به گزارش ایسنا، در ادامه، پای صحبت سه نوجوان فعال و دغدغه‌مند در حوزه اربعین نشستیم؛ دخترانی که هرکدام روایت منحصر به‌ فردی از حضورشان در این مسیر دارند و حالا، در دل «پایگاه اربعین نوجوانی»، مشغول اثرگذاری‌اند.

نرگس آل‌بوفتیله- مترجمی برای زائران نوجوان- 

نرگس، متولد ۱۳۸۱ و دانشجوی زبان و ادبیات عربی است. او از دل مدارس صدرا رشد کرد و پس از آشنایی با گروه «دختران حاج قاسم»، به بنیاد ملی نوجوان پیوست؛ مسیری که او را به پایگاه «اربعین نوجوانی» رساند.
از همان ابتدا سفر اربعین برایش صرفاً یک زیارت نبود. خودش می‌گوید: «اولین بار پدرم پیشنهاد داد با هم برویم، اما من تصمیم گرفتم با کاروان دختران حاج قاسم همراه شوم. چون احساس می‌کردم فقط زائر بودن برایم کافی نیست. با توجه به اینکه عربی بلد بودم، دلم می‌خواست مترجم باشم و به بچه‌ها در مسیر کمک کنم؛ مخصوصاً اگر تولید رسانه‌ای داشتند و نیاز به ترجمه داشتند. فکر می‌کردم رسالتم این است که زائر صرف نباشم.»

او حالا برای اربعین ۱۴۰۴ هم آماده است: «امسال هم با بچه‌ها در پایگاه اربعین نوجوانی هستم؛ به آن‌ها عربی یاد می‌دهم، در تولید ویدیوها همراهشان هستم و تلاش می‌کنم آن‌ها را برای روایت‌گری آماده کنم.»

نرگس معتقد است که نوجوان‌ها باید در این مسیر مسئولیت بگیرند: «اگر نوجوان‌ها مسئولیتی بگیرند، تلاش می‌کنند که آن را به بهترین شکل انجام دهند. این باعث می‌شود بفهمند می‌توانند نقشی در جامعه داشته باشند، باری از دوش دیگران بردارند.»

و برای آینده، هدف بزرگی در ذهن دارد: «دوست دارم عربی را به نوجوانان بیشتری آموزش بدهم؛ تا آن‌ها هم بعدتر بتوانند نوجوان‌های دیگر را با خود همراه کنند، کاروان ببرند و اثرگذار باشند.»

جمله پایانی نرگس برای نوجوان‌هایی که هنوز طعم اربعین را نچشیده‌اند، ساده و پر از شور است:حتماً بیایید و تجربه‌اش کنید. این تجربه با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست. وقتی یک‌بار طعمش را بچشید، دیگر نمی‌توانید حتی یک سال هم در خانه بمانید!

سیده مطهر رمضانی کریمی، روایتی از پختگی نوجوانانه

مطهره متولد ۱۳۸۲ و فارغ‌التحصیل رشته معارف اسلامی از مدارس صدراست. او از همان دوران دبیرستان به عنوان یکی از نخبگان، برای سفر اربعین انتخاب شد و در جریان آن سفر، با بنیاد ملی نوجوان و گروه دختران حاج قاسم آشنا شد.
سال اول فعالیتی جدی نداشت، اما همان تجربه، جرقه‌ای در دلش زد:سال ۹۸ بود و هنوز روایت‌گری به این شکل جدی نشده بود. اما از سال ۱۴۰۱ که دوباره راهی شدیم، تصمیم گرفتم فعالیت بیشتری داشته باشم و با توجه به اینکه قلم خوبی دارم، بیشتر در حوزه نویسندگی و روایت‌نویسی کار کردم.

تفاوت این سفر با دیگر سفرهای زیارتی برای او خیلی واضح است:اربعین فقط زیارت نیست، رشد است. وقتی برمی‌گردی حس می‌کنی چند سال بزرگ‌تر شدی. سختی‌های سفر و مسئولیتی که قبول می‌کنی، تو را می‌سازد. اربعین تو را پخته می‌کند.

امسال نیز او در پایگاه اربعین نوجوانی حضور دارد:امسال هم به‌عنوان راوی و نویسنده در پایگاه اربعین نوجوانی فعال هستم.

مطهره معتقد است یکی از مهم‌ترین اثرات چنین پایگاه‌هایی، انگیزه‌بخشی به نوجوانان است:وقتی آثار بچه‌ها در تلویزیون پخش می‌شود، آن‌ها احساس مفید بودن پیدا می‌کنند. این خیلی مهم است که نوجوان بفهمد می‌تواند کاری انجام دهد؛ حس مفید بودن را تجربه کند.

او درباره آینده گفت:دوست دارم روزی خودم کاروانی را از شهرمان ببرم، اما هنوز فکر می‌کنم باید تجربه بیشتری کسب کنم تا به آن سطح از پختگی برسم.

جمله پایانی‌اش خطاب به نوجوان‌ها، دعوتی از جنس دیده‌شدن است:پایگاه اربعین نوجوانی جایی است که واقعاً می‌توانی مفید باشی، هم برای کشورت و هم برای انقلاب. اینجا صدایت شنیده می‌شود.

نرگس کاویانی، مسئولیتی برای رشد و معنا

نرگس کاویانی، اهل زرین‌شهر اصفهان است و یکی از باسابقه‌ترین نوجوانان حاضر در پروژه‌های بنیاد ملی نوجوان. او پنج بار در سفر اربعین شرکت کرده که سه‌بار آن با بنیادملی نوجوان بوده است.
ماجرای آشنایی‌اش با بنیاد هم از مدارس صدرا شروع شده است:دوران دبیرستان در مدارس صدرا بودم و در دومین دوره آزمایشی دختران حاج قاسم شرکت کردم. بعد از آن، این پیوند با بنیاد نوجوان برقرار شد.

اما اربعین برای نرگس، سفری معمولی نیست:در اربعین، مسیر، خودش مقصود است. آدم‌ها آگاهانه سختی را تحمل می‌کنند؛ چون آن سختی‌ها برایشان ارزشمند است. برخلاف سفرهای زیارتی دیگر که بیشتر دنبال رفاه‌اند، اینجا سختی‌ها هم لذت دارند.

او سه بار مسئول گروه بوده و حالا هم در پایگاه اربعین نوجوانی حضور خواهد داشت:هر اتفاقی که رفتن نوجوان‌ها را تسهیل کند و برای رشدشان میدان فراهم کند، ارزشمند است.

نرگس به‌خوبی از اهمیت فعالیت نوجوان‌ها در چنین فضاهایی آگاه است:نوجوان‌ها ذاتاً دوست دارند اثرگذار باشند. فعالیت در گروه‌هایی مثل دختران حاج قاسم و بنیاد ملی نوجوان، بستر کنشگری است؛ جایی که نوجوان می‌بیند اثر دارد.

و در نهایت، توصیه‌ای ساده اما کوبنده به هم‌نسلانش دارد:برای اثرگذار بودن، باید پا در میدانی بگذارید که این امکان را به شما می‌دهد. اینجا همان میدان است.

انتهای پیام