اشک‌های یک فرمانده برای پیکرهایی که جا ماندند

ما استخوان‌ها را جمع کردیم و داخل اتوبوس آوردیم و از روی پلاک، آنها را شناسایی کردیم. آن شب من در فرودگاه سنندج خیلی به درگاه خداوند گریه کردم. چون این منظره خیلی وحشتناک بود.

۱۹ مهر ۰۴ - ۰۹:۱۵