به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای ارسباران، نمایشگاه «جهان‌های موازی» شامل آثار مونوتایپ بهراد صنعتی، جمعه ۱۹ اردیبهشت‌ماه ساعت ۱۶ در نگارخانه هنر فرهنگسرای ارسباران گشایش می‌یابد و به مدت ۱۰ روز میزبان هنرمندان و علاقمندان به هنرهای تجسمی است.
زهره مقیمی (کیوریتور این نمایشگاه و مسئول نگارخانه هنر فرهنگسرای ارسباران)، جهان‌های موازی را تأملی بر تجربه زیسته هنرمند در آستانه‌ی همگرایی مرزهای واقعیت و خیال عنوان کرد و گفت: بهراد صنعتی طراح گرافیک، نقاش، چاپ‌ساز، شاعر، نویسنده و هنر پژوه، از هنرمندان چند بعدی و باسابقه هنرهای تجسمی معاصر ایران، فعالیت حرفه‌ای و هنری خود را از اوایل دهه هفتاد آغاز کرده است. او هنرمندی است که در راستای بیان اندیشه و خلق تصویر، به یک شیوه کار با مواد و رسانه بسنده نمی‌کند و همواره با رویکردی بر مدار تحقیق و تجربه، جستجوگرایانه مرزهای شناخته و نا شناخته ی ابزار و مواد را دگرگون می‌کند. همواره از ابتدا عناصر طبیعت الهام بخش روح و ذهن وی بوده‌اند؛ کما اینکه از آن‌ها به عنوان شاخصه‌های خصلت تصویری آثارش مانند «آب، باد، خاک و آتش» گاه با رویکردی آبستره و گاه به شیوه فرمالیستی بهره می‌جوید.
وی افزود: بجز دوره‌های کاری نقاشی با رنگ روغن، بخش عمده‌ای از آثار استاد صنعتی به ترکیب مواد و رسانه به ویژه در حیطه چاپ‌های دستی اختصاص دارد. او با نگاهی نوآورانه با تجربه شخصی در یازدهمین نمایشگاه انفرادی از ارائه آثارش که در گالری شماره یک (گالری هنر) فرهنگسرای ارسباران برگزار شده است، تکنیک‌های منحصربه‌فردی در خلق چاپ‌های تک نسخه‌ای بر پایه طراحی (مونوتایپ) ابداع کرده و بی‌تردید می‌توان وی را به عنوان یکی از پیشگامان رسانه‌های نوین در این زمینه به شمار آورد که به‌زودی نتیجه بخشی از مطالعات و تجربیاتش را در قالب کتاب به جامعه فرهنگ و هنر عرضه خواهد کرد.
مقیمی درباره جایگاه هنری «صنعتی» گفت: وی هنرمند دغدغه‌مندی است که در طول چهار دهه فعالیت هنری خود، همواره میان مرزهای محسوس و نامحسوس، در جستجوی حقیقتی شخصی و بنیادین غوطه‌ور است و این رویکرد در یادداشت‌ها، گفتارهای ادبی و اشعارش به وضوح مشهود و قابل استناد است. او با پیشینه‌ای که در زمینه‌ی طراحی، نقاشی، شعر و فلسفه دارد، آفرینش هنری را نه صرفاً بیان زیباشناسانه محض جهت خلق اثر هنری، بلکه کنشی تأملی می‌داند که پیوسته در تنش میان تجربه زیسته و لایه‌های عمیق ذهنی‌اش شکل می‌گیرد.
وی تصریح کرد: «صنعتی» در آثار دهه‌های پیشین خود از نمادهایی چون صورتک، دلقک، پرده و پنجره، صندلی‌های بدون پایه و چکمه‌ها بهره گرفته تا مفاهیمی همچون زایش اسطوره‌ی نو، لودگی، قدرت، فنا، شهامت و ابدیت را بازتاب دهد. برای او در مسیر خلق اثر هنری، «بداهگی» اصل بنیادین آفرینش است و با پرهیز آگاهانه از تئوریزه کردن فرآیند خلق، به بیان صادقانه تجربه لحظه‌ای، درونی و شهودی خود می‌پردازد.
مقیمی مجموعه اخیر او را با عنوان «جهان‌های موازی» تجلی تکامل یافته همین رویکرد عنوان کرد و گفت: جایی که ذهن هنرمند بمانند آینه‌ای چند وجهی، بازتاب دهنده لایه‌های متداخل هستی می‌شود؛ در این مجموعه که به شیوه «مونوتایپ» و در ساختار اندیشه‌ای فلسفی خلق شده، مخاطب با جهانی روبروست که نه تنها از نظر زیبایی‌شناختی، بلکه از لحاظ ساختار معنایی نیز دارای پیچیدگی و عمق است.
وی در ادامه به ماهیت هنر مونوتایپ اشاره کرد و افزود: مونوتایپ به عنوان شیوه‌ای یکتا در هنر چاپ، از پیش تعیین ناپذیری «بداهگی» و یگانگی اثر هنری سخن می‌گوید؛ امری که در جهان بینی هنرمند به روشنی بازتاب دارد. بهره‌گیری از مونوتایپ نه تنها وجه فنی آثار را خاص و غیر قابل تکرار می‌سازد، بلکه تبلوری است از فلسفه زیستی هنرمند که در بیانیه نمایشگاه نیز به آن اشاره کرده است: «جهان، در هر لحظه، یک بار زاده می‌شود و در همان لحظه نیز رو به زوال می‌رود.»
کیوریتور این نمایشگاه عنوان کرد: جهان‌های موازی در این مجموعه، نه به معنای وجود فیزیکی جهان‌های متعدد، بلکه به منزله‌ی لایه‌های ادراکی و هستی شناختی تجربه هنرمند است. هر اثر، در عین ابعاد کوچک، درگاهی است به ساحتی دیگر: «جهانی که شاید تنها در ذهن شکل گرفته، یا در حوزه‌ای متافیزیکی زیست می‌کند که با جهان ملموس، پیوندی پنهان دارد». «صنعتی» در این آثار، بیننده را به سفری درونی رهنمون می‌کند؛ سفری که در آن، هر اثر، نه تصویری از جهان بیرون، بلکه پژواکی از جهان های درون اوست.
انتهای پیام
نظرات