یادداشت مهمان، محمدرضا آخوندی- دوهای استقامت و نیمه استقامت همواره ستون فقرات دوومیدانی ایران بوده‌اند. از روزی که علی باغبانباشی در نخستین دوره بازیهای آسیایی در دهلی نو، مدال طلای ۵۰۰۰ متر و مدال نقره ۳۰۰۰ متر را گرفت تا به همین مسابقات قهرمانی آسیا در گومی کره جنوبی که علی امیریان به مدال نقره ۸۰۰ متر رسید، همیشه شاهد حضور ستاره‌هایی در این بخش بوده ایم.

قهرمان‌های بزرگی همچون حمید سجادی و جعفر باباخانی و در دوره‌های بعدتر احسان مهاجرشجاعی و امیر مرادی در کنار دونده افسانه‌ای دوهای نیمه استقامت ایران یعنی سجاد مرادی – که همچنان رکورددار ۸۰۰ متر ایران است –  همگی از چهره‌های شاخصی بودند که خون را درون پستهای خاکی و تارتان دوومیدانی ایران در جریان نگه داشته و الگوی بسیاری از نوجوانان و جوانانی شدند که وارد این عرصه شدند.

امروز عملکرد علی امیریان از چند جهت برای دوومیدانی ایران مهم است؛ نخست اینکه پس از رقابت رویایی سجاد و امیر مرادی در فینال ۸۰۰ متر بازیهای آسیایی گوانگجو (جایی که دو برادر دست در دست هم از خط پایان گذشتند)، ما در دوهای نیمه استقامت، نه شاهد رکورد ویژه و چشمگیری بودیم و نه مدالی ارزشمند و قابل بحث. امروز رکورد ۱ دقیقه و ۴۴ ثانیه و ۹۷ صدم ثانیه‌ای علی امیریان، نه تنها دومین رکورد تاریخ ۸۰۰ متر ایران است، بلکه نوید شکسته‌شدن رخوت دوهای استقامت و نیمه استقامت ایران را می‌دهد. دوم اینکه امیریان با ۲۱ سال سن اینقدر جوان هست و اینقدر زمان دارد که باز هم بتواند رکوردهای خود را جابجا کند و حتی از رکورد بی‌نظیر ۱ دقیقه و ۴۴ ثانیه و ۷۴ صدم ثانیه‌ای سجاد مرادی هم عبور کند.

علی امیریان در این رقابتها نشان داد هم تاکتیک در دوومیدانی را می‌فهد و هم جسارت و قدرت اجرای آن را دارد. از همان آغاز رقابت فینال سینه به سینه در صف پیشتاز ایستاد و در ثانیه‌های پایانی مابین نقره و برنز مدال خود را نقره‌ای کرد. اما فراموش نکنیم. مدال او ارزشمند بود، اما رکوردش و سن و سالی که این رکورد را ثبت کرد ارزشمندتر. حتما ما در آینده از علی امیریان بیشتر خواهیم شنید.

امیریان از دل سختی به این نقطه رسیده. از بمپور استان سیستان و بلوچستان. او مدتی با سجاد و پس از آن با امیر مرادی راه‌های رسیدن به رکوردهای کنونی را طی کرده و امیدواریم با حمایت مسولان ورزش کشور، به ستاره جدیدی در آسمان دوومیدانی ایران تبدیل شود.

انتهای پیام