به گزارش ایسنا، وزنه‌برداری ایران در طول تاریخ، قهرمانان و مدال‌آوران بسیاری را به خود دیده است. اما از سال ۲۰۰۰ به بعد، دو نسل طلایی نقش پررنگ‌تری در موفقیت‌های این رشته ایفا کرده‌اند. نسل اول با نام‌هایی همچون حسین رضازاده، حسین توکلی، شاهین نصیری‌نیا، کوروش باقری، محمدحسین برخواه و محمد علی فلاحتی نژاد شناخته می‌شود. پس از آن، از سال ۲۰۱۰، نسلی جدید شکل گرفت که جان تازه‌ای به وزنه‌برداری ایران بخشید و در المپیک ۲۰۱۲ به اوج افتخار رسید.
این نسل که در المپیک لندن سه مدال طلا و دو نقره برای ایران به ارمغان آورد، در المپیک ۲۰۱۶ نیز نقشی کلیدی داشت و دو طلا گرفت. اکنون اما هر یک از ستارگان آن نسل، مسیر متفاوتی را در زندگی حرفه‌ای خود در پیش گرفته‌اند؛ برخی وارد عرصه مربیگری یا مدیریت شده‌اند اما یک نفر، مسیر کاملا متفاوتی را انتخاب کرده است.
کیانوش رستمی
قهرمان المپیک ریو و نایب‌قهرمان المپیک لندن، یکی از جنجالی‌ترین چهره‌های این نسل است. او تاکنون تصمیمی برای خداحافظی از دنیای قهرمانی نگرفته و حالا تصمیم دارد آرزوهایش را زیر پرچم کشوری دیگر دنبال کند. رستمی در المپیک توکیو موفق به کسب سهمیه نشد و در المپیک پاریس نیز به‌دلیل رعایت نکردن شروط کادرفنی، از تیم ملی کنار گذاشته شد. اختلاف او با فدراسیون سجاد انوشیروانی، در نهایت باعث شد تا رستمی تابعیت کشور کوزوو را بپذیرد. او معتقد است هنوز توانایی کسب مدال را دارد به همین دلیل، برای حضور در مسابقات جهانی مهرماه در نروژ، بار سفر بست تا به قول خودش به دنبال سرنوشت برود.
رستمی قرار است در دسته ۹۴ کیلوگرم رقابت کند و مسابقات جهانی مشخص خواهد کرد که آیا اصرار او برای ادامه قهرمانی در ۳۴ سالگی تصمیمی منطقی بوده یا نه.
بهداد سلیمی
قهرمان المپیک لندن، پس از پایان دوران قهرمانی، مسیر مربیگری و مدیریت را پیش گرفت. او ابتدا در لیگ سرمربیگری را تجربه کرد، سپس به عضویت هیات اجرایی کمیته ملی المپیک درآمد و نایب‌رییس فدراسیون وزنه‌برداری شد. اکنون سلیمی هدایت تیم ملی بزرگسالان ایران را بر عهده دارد و در مسابقات جهانی پیش‌رو باید عملکرد شاگردانش را به نمایش بگذارد.
سجاد انوشیروانی
نایب‌قهرمان المپیک لندن، مدتی به‌عنوان سرمربی تیم ملی فعالیت داشت. پس از آن استعفا داد و به‌عنوان مدیرکل ورزش و جوانان استان اردبیل منصوب شد. او اکنون ریاست فدراسیون وزنه‌برداری را بر عهده دارد و به پایان دوره چهار ساله مدیریتش نزدیک می‌شود.
نواب نصیرشلال
قهرمان المپیک لندن، از اسفند ۱۴۰۱ تا دی ۱۴۰۳ سرمربی تیم ملی بود و سپس از این سمت کناره‌گیری کرد. او در حال حاضر به‌عنوان سرپرست انجمن کراس‌فیت فدراسیون فعالیت می‌کند؛ سمتی که حواشی زیادی به همراه داشته است.
سهراب مرادی
قهرمان المپیک ریو، برای حضور در المپیک توکیو تلاش زیادی کرد اما ناکام ماند. در مسیر رسیدن به المپیک پاریس نیز مصدومیت‌های قدیمی‌اش مانع بزرگی بودند. در نهایت تصمیم به خداحافظی از دنیای قهرمانی گرفت. مرادی مدتی دستیار نواب نصیرشلال در تیم ملی بزرگسالان بود و پیش از المپیک پاریس این همکاری را پایان داد. او اکنون مربی تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان است.
سعید محمدپور
قهرمان المپیک لندن، فعلا سمتی در فدراسیون ندارد و در خارج از این مجموعه مشغول فعالیت‌های شخصی است.
انتهای پیام
نظرات