غزل بهرامی در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به موفقیتش در کنکور سراسری امسال، اظهار کرد: زمانی که کلاس دهم بودم، مطالعه برای شرکت در کنکور را آغاز کردم، اما به صورت جدی مطالعاتم از تیر سال گذشته شروع شد. 

وی افزود: اوایل روزانه حدود ۸ تا ۹ ساعت درس می‌خواندم، اما در ادامه تا ۱۴ ساعت هم طول می‌کشید. 

این دختر روشندل پاوه‌ای تصریح کرد: زمانی که کنکور دادم، انتظار اینکه رتبه دو رقمی کسب کنم را داشتم، اما فکر می‌کردم بین رتبه‌های ۳۰ تا ۷۰ باشد که خوشبختانه رتبه ۱۲ شدم. 

وی در خصوص اینکه کدام دانشگاه و چه رشته‌ای را انتخاب می‌کند نیز گفت: به رشته روانشناسی علاقه دارم و می‌خواهم در دانشگاه تهران یا شهید بهشتی تحصیل کنم. 

بهرامی در ادامه با بیان اینکه سختی‌های بسیاری را برای رسیدن به این موفقیت پشت سرگذاشته، اظهار کرد: من در یک شهرستان دوره افتاده مرزی زندگی می‌کنم، برای همین دسترسی به منابع خصوصا برای دختری مانند من که از او به عنوان دانش آموز با نیازهای ویژه یاد می‌شود، بسیار سخت بود. 

وی ادامه داد: برای اینکه بتوانم برای کنکور درس بخوانم باید از کتاب‌های صوتی استفاده می‌کردم، اما خیلی وقت‌ها یا نصف کتاب‌ها به دستم نمی‌رسید و یا اگر هم می‌رسید، اکثرا نسخه‌های قدیمی بودند. 

رتبه برتر کنکور سراسری تصریح کرد: برای تست‌زنی هم هیچ کتاب «بریلی» در اختیار نداشتم. جایی نیز نبود که منابع را در اختیارشان قرار دهم تا منابع را به خط بریل برایم تبدیل کنند، در حالی که در سایر شهرهای بزرگ این کار امکان‌پذیر است. 

وی افزود: دوران مدرسه ناچار بودم در مدرسه‌ای عادی بین دانش‌آموزان معمولی تحصیل کنم، برای همین مشکلات زیادی داشتم، چرا که اطرفیان آگاهی نسبت به شرایط من نداشتند، با این حال دانش‌آموزان و معلم‌های مدرسه در حق من لطف داشتند. 

بهرامی یادآو رشد: بار مطالعات من طی این مدت اول روی دوش خانواده‌ام و بعد هم خانم محمدپور معلم ادبیاتم بود که برای آزمون‌ها به عنوان منشی کمکم می‌کرد و هر مشکلی که داشتم سعی می‌کرد آن را رفع کند. 

وی در پایان توصیه‌هایی را هم به دانش‌آموزان روشندلی که می‌خواهند راه او را ادامه بدهند داشت و گفت: از این دانش‌آموزان می‌خواهم که در این مسیر خصوصا اگر در شهرستان یا منطقه محرومی زندگی می‌کنند، خسته نشوند. گاها وقتی رتبه خوبی را در کنکور کسب می‌کنند، اطرافیان آنها را باور نمی‌کنند و می‌گویند حتما کسی به آنها کمک کرده و حرف‌های مشابه این را می‌زنند که این دانش‌آموزان را دل آزرده می‌کند، برای همین به آنها می‌گویم که نباید کم بیاورند و باید با اعتماد بنفس به مسیر خود ادامه بدهند. 

انتهای پیام