محمد بلوری در گفتوگو با ایسنا با اشاره به شلاق خوردن یک خبرنگار در نجفآباد به خاطر اشتباهی ساده، اظهار کرد: باعث شرمساری است؛ با این اتفاق، تمام روزنامهنگاران زیر سوال برده شدند؛ اما با این وجود هیچکسی اعتراض نکرد و در عین حال هیچ انجمن یا سندیکایی هم برای حمایت از آن خبرنگار وجود ندارد.
او ادامه داد: پیش از انقلاب ما سندیکایی داشتیم که از ما حمایت میکرد و از طرفی آنقدر همه روزنامهنگاران پّشت یکدیگر میایستادند که دیگر هیچگاه کسی به خودش اجازه نمیداد که به روزنامهنگاران توهین کند. یادم است یک بار بهروز وثوقی با یکی از خبرنگاران برخورد نامناسبی داشت؛ همه روزنامهها و خبرنگاران چنان بلایی سر او آوردند که مجبور شد در مصاحبهای رسمی از همه روزنامهنگاران عذرخواهی کند. در موردی دیگر هم امامعلی حبیبی، نماینده مجلس شواری ملی گفته بود که خبرنگاران را میتوان با یک پّرس چلوکباب خرید؛ به دنبال این حرف چنان موج اعتراضی میان روزنامهنگاران و خبرنگارن به راه افتاد که در تریبون رسمی از همه ما روزنامهنگاران عذرخواهی کرد.
این روزنامهنگار باسابقه با بیان اینکه حیثیت فردی و جمعی خبرنگارن بسیار مهم است، یادآور شد: ما روزنامهنگاران باید باید بیشتر حواسمان را جمع کنیم و به حیثیت جمعی خودمان اهمیت بیشتری بدهیم. به خاطر همین بیتوجهیها است که دیگر خبرنگاران در جامعه از احترامی برخوردار نیستند.
بلوری در ادامه با بیان اینکه امروز خود خبرنگاران هم در این بیاحترامی که به آنها میشود، سهیم هستند، افزود: برخی از بچههای خبرنگار حرمتها را از بین میبرند؛ بارها شده که دیدهام در مراسمهای مختلف میایستند تا در پایان کارت هدیه دریافت کنند. این باعث شرمساری است. وقتی خودمان به خودمان احترام نمیگذاریم، مسئولین هم نمیگذارند.
او در پایان سخنانش با اظهار تاسف نسبت به شلاق زدن خبرنگاری، گفت: با شنیدن این خبر اشک از چمشمانم جاری و دلم کباب شد. چرا باید خبرنگاری شلاق بخورد؟
پیش از او هم علیاکبر قاضیزاده، دیگر پیشکسوت روزنامهنگاری ایران اعلام کرده بود که با شنیدن این خبر، اشک از چشمانش جاری شده است.
********
به گزارش ایسنا، مدتی پیش، خبرنگاری در شهر نجفآباد تعداد موتور سیکلتهای توقیف شده یک هنرستان را اشتباه عنوان کرد؛ این اشتباه با شکایت نیروی انتظامی، به صدور ۴۰۰ ضربه شلاق منجر شده که اجرای این حکم، حواشی و واکنشهای نسبتاً زیادی را در فضای مجازی و حتی در برخی از رسانههای رسمی کشورمان به دنبال داشت.
۲۵ خرداد ماه امسال این خبرنگار نجفآبادی، خبری را با مضمون توقیف ۳۵ دستگاه موتور سیکلت دانشآموزان یکی از هنرستانهای این شهر منتشر کرد. نکته قابل توجه این است که رسانه این خبرنگار در ادامه، جوابیهای از دستگاه مربوطه در تکذیب آن خبر مبنی بر اینکه تعداد موتور سیلکتهای توقیف شده، هشت دستگاه بوده است، منتشر کرد.
مجازات بدنی خبرنگار برای یک اشتباه ساده بهنوعی اتفاقی جدید محسوب میشود؛ اتفاقی که شاید خیلی از ما در وهله نخست شنیدن یا خواندن این خبر، آن را باور نکردیم؛ اما خیلی زود این خبر در شبکههای مجازی، بویژه میان اهالی رسانه، دست به دست شد و با پیگیریهای خبرنگاران و پرداختن برخی رسانههای رسمی به آن، مزه تلخ واقعی بودن آن را چشیدیم.
با این حال هنوز هم خیلی از اهالی رسانه آن را باور نکردهاند یا شاید نمیخواهند باور کنند. خبرنگار ایسنا با چند نفر از پیشکسوتان رسانه و مطبوعات تماس گرفت، تا نظر آنها را نسبت به این اتفاق جویا شود؛ اما برخی از آنها گفتند که در شوکند هنوز نمیتوانند باور کنند واقعاً این اتفاق رخ داده و خبرنگاری بهدلیل انتشار اشتباه خبری که از اهمیت چندانی هم برخوردار نبوده است، محکوم به تحمل شلاق شود و این حکم هم به اجرا دربیاید.
پیش از این گفتوگوی ایسنا با هوشنگ اعلم، روزنامهنگار پیشکسوت و علیاکبر قاضیزاده، روزنامهنگار باسابقه در این زمینه منتشر شده است.
انتهای پیام
انتهای پیام.
نظرات