به گزارش ایسنا، مدت زمان زیادی از برگزاری نشست اخیر سازمان بریکس در ژورهانسبوگ آفریقای جنوبی نمی‌گذرد؛ با این حال، هنوز هم تحلیل و تفسیرهای مختلفی درباره این نشست و به طور خاص پیام‌های افزایش شمار کشورهای عضو بریکس و پذیرش کشورهایی نظیر ایران، عربستان سعودی، امارات عربی متحده، آرژانتین، مصر، و اتیوپی ارائه می‌شود.

شبکه «هیسپان تی‌وی» گزارش داده شاید نکته مشترک در اغلب این تحلیل‌ها این است که کشورهای جدید پذیرفته شده در قالب بریکس، کنشگرانی قدرتمند در عرصه بین‌المللی هستند و البته که تنوع جغرافیایی آن‌ها نیز امکانات و ظرفیت‌های قابل ملاحظه‌ای را در اختیار سازمان بریکس، به عنوان موتور محرکه تغییر نظامی بین‌الملل از یک نظامِ غرب محور، به یک نظام عادلانه‌ترِ بین‌المللی که ماهیتی چندجانبه دارد، فراهم می‌کند.

در این میان، به طور خاص عضویت آرژانتین از منطقه آمریکای لاتین در جمع اعضای دائم بریکس، توجهات زیادی را به سمت خود جلب کرده است. آرژانتین از جمله کشورهای مهم منطقه آمریکای لاتین است که البته سال‌هاست با مشکلات عدیده و جدی اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کند.

مشکلاتی که تا حد زیادی به واسطه مداخلات گسترده آمریکا در معادلات سیاسی و اقتصادی این کشور ایجاد شده‌اند. به طور خاص آرژانتین به دلیل اعمال سیاست‌های نئولیبرالی تحمیلی آمریکا و البته نهادهای مالی تحت حمایت آن نظیر صندوق بین المللی پول و بانک جهانی، با وضعتی رو به رو شده که سرمایه‌داران وال‌استریتی در طی دوره‌های مختلف هر کاری توانسته‌اند با اقتصاد آرژانتین و غارت منابع طبیعی آن انجام داده‌اند.

به بیان ساده‌تر، دخالت‌های غربی در نظام اقتصادی آرژانتین عملا وضعیتی را در این کشور به وجود آورده که وضعیت اقتصادی این کشور آمریکای لاتین تا حد زیادی تضعیف شده و البته مردم آرژانتین نیز بار سنگین این وضعیت را برای سال‌ها به دوش کشیده و می کشند؛ در این فضا، ناظران و تحلیلگران مختلف معتقدند که عضویت آرژانتین در گروه بریکس حداقل حامل سه پیام عمده و محوری است:

اول اینکه این مسئله به اهمیت اعاده حاکمیت اقتصادی کشورها در عصر جدید و گسستن زنجیرهای تسلط جهان غرب بر اقتصاد کشورهای در حال توسعه اشاره می‌کند. از این رهگذر، بریکس به عنوان سزامانی که خود را به مثابه مجمعی از کشورهای تجدیدنظرطلب در رابطه با نظام بین‌الملل غربگرا در عرصه بین‌المللی معرفی کرده، با پذیرش عضویت آرژانتین سعی داشته تاکید بر حاکمیت اقتصادی کشورها و احترام به آن را به مثابه یکی از اصول مهم و محوری که مدنظر بریکس است، مورد تاکید قرار دهد.

دوم اینکه سال‌ها حضور آرژانتین در منطقه‌ای که آمریکا همواره آن را حیات خلوت سنتی خود توصیف کرده، عملا دستاوردی مهم و قابل تاملی را برای این کشور مخصوصا در حوزه رشد و توسعه اقتصادی به همراه نداشته است. در واقع امپریالیسم و سرمایه‌داری غربی هر آنچه نسخه استعماری داشته را در آرژانتین پیاده‌سازی کرده و حال گرایش فزاینده آرژانتین جهت عضویت در بریکس، جدای از اینکه پالس‌های روشنی را از به اصطلاح حیات خلوت سنتی آمریکا مخابره می‌کند، در عین حال، رویگرداندن ملت‌های آمریکای لاتین نظیر آرژانتین از الگوهای به اصطلاح توسعه غربی را نیز مورد تاکید قرار می‌دهد.

و در نهایت سوم اینکه عضویت آرژانتین در کنار برزیل در تشکیلات بریکس، می‌تواند مقدمه‌ای جهت به راه افتادن جریانی جدید در منطقه آمریکای لاتین با محوریت عضویت در نهادها و تشکیلات بین‌المللی باشد که رویکردهای تقابلی را با تشکیلات بین‌المللی مستقر قدرت‌های غربی دارند.

در این میان باید توجه داشت که کشورهای زیادی درخواست عضویت در بریکس را داده‌اند و حتی شخص رئیس‌جمهور فرانسه نیز قبل از نشست اخیر بریکس در ژورهانسبورگ تقاضای حضور در آن را داشت که البته این مسئله با واکنش منفی بلوک کشورهای بریکس همراه شد. دلیل این مسئله نیز کاملا روشن است زیرا این دسته از کشورها بلوکِ خود را مرتبط با جهان در حال توسعه و نه قدرت‌های غربی می‌دانند

انتهای پیام