کامبیز صبری - مجسمه‌ساز - در گفت‌وگو با ایسنا درباره رویدادهای مهم حوزه تجسمی در سال ۹۷ بیان کرد: وقتی درباره رویداد مهم صحبت می‌کنیم باید ببینیم که قصد داریم آن رویداد را از چه نظر بررسی کنیم، به عنوان مثال اگر از نظر سرمایه‌گذاری و صرف هزینه است که اکثر فعالیت‌های هنری به بودجه نیاز دارند و می‌توان گفت که از این نظر خیلی اتفاقات خوبی رخ نداد و در اکثر رویدادها با نقصان بودجه روبه‌رو بودیم.

او ادامه داد: اما از لحاظ معنایی و محتوا رویدادهای مهمی اتفاق افتاد که بخشی از آن در حوزه مجسمه‌سازی مربوط به بینال مجسمه‌سازی هفتم بود و هنرمندان خیلی پرشور ظاهر شدند. همچنین بینال شهری نیز به خوبی برگزار شد و آدم‌ها با شور و هیجان در آن شرکت کردند و این بار روش ارائه حرفه‌ای‌تری داشتند. به این صورت که از محل‌های مختلف مورد نظر در شهر بازدید کردند و در نهایت نتیجه کار آنها گسترده‌تر بود.

صبری همچنین درباره از دست دادن چند شخصیت هنری گفت که زندگی هر کدام از آنها شکل آموزنده‌ای داشت و الگوی مناسبی بود، البته الگو حتماً به این معنا نیست که همان را اجرا کنیم؛ گاهی وقت‌ها الگو می‌تواند فقط آموزنده باشد که آدم راه خودش را بر اساس آن تنظیم کند.

این مجسمه‌ساز اضافه کرد: در بخش انجمن‌ها و تشکل‌ها، در چند تشکل شرکت کردم و دیدم که هم‌دلی خوبی بین افراد هست و به نظر می‌رسد شرایط سختی که برای آدم‌ها پیش آمده آنها را به یک همدلی و هم‌اندیشی جدید کشانده است. در عرصه بین‌المللی هم تبادل اثر هنری کار مشکلی شد و متأسفانه هنوز جا نیفتاده که چگونه باید برای خروج اثر هنری از کشور برخورد کرد و این امر هنرمندان را با مشکل روبرو می‌کند. به نظر من سال گذشته فعالیت‌های هنری کمتر بود و نمایشگاه‌های کمتری برگزار شد؛ چراکه جسارت ریسک مالی گالری‌ها و اسپانسرها برای حمایت هنرمندان جهت حضور در رویدادهای خارجی، کمتر بود.

او همچنین با بیان اینکه در زمینه رویدادهای داخلی نیز بازار دچار یک رکود بود، گفت: ولی از شور هنرمندان چیزی کم نشده بود. هنرمندان به این سمت آینده‌نگری رفته‌اند و می‌دانند که در شرایط سخت نیز تاریخ برای آنها نوشته می‌شود و نباید این روزها را از دست داد. نگاه آن را با توجه به نمایشگاه‌های خوبی که دیدم اینگونه یافتم.

صبری درباره جشنواره تجسمی فجر بیان کرد: تلاش مسئولین، نوع شرکت کردن هنرمندان و راهکارهایی که برای برگزاری نمایشگاه در شرایط موجود پیشنهاد شد، قابل تقدیر بود ولی به قدر کافی پخته نبود. به عنوان مثال در بخشی که گالری‌ها را دعوت کردند با اثر هنری خود و هنرمندانشان حضور یابند به نظر می‌رسد سال‌ها باید بگذرد که به پختگی کافی برسند. در بعضی جاها برخوردهای سلیقه‌ای باعث شده که بود که خیلی از هنرمندان شایسته حضور نداشته باشند و خیلی از هنرمندانی که حضور داشتند در حدی نبودند که اثرشان به جشنواره راه پیدا کند. جوایزی که دادند هم پختگی نداشت ما می‌دانیم که الآن نمی‌توان خیلی انتظارات بالا داشت ولی بعضی از امتیازهایی که می‌توانستیم برای هنرمندان نظیر فرصت مطالعاتی در اروپا را لحاظ کرد، وجود نداشت گرچه که هزینه خاصی برای ما نداشت.

این مجسمه‌ساز درباره آرزوی خود برای مردم و هنرهای تجسمی در سالی که پیش‌روست، گفت: آرزوی من این است که آثار تجسمی به خانه‌های مردم راه پیدا کند و آدم‌ها بتوانند با بخشی از بودجه زندگی خود کار هنری خریداری کنند و ارتباط هنرمندان با مردم صمیمی‌تر و واقعی‌تر شود.

او با بیان یک خاطره از فروش یکی از آثارش در کشور فرانسه، ادامه داد: یک بار اثری را در فرانسه به فروش رساندم و کسانی که اثرم را خریده بودند مرا برای شام دعوت کردند تا نظرم را برای پیدا کردن محل مناسب جهت قرار دان کار در خانه‌شان بدانم. افرادی که اثر من را خریده بودند از قشر متوسط جامعه بودند و من دیدم که خرید اثر هنری در بین مردم آنجا جا افتاده است. امیدوارم ما هم به آن سطح برسیم و آثار هنری بتواند جای خیلی از وسایل تزئینی که بودجه‌های نامناسب دارد را بگیرد و در خانه‌های مردم حضور داشته باشد و مردم به آنها به چشم سرمایه هم نگاه کنند.

صبری افزود: آرزو می‌کنم که مسئولین ما در بخش‌های مربوط به هنر افرادی باشند که تجربه کافی و مناسب در زمینه هنر داشته باشند و تصمیماتشان پخته و مبنی بر تجربه خودشان باشد نه تنها مبنا بر مشاوره‌های سلیقه‌ای. آرزو می‌کنم در دانشگاه‌هایمان استادانی وجود داشته باشند که خودشان آرتیست حرفه‌ای باشند و بتوانند چیزی به دانشجویان یاد دهند، زیرا در دانشگاه‌های اروپا اساتید آرتیست حرفه‌ای هستند. این امر همانند این است که یک جراح حرفه‌ای که عمل‌های زیادی داشته بخواهد به دانشجوی خود جراحی یاد دهد و در مقایسه با استادی که خود تا به حال به اتاق عمل نرفته خیلی نتیجه متفاوتی خواهد داشت. آرزو می‌کنم که بودجه‌های صحیح وارد کشور شود و درآمدها زیاد شود که بتوانیم وارد روابط بین‌المللی شویم و مسائل سیاسی‌مان حل شود. این امر موجب خواهد شد که بودجه و پول به همه سیستم‌ها وارد شود و در نتیجه پربار شدن رویدادهای هنری را به دنبال خواهد داشت. فراموش نکنید که هنر یکی از بهترین راه‌های تبلیغ و شناساندن کشورمان به دنیاست.

انتهای پیام