به گزارش ایسنا، در آغاز برنامه، پیام تصویری سید عباس عراقچی وزیر امور خارجه برای حاضران پخش شد. 

وزیر خارجه در سخنان خود با ابراز خرسندی از برگزاری این آئین در ژنو – شهری که به‌گفته‌ی او «نماد گفت‌وگو، تفاهم و همکاری میان ملت‌هاست» – یادآور شد که بزرگداشت جمالزاده در چنین فضایی یادآور رسالت فرهنگی اوست؛ نویسنده‌ای که با قلم خود میان انسان‌ها پل تفاهم ساخت.

در ادامه این مراسم علی بحرینی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در دفتر سازمان ملل در ژنو، با اشاره به جایگاه ممتاز جمالزاده در نثر معاصر فارسی، از خاطره‌ای شخصی از دوران تحصیل و دیدار با این نویسنده‌ی بزرگ یاد کرد. او گفت جمالزاده «تا واپسین سال‌های زندگی نیز دلبسته‌ی ایران و فرهنگ ایرانی بود و عشق به سرزمین مادری در گفتار و رفتار او موج می‌زد.»

بخش دیگری از مراسم به قرائت پیام دکتر احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی اختصاص داشت که توسط دکتر حسینی‌نیا، نماینده وزارت کار در سازمان بین‌المللی کار، ارائه شد.

در این پیام، بر نقش پررنگ جمالزاده در صحنه‌های بین‌المللی نیز تأکید شده بود: «جمالزاده در دورانی که ایران در آستانه تحولات بزرگ اجتماعی و اقتصادی قرار داشت، به عنوان عضو هیئت ایرانی در جلسات هیئت مدیره و کنفرانس بین‌المللی کار حضوری فعال و مؤثر داشت. او نماینده‌ای بود که صدای کارگران و زحمتکشان ایرانی را به گوش جهانیان می‌رساند و در عین حال، استانداردهای بین‌المللی کار را به میهن خود منتقل می‌کرد.»

پیام میدری همچنین سال‌های خدمت جمالزاده در سازمان بین‌المللی کار تا زمان بازنشستگی در سال ۱۹۵۶ را «دورانی پربار و سرشار از تلاش برای ارتقای کرامت انسانی» توصیف کرد.

در بخشی دیگر از برنامه، پیام خانم تاتیانا والووا مای، مدیرکل دفتر سازمان ملل متحد در ژنو، برای حاضران قرائت شد. 
او در این پیام، ضمن تمجید از جمالزاده، از نقش ادبیات در گسترش ارزش‌های انسانی و تقویت همبستگی فرهنگی ملت‌ها سخن گفت.

یکی از بخش‌های تأثربرانگیز مراسم، حضور و سخنرانی خانم نورما مریم رونالد، نوه‌ی استاد جمالزاده بود. 
او با یادآوری خاطراتی از دوران کودکی و لحظاتی که در کنار پدربزرگ خود گذرانده بود، بر «احساس تعلق عمیق او به ایران و عشق بی‌پایانش به زبان فارسی» تأکید کرد و گفت: «پدربزرگم در هر جمله‌ای که می‌نوشت، بوی ایران را می‌توان حس کرد.»

در پایان آئین، پیام‌های تصویری فریدون مجلسی و رضا امیرخانی، دو چهره فرهنگی و ادبی معاصر، پخش شد. هر دو در سخنان خود ضمن گرامیداشت یاد و نام جمالزاده، بر نقش بنیادین او در تحول نثر فارسی و پیوند میان ادبیات و زندگی مردم تأکید کردند.

این آئین با اهدای گل به مزار محمدعلی جمالزاده به کار خود پایان داد؛ مراسمی که نه تنها یاد پدر نثر معاصر فارسی را زنده کرد، بلکه بار دیگر پیوند میان ایرانیان با چهره‌های فرهنگی خود را به نمایش گذاشت.
انتهای پیام