به گزارش ایسنا، بخیههایی که برای کمک به بستن بریدگیهای بزرگ و برشهای جراحی استفاده میشوند، تقریباً کار را به خوبی انجام میدهند، اما به هیچ وجه بینقص نیستند. اکنون یک پلیمر زیستسازگار جدید که به چسباندن و ترمیم بافت بدون ایجاد آسیب کمک میکند و توسط محققان موسسه فناوری ماساچوست(MIT) توسعه داده شده، میتواند راه بهتری برای بهبود زخمها باشد.
به نقل از انای، این پلیمر چندین سال است که در دست توسعه است، ابتدا به عنوان بخشی از پروژه تحقیقاتی یک دانشجوی دکترا که بر پلیمرها متمرکز بود و سپس به عنوان یک پلتفرم تثبیت که میتوانست سوراخهای قلب خوکها و موشها را به طور ایمن ببندد.
در سال ۲۰۱۳، این کار از MIT به شرکتی به نام تیسیوم(Tissium) منتقل شد تا بر قابلیتهای آن افزوده شود و مشکلات جراحانی را که با روشهای قدیمی ترمیم بافت مانند بخیه و منگنه سروکار دارند، حل کند.
یکی از ویژگیهای برجسته این پلیمر، توانایی آن در اتصال به بافت مرطوب هنگام فعال شدن با استفاده از نور آبی به مدت حدود ۳۰ ثانیه است.
برای این منظور، شرکت «تیسیوم» در حال بررسی راهحلهای متعدد ترمیم بافت بر اساس فناوری بیوپلیمر خود است و در حال حاضر یکی از آنها را برای اعصاب انگشتان دست و پا تجاریسازی میکند.
این فناوری که «کوآپتیوم کانکت»(Coaptium Connect) نام دارد، شامل پلیمری است که از بهبود پشتیبانی میکند، همچنین یک پوشش چاپ سهبعدی برای نگهداشتن اعصاب در جای خود و یک نور آبی که پلیمر را فعال میکند.
پس از اعمال نور و فعال شدن پلیمر و اتصال کامل آن، پوشش برداشته میشود و برش برای دسترسی به عصب بسته میشود. این پلیمر به ایجاد یک اتصال قوی بین انتهای عصب کمک میکند و متعاقباً از طریق هیدرولیز حل میشود.
شرکت «تیسیوم» میگوید که این روش را روی ۱۲ بیمار مبتلا به آسیب عصبی در انگشتان آزمایش کرده است که همگی توانایی کامل خم کردن انگشتان دست و پا را به دست آوردهاند. در مقابل، تجزیه و تحلیل این شرکت نشان داد که تنها ۵۴ درصد از بیمارانی که تحت درمان ترمیم عصب با استفاده از بخیه قرار میگیرند، پس از جراحی به بهبودی معناداری دست مییابند، به این معنی که بقیه ممکن است با مشکلاتی در حس و عملکرد حرکتی در آن انگشتان مواجه شوند.
شرکت «کوآپتیوم کانکت» (Coaptium Connect) مجوز سازمان غذا و داروی ایالات متحده(FDA) را دریافت کرده و اکنون به صورت تجاری در ایالات متحده در دسترس است. «تیسیوم» در حال حاضر در حال تطبیق فناوری پشت آن برای توسعه شش محصول دیگر، از جمله سیستم ترمیم فتق و یک درزگیر عروقی برای قلب است.
به گفته جف کارپ(Jeff Karp)، یکی از همبنیانگذاران این شرکت، میتوان با این پلیمر قابل فعال شدن با نور، حتی فراتر رفت و طیف وسیعی از دستگاههای پزشکی قابل کاشت را ایجاد کرد.
وی افزود: پلیمرهای ما قابل برنامهریزی هستند، بنابراین میتوانیم تخریب و خواص مکانیکی را برنامهریزی کنیم و این میتواند دریچهای به سوی پیشرفتهای هیجانانگیز دیگر در دستگاههای پزشکی با قابلیتهای جدید باز کند.
انتهای پیام
نظرات