به گزارش ایسنا، سیدیحیی صفوی از فرماندهان دوران هشت سال دفاع مقدس و دستیار و مشاور عالی فرماندهی کل قوا درباره آنچه سال ۱۳۵۹ بر سر پیکر شهدایی که روی تپه منبع آب در سسندج جا مانده بود،  روایت می‌کند: «عملیاتمان از دیدگاه به سمت بیمارستان توحید ناموفق بود؛ چون آنها [ مهاجمین] در جنگل کمین کرده بودند و بچه‌ها به کمین افتادند. فکر کنم زیر ۲۰ نفر از جنازه‌های بچه‌ها را نتوانستیم برگردانیم حتی خود من هم رفتم روی آن تپه‌ای که به آب شهری تعلق داشت به مشکل برخوردم و همه کمک کردند تا از آنجا بیرون بیایم.

بعد از چند روز خودم با داریوش چاپاری رفتم دیدم سگ‌ها تمام گوشت بدن بچه‌ها را جویده بودند. ولی آرم سپاه را خیر.  اسکلت بچه‌ها و استخوان سفید پاها و سرشان باقی مانده بود. بعضی را هم ضد انقلاب گوششان را بریده بودند. ما استخوان‌ها را جمع کردیم و داخل اتوبوس آوردیم و از روی پلاک، آنها را شناسایی کردیم. آن شب من در فرودگاه سنندج خیلی به درگاه خداوند گریه کردم. چون این منظره خیلی وحشتناک بود.

شما تصور کن حیوانات درنده گوشت‌های صورت این‌ها رو خورده بودند یا ماهیچه پای بچه‌ها را و بچه‌ها همه جوان! و من می‌گفتم: «خدایا این بچه‌هایی که مؤمن به تو و قرآن تو هستند آن کفار نجس ضد انقلاب پلید آنها را شهید می‌کنند.» آن شب به لطف خداوند متعال یک القایی به ذهن من خطور کرد که ما باید سه طرف سنندج را آزاد کنیم.

بعد این فکر را با برادر عزیزمان صیاد شیرازی مطرح کردم. ما مرتب با هلی کوپتر به پادگان می‌رفتیم و جلسه می‌گذاشتیم و سرانجام این طرحی که من خودم با کمک صیاد شیرازی طراحی کردیم که از سه محور حمله و شهر را به طور کامل احاطه بکنیم که یک محور به سمت سیلو بود یک محور ارتفاعات آبیدر بود که بالای شهر بود و یک محور هم مسجـد از شریف آباد به سمت   ارتفاعات مشرف به آن بود.

منبع:

پاسداران تنگه احد: کارنامه عملیاتی رزمندگان استان اصفهان در آزادسازی و پاکسازی شهر سنندج و مناطق عمقی آن (سال 1362 - 1359) پاسداران تنگه اُحد، نشر مرز و بوم.
انتهای پیام