محمد پورجعفری در گفت وگو با ایسنا، اساس کارهای هنری و نمایشی خود را مرتبط با مسائل اجتماعی و اخلاقی و خانواده و آسیب های فرهنگی - اجتماعی دانست و اظهار کرد: آسیب های اجتماعی دغدغه هنری ام است و همواره علاقمند به پرداختن به بدنه جامعه هستم تا بتوانم در قالب تئاتر و نمایش با مخاطب امروزی ارتباط برقرار کنم.

وی نمایش «لیدر» را که در جشنواره فجر انتخاب شد، اثری درباره یکی از مسائل کف جامعه بانوان و فوتبال دانست و افزود: این تئاتر درباره بانوان و علاقه آنان به فوتبال دیدن و فوتبال بازی کردن بود که مورد توجه قرار گرفت.

مسئول واحد هنرهای نمایشی حوزه هنری گیلان، با اشاره به اجرای نمایش «یک عاشقانه آرام»، محور این تئاتر را مرتبط با آسیب های اجتماعی دانست و تصریح کرد: رهبر انقلاب حدود دو سال قبل در جلسه ای به آسیب های اجتماعی پرداختند و خواستار ورود جهادی مسئولان و کار شبانه روزی در این عرصه شدند؛ این تاکید به دنبال گزارش وزارت کشور به ایشان درباره مسائل و آسیب های اجتماعی بود.

پورجعفری با اشاره به شناسایی آسیب های اجتماعی اولویت دار در استان ها از سوی وزارت کشور، خاطرنشان کرد: همه دستگاه ها موظف شدند به طور ویژه و تخصصی نسبت به کاهش آسیب های اجتماعی استان خود اقدام کنند.

وی با بیان اینکه حوزه هنری استان اقدام به تولید انیمیشن های کوتاه با موضوع آسیب های اجتماعی کرد، ادامه داد: برای تولید این انیمیشن ها نیازمند محتوا بودیم و لذا یک تیم پژوهشی و کارشناسی تشکیل دادیم که متشکل از جامعه شناسان و روانشناسان و فعالان فرهنگی و اجتماعی و کارشناسان معاونت اجتماعی نیروی انتظامی و اداره کل امور اجتماعی استانداری و حوزه هنری و... بود. در این راستا پژوهش های میدانی را آغاز کردیم و مسئولیت مصاحبه با سوژه های آسیب اجتماعی را بر عهده گرفتم.

نویسنده و کارگردان نمایش «یک عاشقانه آرام» با اشاره به انجام مصاحبه های حضوری با افراد آسیب دیده در بازه زمانی یک ساله، اضافه کرد: طی این مدت حدود ۱۰۰ مصاحبه با جوانان و نوجوانانی داشتم که گرفتار آسیب های اجتماعی همچون اعتیاد شده بودند. بخشی از این افراد مددجو در کمپ نگهداری می شدند و لذا به گفت و گو با آنان می نشستم که غالبا شانزده، هفده سال داشتند. لابه‌لای این گفت و گوها به سوژه های نابی می رسیدم؛ سوژه هایی که قابلیت تبدیل شدن به فیلم و سریال و انیمیشن را داشتند. این افراد با وجود سن کم حوادثی را تجربه کرده بودند که یک درام کامل بود.

وی «یک عاشقانه آرام» را الهام گرفته از همین سوژه ها دانست و متذکر شد: کاراکتر اصلی این نمایش در واقع یک خبرنگار است که درباره آسیب های اجتماعی کار می کند و گزارش می‌گیرد و مطلب می نویسد و... و در جریان همین دیدن ها و نوشتن ها با سوژه‌هایی برخورد می کند.

پورجعفری عنوان این نمایش را برگرفته از کتاب «یک عاشقانه آرام» نادر ابراهیمی دانست و خاطرنشان کرد: همواره عنوان این کتاب برایم جالب بود و بیشتر به محتوای آن برای نمایش توجه داشتم؛ در واقع این طور برداشت می شود که ما با یک اثر هنری آرام و عاشقانه طرف هستیم، اما کاملاً برعکس بوده و شاهد نا آرامی سوژه های نمایش هستیم که تلاش می کنند در تکاپوی یک عاشقانه به یک آرامش برسند.

وی با اشاره به مرز مسئولیت اجتماعی با افراد آسیب دیده، ادامه داد: این نمایش به ما می گوید فردی که می خواهد به یاری دیگران بشتابد، تا کجا زندگی شخصی اش تحت الشعاع قرار می‌گیرد؟!

این نویسنده و کارگردان، با بیان اینکه در مصاحبه با سوژه ها از آنان درباره علاقمندی های هنری و ورزشی شان سؤال پرسیدم، گفت: اغلب آنان آرزوی ادامه تحصیل داشتند و علاقمند به موسیقی بودند و می خواستند ورزشکار باشند، اما به دلیل وضعیت مالی نامناسب، هرگز چنین فرصتی را کسب نکردند، زیرا در حاشیه شهر زندگی می کنند.

وی نمایش «یک عاشقانه آرام» را همراه با نقد اجتماعی دانست و بیان کرد: درست است که عنوان کلانشهر را داریم، اما از نظر فرهنگی هنوز به کلانشهرها نرسیده‌ایم و حاشیه شهر ما حداقل به پنج فرهنگسرا نیاز دارد تا افراد فاقد توان مالی، بتوانند به علایق هنری و ورزشی خود بپردازند.

پورجعفری، خواستار احیای کارکردهای مساجد در حوزه فرهنگی و اجتماعی شد و عنوان کرد: کانون های مساجد می توانند به پایگاهی برای جوانان و نوجوانان حاشیه شهرها تبدیل شوند.

انتهای پیام