به گزارش ایسنا، نیویورک تایمز نوشت:  طبق سوابق جمع‌آوری‌شده توسط دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد، شهرک‌نشینان در نیمه اول امسال بیش از ۷۵۰ حمله به فلسطینیان و اموال آنها انجام داده‌اند که به طور متوسط ​​تقریباً ۱۳۰ حمله در ماه است. این بالاترین میانگین ماهانه از زمانی است که سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۶ شروع به جمع‌آوری چنین سوابقی کرده است.

ارتش صهیونیستی افزایش مشابهی در خشونت شهرک‌نشینان ثبت کرده است، اگرچه طبق سوابق داخلی منتشر نشده که توسط نیویورک تایمز بررسی شده است، تنها ۴۴۰ حمله را در همان دوره ثبت کرده است. ارتش، که قدرت حاکم در سرزمین اشغالی است، می‌گوید که سعی در جلوگیری از حملات دارد، اما تحقیقات تایمز در سال گذشته نشان داد که مقامات اسرائیلی برای دهه‌ها نتوانسته‌اند محدودیت‌های معناداری را بر شهرک‌نشینان جنایتکار اعمال کنند. در حالی که اسرائیل معمولاً فلسطینیان را تحت قانون نظامی تحت پیگرد قانونی قرار می‌دهد، شهرک‌نشینان معمولاً تحت قانون مدنی متهم می‌شوند، اگر اصلاً تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.

برای این مقاله، خبرنگاران روزنامه تایمز از پنج روستایی که اخیراً مورد حمله شهرک‌نشینان قرار گرفته‌اند، بازدید کردند، فیلم‌های امنیتی چندین قسمت و فیلم‌های تلفن همراه دیگران را بررسی کردند و با ساکنان روستاهای آسیب‌دیده و همچنین افسران نظامی اسرائیل و رهبران شهرک‌نشینان صحبت کردند.

گزارش ها نشان داد که شهرک‌نشینان نقابدار معمولاً در تاریکی شب مخفیانه وارد روستاهای فلسطینی می‌شوند و وسایل نقلیه و ساختمان‌ها را آتش می‌زنند. در برخی موارد، آنها در ساعات روز وارد می‌شوند و منجر به درگیری با ساکنان می‌شود. گاهی اوقات درگیری‌ها ارتش صهیونیستی را درگیر کرده و منجر به کشته شدن چندین فلسطینی، از جمله یک آمریکایی فلسطینی، شده است. خانواده کودک گفتند که در یک حمله در طول روز، شهرک‌نشینان یک بمب آتش‌زا را به اتاق خواب یک کودک پرتاب کردند.

اکثریت قریب به اتفاق ۷۰۰۰۰۰ یهودی اسرائیلی که از سال ۱۹۶۷ در کرانه باختری و بیت المقدس شرقی - در شهرک‌هایی که توسط اکثر جامعه بین‌المللی غیرقانونی تلقی می‌شوند - ساکن شده‌اند، در چنین خشونت‌هایی دست ندارند. رهبران اصلی شهرک‌نشینان م می‌گویند که آنها حق دارند بر این سرزمین مسلط باشند.
رهبران تندرو شهرک‌نشینان اذعان دارند که هدف آنها ارعاب فلسطینی‌ها برای ترک مناطق استراتژیکی است که بسیاری از فلسطینی‌ها امیدوارند روزی ستون فقرات یک کشور را تشکیل دهند.

برای چندین سال، شهرک‌نشینان ارعاب خود را بر جوامع کوچک و نیمه‌عشایری گله‌دار در امتداد سلسله تپه‌های دورافتاده‌ای در شمال شرقی رام‌الله، شهر اصلی فلسطینی‌ها در کرانه باختری، متمرکز کرده بودند. طبق سوابق جمع‌آوری‌شده توسط بتسلم، یک گروه حقوق بشری اسرائیلی، این کمپین تا حد زیادی موفق بوده و از سال ۲۰۲۳ حداقل ۳۸ جامعه را مجبور به ترک روستاها و اردوگاه‌های خود کرده است.

این امر حضور فلسطینی‌ها در آنجا را تضعیف کرده و دامنه‌های اطراف را به شهرک‌نشینانی واگذار کرده است که از فرصت برای ساخت پایگاه‌های کوچک‌تر شهرک‌نشینی یا اردوگاه‌های بیشتر استفاده کرده‌اند.

پس از فرار دسته‌جمعی اعضای یک جامعه فلسطینی در ماه مه، الیشا یرد، یکی از رهبران شهرک‌نشینان، در رسانه‌های اجتماعی نوشت که خروج آنها «به لطف کمپینی است که توسط پایگاه‌های شهرک‌نشینان یهودی در منطقه علیه آنها به راه افتاده است.»

از آغاز سال ۲۰۲۳، شهرک‌نشینان بیش از ۱۳۰ پایگاه، عمدتاً در مناطق روستایی کرانه باختری، ساخته‌اند که از نظر فنی غیرمجاز هستند اما اغلب توسط دولت اسرائیل تحمل می‌شوند. بر اساس تحقیقات گروه «صلح اکنون»، یک گروه اسرائیلی که از ایجاد یک کشور فلسطینی حمایت می‌کند، این تعداد بیشتر از مجموع تعداد پایگاه‌هایی است که آنها در دو دهه گذشته ساخته‌اند.

شهرک‌نشینان دامنه‌ی فعالیت خود را گسترش داده‌اند. آن‌ها به‌طور فزاینده‌ای مجموعه‌ای از روستاهای فلسطینی ثروتمندتر، بزرگ‌تر و متصل‌تر به رام‌الله - روستاهایی مانند برقع و همسایه‌اش، بیتین - را هدف قرار می‌دهند.

طبق گزارش سازمان ملل، در نیمه اول سال ۲۰۲۵، به طور متوسط ۱۷ حمله در ماه در این منطقه تقریباً ۴۰ مایل مربعی رخ داده است. این تقریباً دو برابر نرخ ماهانه در سال ۲۰۲۴ و تقریباً پنج برابر بیشتر از سال ۲۰۲۲ بود.

این حملات در پس‌زمینه تلاش‌های فزاینده دولت صهیونیستی ، که تا حدودی توسط فعالان قدیمی شهرک‌نشینان رهبری می‌شود، برای تثبیت سلطه خود بر کرانه باختری رخ داده است.

از زمان روی کار آمدن بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر، در اواخر سال ۲۰۲۲، و دولت او بیش از ۳۰ شهرک را مجاز کرده‌اند که برخی از آنها قبلاً بدون اجازه دولت ساخته شده بودند و مجوز عطف به ماسبق دریافت کرده‌اند. این بزرگترین موج فعالیت‌های شهرک‌سازی به رهبری دولت از زمان قبل از روند صلح اسلو در دهه ۱۹۹۰ است.

همزمان، ارتش صهیونیستی محله‌های کلیدی شهری در شمال کرانه باختری را که از نظر فنی توسط تشکیلات خودگردان فلسطین، نهادی نیمه خودمختار که بر حکومت مدنی در شهرهای فلسطینی نظارت دارد، اداره می‌شوند، تصرف و تخریب کرده است. ارتش همچنین صدها ایست بازرسی و موانع جاده‌ای در سراسر این منطقه نصب کرده است.

ارتش صهیونیستی از اقدامات خود به عنوان وسیله‌ای برای مهار گروه‌های شبه‌نظامی فلسطینی دفاع می‌کند. اما این اقدامات، زندگی اکثر فلسطینی‌ها در کرانه باختری را پیچیده‌تر کرده، اقتصاد را مختل کرده، ده‌ها هزار نفر را بی‌خانمان کرده و سفر به شهرهای نزدیک را برای اکثر فلسطینی‌ها دشوارتر کرده است.

در روستاهایی مانند برقع، حملات شهرک‌نشینان، زندگی را به ویژه غیرقابل تحمل می‌کند.

این مشکل با ناتوانی ارتش اسرائیل در جلوگیری از حملات یا ساخت اردوگاه‌های غیرمجاز توسط شهرک‌نشینان در سراسر قلمرو، بدتر شده است. تحقیقات تایمز در سال گذشته نشان داد که مقامات صهیونیست برای دهه‌ها نسبت به یهودیانی که در حملات تروریستی علیه اعراب دست داشته‌اند، نرمش قابل توجهی نشان داده‌اند، روندی که از اکتبر 2023 بدتر شده است. در یک مورد نمادین، از یک شهرک‌نشین در حال تیراندازی به یک فلسطینی در حضور یک سرباز اسرائیلی فیلمبرداری شد، اما تیرانداز تنها 20 دقیقه مورد بازجویی قرار گرفت و هرگز دستگیر نشد.

انتهای پیام