اردشیر پشنگ، در گفت‌وگو با ایسنا در پاسخ به این سوال که به تازگی کمیسیون انتخابات عراق، نتایج انتخابات پارلمانی در این کشور را تایید کرده و در واقع اعتراضات مطرح شده را وارد ندانسته است با توجه به این تایید، تعدادی از گروه هایی عراقی مجدا در بیانیه‌ای اعلام کردند که نتایج انتخابات عراق را نخواهند پذیرفت، اکنون با توجه به مخالفت مجدد این گروه ها، روند تشکیل پارلمان دولت در عراق چگونه خواهد بود؟ گفت: طی 16 سال اخیر و در چارچوب چهار انتخابات پیشین، بطور کلی فرایند تشکیل جلسه نخست پارلمان و متعاقب آن تشکیل کابینه جدید در عراق همواره یک مساله پیچیده، زمان بر و گاه دچار بحران و بن بست سیاسی بوده است در سال 2010 بن بست سیاسی پس از انتخابات رکورد 9 ماهه را شکست! همانطور که مشاهده می کنیم این روند پس از انتخابات پنجم هم به نوعی در حال تکرار است و لذا امری تازه نیست.

وی افزود: اما تمایز این دور، با دورهای پیشین به ادعای برخی گروه‌های ذی نفوذ و قدرتمند نسبت به نحوه برگزاری انتخابات، و مباحث تخلف و تقلب در آن است، که همانطور که مشاهده کردیم پس از نشست‌های مختلف و بازشماری دستی برخی صندوق‌های مورد اعتراض، نهایتا کمیسیون عالی انتخابات عراق، با حداقل تغییر همان نتایج اولیه را تایید کرد، در نتیجه بایستی پرونده نتیجه انتخابات عراق را همینگونه در نظر بگیریم و بپذیریم.

این کارشناس مسائل خاورمیانه با بیان این که نباید فراموش کرد استاندارد برگزاری و اجرای انتخابات عراق با حضور چند صد ناظر بین المللی و یک سیستم مناسب در سطح نسبتا قابل قبول و بالایی بوده است، افزود: مشکلی که باعث زمینه ساز شدن اعتراضات شده است، تغییر مکانیسم استانی و لیستی انتخابات به مکانیسم منطقه‌ای و فردی هست که طی آن تحولات جدی در نتایج پیش آمد و طبیعی است بازندگان این انتخابات که تا پیش از این دارای کرسی‌های بیشتری بودند دچار شوک شوند مخالف این نتایج و روند باشند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا اعتراض این گروه‌ها به جایی خواهد رسید و علت اصلی مخالفت آنها با نتایج انتخابات پارلمانی عراق چیست؟ خاطرنشان کرد: از همان روز نخست اعلام نتایج، مخالفان آن هم می دانستند با توجه به مکانیسم برگزاری و ناظران آن، شانس تغییر بنیادی نتایج بسیار پایین خواهد بود به همین دلیل به باور بنده اعتراضات آنها در ظاهر علیه نتایج با اعلام ادعای تقلب بود اما در عمل، آنها می خواستند از طریق این فشارها باعث عقب نشینی جریان پیروز به رهبری مقتدی صدر از طرح تشکیل فراکسیون اکثریت بودند. این افراد از این طریق می‌خواهند یکبار دیگر دولت وحدت ملی در عراق با مشارکت همه احزاب و ائتلاف ها تشکیل شود و خودشان هم بخشی از آن باشند، اما مقتدی صدر می‌خواهد دولت اکثریت با حداقل مشارکت در تشکیل کابینه را به مجلس ببرد. این کشمکش تا به امروز هم ادامه داشته است. صحبت‌های اخیر سخنگوی عصائب الحق، هم حاکی است آنها می دانند نتایج را نمی توانند تغییر دهند و احتمال دعوت شدنشان به کابینه هم کم هست لذا از بحث تحریم نتایج و روندهای سیاسی و تشکیل یک اپوزیسیون سخن به میان آورده است.

 پشنگ در پاسخ به این سوال که اعتراض ها چه موانعی را ممکن است در روند تشکیل پارلمان و دولت عراق ایجاد کند، خاطرنشان کرد: به هرحال این گروه‌ها علاوه بر تعداد کرسی‌ها دارای قدرت‌های بیشتری خارج از پارلمان هستند و همین امر می تواند فضای سیاسی در عراق را متشنج‌تر کند، اما به باور بنده نهایتا شانس تشکیل دولت اکثریت توسط مقتدی صدر بسیار بیشتر از دولت وحدت ملی است، و احتمالا دولت آینده با محوریت جریان صدر و مشارکت کُردها (مسعود بارزانی و بافل طالبانی) و اعراب سنی با رهبری محمد الحلبوسی خواهد بود.

 وی افزود :در حقیقت با نهایی شدن وضعیت اختلافات در بیت شیعی و به کرسی نشستن دیدگاه جریان سائرون، به احتمال زیاد سه گانه صدر، بارزانی و حلبوسی محور تشکیل دولت جدید در عراق خواهند بود.

انتهای پیام