به گزارش ایسنا، سازمان ملل در سال ۱۹۸۲ شورای جهانی سالمندی را تشکیل داد و در همان سال طرحی برای تعیین یک روز جهانی برای سالمندان ارائه شد تا اینکه در سال ۱۹۹۰ این شورا اول اکتبر را روز جهانی سالمندان تعیین کرد.

زندگی طولانی‌تر نه تنها برای افراد مسن و خانواده‌های آنها، بلکه برای جوامع به طور کلی فرصت‌هایی ایجاد می‌کند. سال‌های اضافی فرصتی برای پیگیری فعالیت‌های جدید مانند تحصیلات بیشتر، شغل جدید و استفاده از تجارب پیشکسوتان به همراه دارد، با این وجود میزان این فرصت‌ها و کمکها به یک عامل بستگی دارد: بهداشت.

سرعت پیری جمعیت بسیار سریعتر از گذشته است

بر اساس آخرین آمار، حدود ۷۰۰ میلیون نفر در دنیا بالای ۶۰ سال سن دارند. پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰، بیش از ۲۰ درصد از جمعیت جهان و حدود ۲ میلیارد نفر، افراد ۶۰ ساله و بیشتر باشند. بین سالهای ۲۰۱۷ تا ۲۰۳۰ تعداد افراد بالای ۶۰ سال بیش از پیش بینی‌ها می‌شود که ۴۶ درصد رشد خواهد داشت (از ۹۶۲ میلیون به ۱.۴ میلیارد می‌رسد).

آمارها حاکی از این است که بین سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۵۰، نسبت جمعیت ۶۰ سال جهان تقریباً از ۱۲ درصد به ۲۲ درصد (دو برابر) خواهد شد. تا سال ۲۰۲۰ تعداد افراد ۶۰ سال به بالا بیشتر از کودکان کمتر از ۵ سال خواهد بود.

امروز ۱۲۵ میلیون نفر در سن ۸۰ سال به بالا هستند. در سال ۲۰۵۰، ۸۰ درصد افراد مسن در کشورهای کم درآمد و متوسط درآمد زندگی می کنند. براساس داده‌های نسخه ۲۰۱۹، تا سال ۲۰۵۰، یک نفر از شش نفر در جهان بالای ۶۵ سال خواهد بود (۱۶درصد). تا سال ۲۰۵۰، یک نفر از چهار نفر که در اروپا و آمریکای شمالی زندگی می کنند ۶۵ سال و بالاتر خواهد بود.

به نظر می‌رسد که افزایش جمعیت یکی از مهم‌ترین تحولات اجتماعی قرن حاضر است. افزایش تعداد افراد سالخورده در جهان بزرگترین معضل دنیای در حال توسعه امروز است، در حالی که آسیا به عنوان منطقه ای با بیشترین تعداد افراد مسن و آفریقا با بزرگترین رشد در این زمینه روبرو است، توجه بیشتر به نیازها و چالش‌های خاص افراد مسن بیشتر حائز اهمیت است.

افراد مسن همواره به عنوان رهبران و متولیان سنت، نقش مهمی در جامعه ایفا کرده‌اند. با این حال، این افراد بسیار آسیب پذیر هستند؛ در این دوران زندگی بیشتر بیمار می‌شوند، بسیاری از آنها در فقر قرار می‌گیرند، معلول می شوند و یا با تبعیض روبرو می‌شوند.

روز جهانی سالمندان فرصتی برای برجسته کردن سهم مهمی است که افراد مسن به جامعه می‌دهند و آگاهی از فرصت‌ها و چالش های پیری در دنیای امروز را افزایش می‌دهد.

اگر افراد بتوانند این سالهای اضافی زندگی را در سلامتی تجربه کنند و اگر در یک محیط حمایتی زندگی کنند، توانایی آنها با یک فرد جوان تفاوتی نخواهد داشت، اما اگر این سال‌های اضافی بر کاهش ظرفیت جسمی و روانی حاکم باشد، پیامدهای افراد مسن برای جامعه منفی است.

در سطح بیولوژیکی، پیری از تأثیر انباشت طیف گسترده ای از آسیب های مولکولی و سلولی به مرور زمان ناشی می‌شود که منجر به کاهش تدریجی ظرفیت جسمی و روحی، خطر رو به رشد بیماری و در نهایت مرگ می شود. گذشته از تغییرات بیولوژیکی، پیری همچنین با گذارهای دیگر زندگی مانند بازنشستگی و فوت دوستان و شرکا همراه است.

محیط نیز تأثیر مهمی در توسعه و حفظ رفتارهای سالم دارد. حفظ رفتارهای سالم در طول زندگی، به ویژه داشتن یک رژیم متعادل، انجام فعالیت بدنی منظم و خودداری از مصرف دخانیات، همگی در کاهش خطر بیماریهای غیرواگیر و بهبود ظرفیت جسمی و روانی مؤثر است.

به گزارش ایسنا، جهانی سازی، تحولات تکنولوژیکی، شهرنشینی، مهاجرت و تغییر هنجارهای جنسیتی، به شیوه‌های مستقیم و غیرمستقیم بر زندگی افراد مسن تأثیر دارد و آنچه در این میان حائز اهمیت است، توجه بیشتر بر بهداشت فردی، جسمی و روحی است که می تواند زمینه ساز استفاده از فرصت زندگی طولانی‌تر را فراهم کند.

منابع: Population، un.org، who، awarenessdays

انتهای پیام