منيرو رواني‌پور مهمترين دستاورد فرهنگي دولت خاتمي را ايجاد آزادي و گشايش نسبي دانست. اين داستان‌نويس در گفت‌وگويي با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، عنوان كرد: هر جا زياد شعار مي‌دهند، مشكوك مي‌شوم و آن قدر تجربه دارم كه آنها را جدي نگيرم، ولي در دوران خاتمي در مقايسه با گذشته، وضعيت خيلي بهتر بود و آزادي‌هايي وجود داشت؛ كتاب زياد چاپ شد، به‌خصوص كتاب ترجمه خيلي خوب چاپ شد. او در عين حال متذكر شد: درست است كه ادبيات داستاني آن كاري را كه بايد بكند، نتوانست انجام دهد و منعكس‌كننده‌ي زمان خود باشد، ولي به هر حال بسياري از چهره‌هاي جديد كه بعدها حتما كارهاي خوبي خواهند كرد، كتاب‌هايشان در اين دوره چاپ شد. رواني‌پور با بيان اينكه در سال‌هاي رياست جمهوري خاتمي مشكل چنداني براي اهل قلم وجود نداشته است، افزود: اين دوران مجالي براي تنفس بود؛ هر چند بايد عمق انديشه هم بررسي شود. از طرفي، هشت سال مجال زيادي نيست و به علاوه، دايم، جنگ و گريز بود و آسودگي كامل وجود نداشت. او با اشاره به ايجاد گشايش نسبي در صنعت نشر كتاب، گفت: البته تبعات آزادي نسبي هم معلوم است و كار خوب، متوسط و بد، با هم چاپ مي‌شود و بايد زمان بگذرد تا ادعاها ثابت شوند. اين آزادي و گشايش نسبي هم كه به وجود آمد، در مقايسه با خودمان و گذشته‌ي ‌خودمان است؛ نه در سطح جهان. رواني‌پور همچنين درباره‌ي تاثير شخصيت فرهنگي خاتمي بر عملكرد دولت او گفت: قطعا اينكه آدم فرهنگي بيايد سر كار فرق مي‌كند؛ مشغله‌ي آدم و روابطش شخصيت او را مي‌سازد كه وقتي كسي در محيط فرهنگي كار كند، حتما بر عملكردش تاثير مي‌گذارد. اما اينكه خاتمي چقدر توانست كاري را كه دوست داشت انجام دهد، براي من علامت سؤال است؛ چراكه به خاطر بحران‌هايي كه ساختند، او از تمام توانايي‌هايش نتوانست استفاده كند. رواني‌پور با تاكيد بر اينكه كار فرهنگي به يك پروسه‌ي دراز‌مدت نيازمند است، گفت: به همين علت است كه در اين هشت سال با ادبيات داستاني چيپ و غيرعميق هم مواجه مي‌شويم، كه اكثريت اتفاقا با اين بخش بود. اما به هر حال اين دوران وسيله‌اي براي معرفي تعدادي از بچه‌هايي شد كه اگر بتوانند دوام بياورند، در آينده نويسنده‌هاي خوبي خواهند شد. اين داستان‌نويس همچنين با اشاره به پا گرفتن جايزه‌هاي ادبي در اين دوران گفت: اين جايزه‌ها و بنياد‌ها در همين دوره‌ي خاتمي پا گرفتند؛ هرچند درباره‌ي عملكردشان سؤال‌هاي زيادي وجود دارد، ولي اينها نهادهاي مدني بودند كه در جامعه‌اي سالم، سالم عمل مي‌كنند، ولي چون جامعه‌ي ما از نظر فرهنگي‌، اجتماعي و اقتصادي بيمار است، آنها هم در بسياري موارد ناسالم عمل كردند. او همچنين به جمله‌اي از عطا‌ء‌الله مهاجراني ـ وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي خاتمي ـ اشاره كرد و گفت: مهاجراني در يك سخنراني درباره‌ي كانون نويسندگان گفت ”ما چه بر سر اين جماعت آورديم كه براي اينكه در خانه‌ي خودشان بنشيننند بايد از ما اجازه بگيرند”؛ اين نشان دهنده‌ي ناروايي‌هايي است كه در حق ما نويسندگان مستقل رخ داده است؛ ما نويسندگاني كه نان به نرخ روز خور نيستيم، كشورمان را دوست داريم، پشت پرده با كسي معامله نمي‌كنيم و به فرهنگ و زبان‌مان مي‌انديشيم. انتهاي پيام