به گزارش ایسنا، در روزی از روزهای آرام شهر مراغه، فرزندی به دنیا آمد که سال‌ها بعد، در میان یاران پدافند هوایی ارتش، نامش به‌عنوان نماد ایمان، پاکی و ایثار درخشید. حجت بابایی، فرزند یوسف، از همان کودکی به نجابت، آرامش و محبت به دیگران شناخته می‌شد.

حجت سال‌ها بعد در سال ۱۳۹۴ به ارتش جمهوری اسلامی ایران پیوست و با تلاش، انضباط و پشتکار مثال‌زدنی، در تخصص موشک هاگ مشغول خدمت شد. او از نخستین روزهای خدمت، سربازی صادق برای کشور و سربازی عاشق برای ولایت بود. به گفته همرزمانش، حجت هیچ‌گاه کار را تنها وظیفه نمی‌دید، بلکه آن را عبادتی برای رضای خدا می‌دانست.

جوانی پاک‌چشم و نجیب

شهید بابایی تازه ازدواج کرده بود و هنوز طعم روزهای عاشقانه زندگی مشترک را می‌چشید که تقدیر الهی او را به ضیافت ابدی برد. همسرش می‌گوید:

«حجت انسانی بسیار چشم‌پاک و با نجابت بود؛ همه اقوام و همکاران او را به همین خصلت یاد می‌کنند. هیچ‌گاه چشمش به گناه نمی‌افتاد و نگاهش سرشار از پاکی و ایمان بود. او عاشق خانواده بود و تمام تلاشش را می‌کرد که آرامش خانه حفظ شود. هرگز از کمک به من و حتی کارهای خانه دریغ نداشت و همیشه با احترام و مهربانی رفتار می‌کرد.»

یاور فقرا و کودکان کار

روح بزرگ شهید بابایی در کنار نجابت، سرشار از نوع‌دوستی بود. در هر فرصتی که پیدا می‌کرد، به نیازمندان کمک می‌کرد؛ به‌ویژه کودکان کار کنار خیابان را از یاد نمی‌برد. همسرش می‌گوید:

«هر وقت کودکی را می‌دید که مشغول کار است، حتی اگر خودش پول زیادی نداشت، چیزی به او می‌داد. می‌گفت: این‌ها فرشته‌های خدا هستند، نباید گرسنه بخوابند.»

تعهدی فراتر از وظیفه

روز ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، همان روزی بود که دشمن صهیونیستی، بار دیگر آسمان ایران را هدف گرفت. آن روز شیفت کاری شهید بابایی نبود، اما غیرتش اجازه نداد وقتی آسمان کشور نیازمند نگاهبانی است، در خانه بماند. به‌محض شنیدن خبر حمله، داوطلبانه به محل خدمت شتافت تا کنار همکارانش سپری آهنین برای مردم باشد. همان روز، تقدیر الهی نوشت که پرچم خدمت و غیرتش را با خون امضا کند و به آرزوی همیشگی‌اش، شهادت برسد.

صداقت، خوش‌قولی و ایمان راسخ

حجت بابایی در میان خانواده و دوستان به صداقت و خوش‌قولی مشهور بود. اگر به کسی قولی می‌داد، تا تحقق آن آرام نمی‌گرفت. برای او رضایت خداوند بالاترین معیار بود؛ تمام کارهایش را برای خدا انجام می‌داد و به دیگران می‌گفت: «آنچه برای خدا باشد، ماندگار می‌شود.»

آخرین وداع، اولین پرواز

پیکر مطهر این شهید جوان با حضور پرشور مردم ولایت‌مدار و همرزمانش در گلزار شهدای سهند به خاک سپرده شد. در حالی که اشک و افتخار در چشمان پدر، مادر و همسرش موج می‌زد، همه یکصدا زمزمه می‌کردند که حجت، راه عاشقان شهادت را آگاهانه انتخاب کرده بود و حالا به بلندترین قله‌ای که آرزو داشت، رسیده است.

انتهای پیام