نامه‌ ضمیمه شده به این جوابیه، مدعی است که مطلب ارسال شده، پاسخ بیانیه‌ای است که از طرف "شورای عالی تهیه‌کنندگان" در ارتباط با "جامعه صنفی تهیه‌کنندگان سینما" در خروجی ایسنا در تاریخ 92/08/15 منتشر شده بود. با بررسی آرشیو، چنین بیانیه‌ای در تاریخ یادشده در خروجی ایسنا یافت نمی‌شود؛ بلکه 3 مطلب موجود است درباره "شورای صنفی نمایش" که طبق روال عادی و بر اساس توجیه‌های خبری، با این تیترها منتشر شده است:

- «شورای صنفی نمایش» به خانه سینما باز می‌گردد؟

- اشرفی: هنوز درباره‌ی تغییرات شورای صنفی نمایش صحبتی نشده / شورا باید دبیرخانه شود

- سیدضیا هاشمی (رییس هیات مدیره جامعه صنفی تهیه‌کنندگان فیلم سینمایی و نویسنده جوابیه دریافت‌شده): محال است شورای صنفی نمایش به خانه سینما برود

از این رو، مرجع بخش اعظم جوابیه یادشده برای ایسنا نامشخص بوده و این گمان وجود دارد که در پاسخ به مطلب خبرگزاری دیگری بوده باشد.

اما بخش دیگری از این بیانیه، توهین به همکاران محترم بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) است که به‌اذعان عموم دست‌اندرکاران سینمایی، از سختکوش‌ترین و مؤثرترین خبرنگاران سینمایی کشور هستند. این همکاران محترم، براساس اصول حرفه‌ای و خط مشی خبری رسانه خود، همواره فضا را برای انتشار نظرهای مختلف، بدون در نظر گرفتن گرایش‌های ذهنی آنان، فراهم کرده‌اند. نامه‌ دوم در پیگیری به‌اصطلاح جوابیه یادشده نیز خود بر این نکته تاکید دارد: «...فی‌مابین سرویس هنری و بخش سینمایی آن نهاد (ایسنا) و جامعه صنفی تهیه‌کنندگان همواره تعامل مناسب و مؤثری در جریان بوده است».

با این اوصاف، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با وجود مشهود بودن انطباق برخی توصیف‌های موجود در این نامه با جرایم کیفری تعریف‌شده در قانون، با اظهار تاسف از این‌که برخی جایگاه‌های فرهنگی کشور در اختیار افرادی با این رفتار و گفتار قرار گرفته است، به انتشار متن کامل جوابیه مبادرت می‌ورزد تا مخاطبان محترم خود به قضاوت بپردازند و آگاهی‌شان افزون شود.

متن کامل جوابیه:

«به نام خدا

همکاران سینمایی

دوستی اصیل و کاردان که ما اکثرا از مریدان و علاقمندان حضرتش هستم اخیراً در مورد ماده ده احزاب وزارت محترم کشور، حزب بودن جامعه صنفی ونه صنف بودن آن و نیز قانونی و مشروع بودن انتخابات خانه سینما و ... مطالبی را به دست انتشار سپرده اند که حتماً شما هم از کم و کیف آن مطلع شده اید. جامعه صنفی درصدد پاسخگویی به ایشان نیست چرا که ایشان را داناتر و مسلط تر از این میدانیم که نیاز به توضیحات ما داشته باشند. همانطور که بارها عرض شده خود به خواب زده را هرگز امکان بیدار کردنش نیست چه او بیدار است وخود از سر مقصودی به خواب زده است. روی سخنمان با معدود کسانی است که احیاناً از خواندن مطالب ایشان شبهه ای برایشان ایجاد شده باشد . آورده اند که منطق ورزی گفته است انسان برای چیزی می جنگد که فاقدآنست . از طرفی امروز مشروعیت و قانونی بودن ،مروارید و اصالت گمشده شورایعالی ، خانه سینما و کانون کارگردانان و ... میباشد که خوشبختانه با سرعت حیرت آوری گروههای یاد شده و مسئولان حال و حاضر و گذشته های دور ارشاد- که توضیح اش بماند برای بعد انشاالله ... - مشغول سر هم کردن و ریس و راست کردن آنند فعلا از حکایت تلخ و در آینده رسوا کننده خانه بگذریم- که وصف آنهم بماند به وقتش انشاالله - اما حکایت شیرین دست و پا کردن مشروعیت برای شورایعالی شنیدنی است !

دوستان خوب

ماده ده احزاب در وزارت محترم کشور دو زیر مجموعه دارد به نام :

1- شورای احزاب

2- شورای صنوف

نهادها و ارگان های رسمی و مربوطی چون نماینده های محترم قوه قضاییه ، وزارت اطلاعات ، ناجا و ... در آن شرکت دارندووقتی جمعیتی موفق می شود مجوزی از هر کدام از این دو شورا یعنی شورای احزاب و یا شورای صنوف کسب کند یعنی وزارت کشور پشتیبان حقوق آن جمعیت در سطح کشور و جهان هست و خواهد بود و معمولا هم برای دریافت مجوز از هر کدام از آن شوراها چیزی نزدیک به 5/1 تا 2 سال نیازبه زمان است .

قبلاً بارها گفته شده و باز با افتخار عرض می کنیم جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما با شماره 575/2/42/الف و به تاریخ 22/1/92 موفق به دریافت مجوز فعالیت صنفی – تأکید می شود- صنفی ! ونه حزبی ! ماده ده احزاب وزارت محترم کشور جمهوری اسلامی ایران شده است و نیز باید عرض کنیم که خوشبختانه جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما موفق شده است تحت شماره 31834 و به تاریخ 21/3/92 از وزارت محترم ارشادنیزمجوز فعالیت در امرصنف تهیه کنندگی سینما دریافت کند.

حال اگر به اصطلاح شورایعالی تهیه کنندگان و یا هر تشکلی و تحت هر نام دیگری جز جامعه صنفی تا کنون از وزارت محترم کشور و یا حتی از وزارت محترم ارشاد و یا هر وزارتخانه و یا نهاد معتبری مجوز فعالیت در امر صنف تهیه کنندگی سینما کسب کرده است اعلان کند تا افکار عمومی سینما مطلع گردد. اینکه گفته شود ما نامه به ارشاد داده ایم دلیل بر ثبت مشروعبت نیست . تاریخ، شماره ثبت و مجوزتان کجاست؟نامه دادن شما آدمی را یادحکایت طنزحسن کچل میاندازد که ذوق زده ازدردرآمد وبه مادرش گفت : مادر! مادر! من دختر شاه را به زنی می خواهم 50٪ درصد مربوط به من حل است .من موافقم تنها می ماند 50٪ درصد دختر شاه !

پس یک بارانشاالله برای همیشه و خاضعانه به دوست و همکار خوب و با هوشمان و نیز طرفداران دولتی اخیروبه ویژه گذشته شان عرض می کنیم جولانگاه ثبت و مجوز فعالیت، جولانگاه آسمان ریسمان بافتن و مشروعیت سازی جعلی نیست و نیاز به ثبت و ضبط تاریخ مشخص دارد و لا غیر!

و اما دوست دانایمان افشاگری مهم دیگری هم فرموده اند که آدمی را بی اختیار به یاد تمساح می اندازد و اشک رسوایش! بله فرمایش فرمودند بیکار ماندن جمع کثیری از تهیه کنندگان و کارگردانان به خاطر تمرکز اولیه صدور پروانه ساخت در جامعه صنفی بوده است !؟ -البته به قطع و یقین منظورشان نه خود حضرتشان و نه گردانندگان به اصطلاح شورای عالی! و نه مسئولان بی وفا به سینمای خانه سینما و صد البته نه رؤسای پرجفای کانون فخیمه کارگردانان به کارگردانان نبوده و نیستند ، چه اینان که در مقابل دیدگان از حدقه درآمده اهالی مظلوم سینما به هر طرفندی از جمله گرو گذاشتن وسپس فروختن همه روابط همکاری، دوستی، سندیکایی و خانه سینمایی! دل به دریای جذاب و چرب و چیلی دشمن زدند و هر کدام البته نه با یکی و دو تا که پرتعدادوبالا برآورد پروژه سینمایی و سریال ساختند و بردند و شکم از عزا درآوردند! پس احتمالا منظورشان اعضاء معمولی به اصطلاح شورایعالی ویا کانون وخانه سینما هستند که ماهم می پذیریم که سر آنها همچون اعضاء وهیأت مدیره جامعه همه وقت بی کلاه مانده است ! و همین جا میکشیم آن خط و نشانپر تأسف را که چگونه دوباره در دولت جدید هم همان بند بازان قبلی صاحب پروژه و رانت خواهند بود و خیل کسان چون ما و شما سرشان بی کلاه! بله اشک ریزان پیش از این رسوا شده تمساح باز هم رسواتر خواهد شد انشاالله. گوش هوش اگر تیز باشد صدای کشیدن شمشیرهای طمع از نیام فضای سینما را برداشته است . بله آنروز دیر نیست!

واما مشروعیت دوستان یکه تازمان در کانون محترم کارگردانان که آدمی را باز به یاد همان منطق ورز اول مقال می اندازد !

رئیس دائم العمر و خوش نشین کانون کارگردانان، جمعی از کارگردانان به نام ، کم نام و بی نام را یکهو و بی هیچ مستند قانونی ! مثلاً مستخرج از اساسنامه، آیین نامه ویا... تنها به دلیل حضور در جمع دیگری به خاطر اعتراض به سوء استفاده شخصی و سیاسی رؤسای کانون از موقعیت شغلیشان کتبا از کانون اخراج می کنند سپس به خواست وکمک صریح ارشاد، مجمع عمومی و مثلاً انتخابات ترتیب می دهند و علی رغم وعده مسئول محترم ارشاد! برای رسیدگی به اعتراض جمع کثیر کارگردانان وحل مشکل دوگانگی در کانون غیر از یکی دو نفر از همکاران مورد وثوق ، بقیه مثلاً برگزیدگانهمان آقایانی می شوند که کانون را چند سالی است که به خاطر منافع شخصی و سیاسی نوک دماغی شان به حراج گذارده و به تاراج برده اند . ما که نمی دانیم با این توضیحات، این مثلاً منتخبین دولت فرموده چه کسانی را نمایندگی می کنند . کارگردانان یا مثلاً مسگران را !؟ ما که خبری ندارم یعنی خود گفته اند و خود خندیده اند! مگر این دردانه دولت ها را دولت به مدد آید که به شدت به کار آمد ه و ابر و باد ومه و خورشید و فلک را به کار گرفته تا این دردانه دولتی ها را به نان و نوایی برساند که خوب پیوندشان مبارک! ولی بی صبرانه منتظر پایان ماه عسل می مانیم . اما تذکری دوستانه داریم به عاجلان پرشتاب خانه وکانون!چرا بعضی اصرار دارند که در گذشته زندگی کنند امروز با دیروز متفاوت است شاید پیش از خرداد فتح سنگر خانه و یا کانون برای ارائه ژست اپوزیسیونی مفید بوده که بوده و سودش را هم در به دست آوردن پروژه های گران قیمت آنهم به قیمت ذبح سینمای ایران میسر کردند اما حالا ! امروز؟دیگر فتح این چنینی ؟! بی مهابا ! سبقت گرفتن ورد شدن از روی هم و ..... به چه کاری می آید؟ مگر دوباره قرار است اپوزیسیون بازی درآید؟ کسی به ما و آقایان بگوید بابا بازی تمام شده است !راستش بی اختیار به یاد آن فیلم کمدی نازنینی می افتیم که سالها بعد از پایان جنگ دوم هنوز سربازانی در سنگر های کهنه! سفت وسخت خودرا در حال جنگ می دیدند!؟ بگذریم.

اما سخن آخر با مدیرعامل محترم خبرگزاری ایسنا است . ایسنا یکی از مهمترین و مؤثرترین خبرگزاری ایران و حتی جهان است . همواره موضع گیری و خبرهای گرم، صریح و البته جسورانه اش به سرعت برق و باد فضای ایران و جهان را برداشته و بر تارک خبرهادرخشیده است و این حکایت خستگی ناپذیر اکثر خبرگزاری های ایران اسلامی است . ایرانی که شاید نه! قطعا از هر کشور دیگری خبرساز تر است . هر روز، هر لحظه اش آکنده از خبرهایی است که نه تنها عمل که گاه مسیر ذهن مسئولین کشورها و آحادش را تغییر میدهد به امروزمان نگاه کنید جهان به ماو اراده هایمان با هراس و امید لحظه شماری می کند . ما مهم ترین ، واثرگذارترین بازیگر امروز جهانیم . اکثر ساعتها و روزها و سالهای ما ایرانیان همین بوده است به جز سکته های کوتاه وگذرای زمانی ،در طول تاریخ هم همین بوده ایم پویا و اثرگذاراما.... اما حیف است که این بازار داغ و پر عمل توسط مثلا جوانکی بی تجربه و جویای نام و پرگو و گاه متأسفانه بیهوده گو بخاطر انواع خبرهای کذب و جهت دارواخیراً تحلیل کال و نسنجیده اش درباره تاریخچه شورای صنفی کم اعتبار و خدایی نکرده بی اهمیت شود که نمی شود انشا.... بیماری ترمیم شخصیت از بیماری های گاه کشنده روانی است ویژه آنکه حاد شده باشد و به خود آزاری و به .... خود هلاکی رسیده باشد که این معصوم جوانک،علی رغم سن پایین و اوج برنایی اما متأسفانه بیماری اش مزمن و به پیری رسیده است . هان است که هلاکش کند بی دلیل و با دلیل دروغ می بافد . حرجی نیست طفلک از خود اراده ای ندارد هر دم با پراکندن این دروغ ها شخصیت صدمه دیده را ترمیم می کند مثل خرگوشی که ناگزیر از جویدن مدام است حال هر چه که باشد ! شما که جلودارایسنای بزرگ هستید به دادش برسید ما بارها از طرق مختلف به نصیحت اش برآمده ایم اما افاقه نکرده گویا دیگر کاری از ما جز دعا به شفایش بر نمی آید. کمکش کنید لطفا .»

انتهای پیام