به گزارش ایسنا، وقتی «آریل کانگ چنگشوان» ۲۴ ساله، در شب ۱۲ ژوئن (شب ۲۳ خردادماه) به خواب رفت، انتظار نداشت صبح در دل جدیدترین درگیری جهانی بیدار شود. این یازدهمین روز سفر او در ایران بود. «کانگ»، جهانگردی باتجربه از تایوان، آن شب روی فرشی ضخیم و سرخرنگ در خانهای بومگردی در اصفهان خوابیده بود؛ شهری تاریخی که با گنبدهای فیروزهای باشکوه خود شهرت دارد.
در همان حال که او خواب بود، اسرائیل تجاوزی نظامی را علیه ایران آغاز کرد؛ حملاتی که به مدت ۱۲ روز ادامه یافت.
روز بعد، «کانگ» خبر حملات هوایی را از طریق پیامهای دوستان نگرانش در فضای مجازی دریافت کرد. با این حال، زندگی در اصفهان ظاهرا طبق روال عادی پیش میرفت؛ فروشگاهها و سوپرمارکتها باز بودند، اگرچه جمعیت کمتری در خیابانها دیده میشد و ترافیک کاهش یافته بود.
اما صبح ۱۴ ژوئن (۲۴ خردادماه)، زمانی که همراه با خانواده ایرانی میزبانش روی فرشی بزرگ نشسته و تلویزیون تماشا میکردند، ابعاد واقعی بحران را دریافت. «از دیدن تصاویر حمله موشکی شوکه شدیم. خانواده میزبانم گفتند سال گذشته هم درگیریهای مشابهی را تجربه کردهاند و احتمال بسته شدن فرودگاه وجود دارد.»
کانگ در ادامه گفت: «در ابتدا وقتی درباره حمله شنیدم، احساس بیپناهی کردم. من آنجا تنها بودم.»
ایالات متحده آمریکا که تحریمهایی علیه ایران وضع کرده، یکی از کشورهایی است که سالهاست اتباعش را از سفر به ایران منع میکند. هشدار وزارت خارجه آمریکا به صراحت میگوید: «به هیچ وجه به ایران سفر نکنید» اما «کانگ» دارنده گذرنامه تایوانی و عاشق سفر، جذابیت تاریخی و فرهنگی ایران را دلیل انتخاب این کشور به عنوان پنجاهویکمین مقصد خود در سه سال گذشته عنوان کرد.
از آنجا که تایوان روابط رسمی دیپلماتیک با ایران ندارد، کاربران اینترنتی به «کانگ» پیشنهاد کردند با سفارت چین تماس بگیرد؛ کشوری که ادعای حاکمیت بر تایوان را دارد. پس از چند بار تلاش بیپاسخ، بالاخره موفق به تماس شد اما سفارت اعلام کرد هنوز اتوبوسی برای خروج اتباع فراهم نشده است.
«کانگ» سفرهای انفرادیاش را از سال ۲۰۲۲، زمانی که دانشجوی دانشگاه بود، آغاز کرد. با درآمد کار پارهوقت، در تعطیلات دانشگاهی به نقاط مختلف جهان سفر میکرد. او میگوید سفر به کشورهایی مانند هند و مصر که بینظم توصیفشان میکند، به او برای مدیریت سفر در ایران در چنین وضع بحرانی، کمک کرده است: «چالشها را دوست دارم. آنها خاطراتی فراموشنشدنی میسازند، خاطراتی که تا آخر عمر با من میمانند.»
برای سفر به ایران، کانگ از طریق یک آژانس مسافرتی آنلاین، ویزای ۱۵ روزهای به مبلغ ۱۵ دلار گرفت و پس از دریافت آن در عرض هفت روز، هنگام ورود به کشور ۱۳۴ دلار دیگر پرداخت کرد.
به گفته او، زیرساختهای گردشگری در ایران برای مسافران خارجی محدود است و سیستم حملونقل عمومی هم در صورتی که فارسی بلد نباشید، گیجکننده خواهد بود.
او معتقد است: «گرچه سفر به ایران ابتدا دلهرهآور به نظر میرسید، اما مهربانی مردم محلی باعث شد نگرانی اولیه کاهش پیدا کند...، شما باید بتوانید با هر مشکلی کنار بیایید. باید شجاعت کمک خواستن از دیگران را داشته باشید. تناقض جالبی بود که همین مردم باعث شدند تجربه سفرم بسیار عمیق و فراموشنشدنی شود. گرمای ارتباط انسانی برایم خیلی خاص بود.»
او روایت میکند در جریان سفرش به ایران غریبهها اغلب در خیابان به او نزدیک میشدند و با وجود دشواری زبان، گاهی کسانی که انگلیسی بلد نبودند، پیام «تو مهمان منی» را از طریق اپلیکیشنهای ترجمه روی تلفنشان نشان میدادند.
این گردشگر تایوانی که به معماری علاقهمند است، میگوید زیبایی گنبدهای اصفهان دلیل اصلی انتخاب این شهر برای سفر بوده است. اصفهان روزگاری یکی از مهمترین شهرهای آسیای مرکزی و یکی از ایستگاههای اصلی جاده ابریشم بود. امروز، این شهر میزبان چندین اثر ثبتشده در میراث جهانی یونسکو است، از جمله مسجد جامع اصفهان. «من عاشق رنگ خاص آبی ایرانی هستم که در مساجد استفاده میشود. وقتی برای اولین بار آنها را دیدم، واقعاً تحتتأثیر قرار گرفتم.»
در ۱۴ ژوئن (۲۴ خرداد)، وقتی راهها مسدود شد، «کانگ» سفرش به شمال ایران را لغو کرد و در خانه میزبانش ماند، بازی کردند و با هم غذا پختند. روی فرشهایی با نقش و نگار اصفهان برایش نان، چای و غذاهای سنتی آوردند و او نیز «هاتپات» تند چینی (مالاتانگ) و چایشیرین مخصوص تایوان را برایشان درست کرد.
او بامداد ۱۵ ژوئن (۲۵ خرداد)، سوار اتوبوسی به مقصد تهران شد و ساعت ۲ بعدازظهر به تهران رسید و از یک ایستگاه اتوبوس به ایستگاه دیگر رفت تا برای تبریز، اتوبوس پیدا کند.
«صدای شلیک گلوله شنیدم و زنی در ایستگاه جیغ کشید. اما من آرام بودم... هر ۱۰ دقیقه صدای تیراندازی دوردست میآمد. با این حال، شهر نسبتا آرام بود و مردم در رستورانها رفتار عادی داشتند.»
«کانگ» سرانجام ساعت ۱۰ شب سوار اتوبوسی از تهران به مقصد تبریز شد. صبح روز بعد بیدار شد و دید اتوبوس تنها کمتر از ۱۰۰ کیلومتر رفته، در ترافیکی سنگین در میان موجی از مردمی که در حال ترک پایتخت بودند. سفرش تا تبریز ۱۵ ساعت طول کشید.
این گردشگر تایوانی پس از چالشهای بیشتر بهدلیل مانع زبانی، اتوبوسی به مقصد ماکو پیدا کرد و از آنجا با تاکسی به مرز ترکیه رفت. نیمهشب وارد ترکیه شد و از آنجا با سفری ۲۲ ساعته به استانبول رسید و پروازی به تایوان گرفت.
فرآیند خروج «کانگ» از ایران در مجموع ۱۰۴ ساعت طول کشید اما او میگوید: «اگر به عقب برگردم، همین راه را میروم. ایران جزو پنج کشور محبوب من است. هرگز از آمدن به ایران پشیمان نخواهم شد. مردم اینجا فوقالعادهاند؛ با مهماننوازی بینظیر.»
منبع: CNN
انتهای پیام
نظرات