به مناسبت سالروز تأسیس اورژانس و فوریت‌های پزشکی با دکتر یوسف اکبری، رئیس اورژانس پیش‌بیمارستانی استان قزوین در خصوص کمبودهای اورژانس، لزوم فرهنگ‌سازی در خصوص زمان تماس با اورژانس و رفتار با کارشناسان آن، ایجاد مزاحمت‌های تلفنی، ضرب‌وشتم پرسنل اورژانس در شرایط حاد و مواردی از این قبیل به گفت‌وگو نشستیم.
ایسنا: مردم در چه مواردی باید با اورژانس تماس بگیرند؟
فوریت‌های پزشکی یا اورژانس پیش‌بیمارستانی برای مواردی است که یک مسئله حاد پزشکی به‌صورت ناگهانی برای فردی ایجاد می‌شود که حیات وی را به خطر انداخته و برای او تهدید جانی دارد یا آسیب‌های جدی به او وارد می‌کند که در صورت عدم پاسخ و مراقبت در دقایق اولیه امکان تبعات خطرناکی برای شخص وجود دارد.
هر نوع فوریت پزشکی اعم از مشکلات داخلی یا آسیب‌ها و صدماتی مانند فوریت‌های قلبی، فوریت‌های ریوی و تنفسی، فوریت‌های سیستم عصبی، فوریت‌های داخلی و هر فوریت دیگری از قبیل سکته قلبی، سکته مغزی، آمبولی ریوی، خونریزی‌های گوارشی و صدمات و آسیب‌هایی که در اثر سوانحی از قبیل تصادفات، سقوط از ارتفاع و ضرب‌وجرح‌ها ایجاد می‌شود، هر کدام از این موارد می‌تواند باعث آسیب‌هایی به سیستم عضلاتی و اسکلتی شود.
تصادفات نیز بسیار مهم هستند و یک چهارم مأموریت‌های ما مربوط به حوادث ناشی از تروماها و تصادفات هستند، در این موارد و مواردی مانند تشنج، احساس خفگی با جسم خارجی، غرق‌شدگی، سوختگی، برق‌گرفتگی، سرمازدگی و گرمازدگی که حال مصدوم از وضعیت نرمال عبور کرده و تهدیدی برای حیات او وجود دارد، هموطنان ما باید با شماره ۱۱۵ تماس بگیرند. همکاران بنده در واحد تریاژ ابتدا سؤالات مختصری از تماس‌گیرنده می‌پرسند و وی را راهنمایی کرده و مأموریت را اخذ می‌کنند.
اگر کسی با اورژانس تماس بگیرد و برای مثال یکی از عزیزانش دچار حمله قلبی شده باشد، همکار ما پس از چند سؤال اولیه، مأموریت را اخذ کرده و به واحد اعزام ارسال می‌کند، اما احتمالاً تلفن را قطع نخواهد کرد و هموطن پشت‌خط را راهنمایی می‌کند تا رسیدن آمبولانس چه اقداماتی را انجام دهد. این نکته بسیار مهمی است، در شرایط بحرانی مانند ایست قلبی، خونریزی، صدمات و آسیب‌ها، همراهان بیمار یا مصدوم باید کاری کنند تا رسیدن آمبولانس مرگ به سراغ عزیزشان نیاید.
ایسنا: مواردی پیش آمده که همکاران تریاژ بتوانند از پشت تلفن خطر را از بیمار یا مصدوم رفع کنند؟
بله، مدتی پیش موردی داشتیم که یک کودک شیرخوار با یک لقمه دچار انسداد راه هوایی شده بود، تا زمانی که آمبولانس به محل حادثه برسد، همکار ما در واحد ارتباطات، به‌صورت تلفنی آن خانواده را راهنمایی کردند تا با انجام یک مانور ساده و بدون نیاز به هیچ‌گونه تجهیزاتی کودک خود را نجات دهند.
ما گاهی تماس‌هایی داریم که فرد به‌دلیل مشکلات مزمن با اورژانس تماس می‌گیرد و حیات او در خطر نیست، این عزیزان نباید با ما تماس بگیرند، زیرا تعداد پایگاه‌های فوریت‌های پزشکی محدود است، اگر برای موارد غیر اورژانسی اعزام داشته باشیم، عزیزی که به‌صورت اورژانسی و حیاتی دچار فوریت شده، از خدمات ما محروم می‌ماند و احتمال فوت یا آسیب‌های جبران‌ناپذیر برای وی وجود دارد.
ایسنا: آماری از تعداد تماس‌ها با اورژانس قزوین در سال جاری ارائه دهید و بفرمایید چه تعداد از تماس‌هایی که گرفته می‌شود، مزاحمت تلفنی است؟
در حدود ۶ ماهه نخست سال جاری بیش از ۱۲۰ هزار تماس با اورژانس قزوین گرفته شده است. آمارها نشان می‌دهد حدود ۵ درصد از تماس‌ها با اورژانس مزاحمت‌های تلفنی است. البته زمانی که از مزاحمت صحبت می‌کنیم، منظورمان یک بار تماس اشتباهی نیست، بلکه به کسی مزاحم می‌گوییم که چندین بار با اورژانس تماس می‌گیرد و به روش‌های مختلف همکاران ما را آزار می‌دهد یا مأموریت کاذب و نادرست به آن‌ها می‌دهد.
برای مثال فردی با اورژانس تماس می‌گیرد و می‌گوید یک نفر در فلان آدرس تصادف کرده و دچار خونریزی شده است، ما به تماس و سخن او اعتماد کرده و همکارمان به آدرس موردنظر اعزام می‌شود، اما می‌بیند خبری از تصادف یا مصدوم نیست! این باعث می‌شود اگر یک نفر در آن لحظه واقعاً در نقطه‌ای از شهر یا جاده آسیب دیده و به کمک ما نیاز داشته باشد، از خدمات اورژانس محروم شود و حتی جانش به خطر بیفتد. از دیگر اثرات منفی مزاحمت‌های تلفنی برای اورژانس این است که همکاران ما دچار فرسودگی جسمی و روحی شده و آمبولانس‌های ما نیز فرسوده می‌شود.
گاهی هم مزاحمت‌هایی برای اورژانس ایجاد می‌شود که بی‌ادبانه بوده و همکاران ما را آزار می‌دهد. همکاران ما در واحد ارتباطات اورژانس بانو هستند، خانم‌های محترمی که دانش‌آموخته دانشگاه بوده و وظیفه‌شان این است که به تماس هموطنان عزیز پاسخ دهند و آنان را راهنمایی کرده و مأموریت‌ها را اخذ کنند. در این میان اگر کسانی با هدف ایجاد مزاحمت با اورژانس تماس بگیرند، می‌توان نام بیمار را بر آن‌ها نهاد، متأسفانه آمار مزاحمت‌های تلفنی برای اورژانس تعداد قابل توجهی است.
ایسنا: آیا با این مزاحمان تلفنی برخورد می‌شود؟
بنده از معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری تشکر می‌کنم که به این موضوع ورود کرده‌اند، ما شماره تلفن‌هایی را که به کرات برای اورژانس ایجاد مزاحمت می‌کنند در اختیار دفتر حقوقی دانشگاه قرار می‌دهیم، از این افراد شکایت شده و برای آن‌ها پرونده تشکیل و احکامی هم برای آنان صادر می‌شود؛ اما نکته حائز اهمیت این است که این افراد در همان لحظه‌ای که برای اورژانس مزاحمت ایجاد می‌کنند، باعث اختلال در فرآیندها و عملکردهای همکاران ما می‌شوند.
ایسنا: معمولاً چه احکامی برای مزاحمان تلفنی اورژانس صادر می‌شود؟
از جمله این احکام می‌توان به چند ماه حبس و چند میلیون جریمه نقدی اشاره کرد. ما در نشستی که با معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری داشتیم، این موضوع را مطرح کردیم که حبس و جریمه نقدی اثربخش نبوده و جنبه بازدارندگی ندارد. اگر برای این افراد محرومیت از امتیازات اجتماعی در نظر گرفته شود، اثربخش‌تر است. برای مثال شماره تلفن‌هایی که برای اورژانس ایجاد مزاحمت می‌کنند قاعدتاً متعلق به یک کد ملی هستند، خوب است این کد ملی از برخی مزایای اجتماعی و رفاهی محروم شود یا تذکراتی بگیرد.
لازم به ذکر است روان افردی که برای اورژانس ایجاد مزاحمت می‌کنند بررسی شده و مشخص می‌شود برخی از آن‌ها دچار مشکلات روحی یا روانی هستند، برخی دیگر هم مشکل روحی و جسمی ندارند، بلکه فقط به‌دنبال آزار دادن همکاران ما هستند، اگر این افراد از برخی امتیازات اجتماعی و رفاهی محروم شوند، اثربخشی آن بیشتر خواهد بود.
ایسنا: چه فرهنگ‌سازی‌هایی در این خصوص انجام شده است؟
ما کارهایی را در راستای فرهنگ‌سازی عمومی آغاز کرده و آموزش‌هایی را به مردم می‌دهیم. برای مثال پوسترهایی را طراحی کرده و در فضای مجازی منتشر می‌کنیم. همچنین یکی از وظایف ما آموزش همگانی است، در مدارس هم سعی می‌کنیم در کنار آموزش مباحث به عزیزان، در خصوص مزاحمت‌های تلفنی صحبت کنیم و کلیپ‌هایی از فرآیند فعالیت‌ها تهیه و منتشر کرده تا این فرهنگ‌سازی اتفاق بیفتد.
برخی هموطنان عزیز تصور می‌کنند به محض تماس با اورژانس، آمبولانس در محل موردنظر حاضر می‌شود، اما باید مواردی از قبیل ترافیک را هم در نظر بگیرند که موجب می‌شود همکاران ما دقایقی پس از تماس در محل حضور پیدا کنند. لازم است هموطنان عزیز آموزش‌هایی ببینند که خودشان تا رسیدن همکاران ما، برخی اقدامات اولیه را انجام دهند. در بحث فرهنگ‌سازی نیز رسانه‌ها می‌توانند به ما یاری برسانند.
ایسنا: به‌نظر می‌رسد به‌جز مزاحمت‌های تلفنی برای اورژانس، حتی در برخی موارد ضرب‌وشتم تکنسین‌ها نیز اتفاق می‌افتد، درست است؟
بله، یکی از موارد آزار دهنده، اذیت و آزارهایی است که برای همکاران عملیاتی ما وجود دارد. دشنام، توهین‌های لفظی و ضرب‌وشتم از جمله مواردی است که در عملیات‌ها به همکاران ما وارد می‌شود. فردی که یکی از عزیزانش بنا به هر دلیلی دچار آسیب شده است، استرس و اضطراب دارد و زمان برای وی کند سپری می‌شود، ما متأسفانه شاهد بوده‌ایم که برخی از این هموطنان به‌دلیل استرس و عصبانیت، همکاران ما را مورد ضرب‌وشتم قرار داده و به آن‌ها آسیب رسانده‌اند.
ما فرزندان همین مردم و فرزند این آب و خاکیم و هدفمان خدمت به هموطنان عزیز است. خدمتی که به‌صورت ۲۴ ساعته و چهار فصل زیر برف و باران و در اوج گرما و سرما انجام می‌شود. تمامی زحمت‌کشان حوزه‌های خدماتی نظام سلامت در یک فضای فیزیکی بسته خدمت کرده و امکانات سرمایشی و گرمایشی دارند، اما همکاران ما، عزیزان آتش‌نشان، هلال‌احمر و پلیس‌راه در محیط باز خدمت کرده و با انواع و اقسام مخاطرات مواجه‌اند. همکاران ما خودشان رانندگی آمبولانس‌ها را بر عهده دارند و در اتوبان‌ها و مسیرهای پرتردد و پرخطر با سرعت حرکت می‌کنند تا به صحنه حادثه و بر بالین بیمار و مصدوم برسند.
ما هم ممکن است دچار تصادف و آسیب شویم. از سوی دیگر وقتی همکاران ما به محل حادثه می‌رسند خودشان استرس و اضطراب دارند، چرا که برای مثال ممکن است در یک صحنه تصادف دو نفر از همکاران ما حاضر باشند، در حالی که تعداد مصدومین پنج نفر باشند، طبیعتاً فشار کار برای این عزیزان بالاست. در این میان متأسفانه برخی هموطنان ما با رفتار و گفتار خود، با دشنام، متلک، توهین و حتی ضرب‌وشتم همکاران را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند. همه این مسائل بر فرآیند ارائه خدمت و روحیه همکاران ما تأثیر منفی دارد. ما با برخی امکانات مشخص و وظایف معین به‌صورت ۲۴ ساعته در خدمت هموطنان عزیز هستیم و این حق همکاران عملیاتی ماست که در محیطی امن بتوانند این خدمات را ارائه کنند.
ایسنا: انتظار شما از مردم چیست؟
هر حادثه طبیعی که رخ می‌دهد، مانند سیل، زلزله، طوفان، آلودگی هوا، گرمای شدید هوا، برف سنگین یا حوادث غیرطبیعی مانند جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اورژانس به خط و آماده‌باش صددرصد است، تمام مرخصی‌های همکاران ما لغو شده، حق ترک محل و ترک استان را ندارند و با ظرفیت بیشتر باید خدمت کنند. ما وقتی وارد این شغل شده‌ایم، این وظایف را با کمال میل پذیرفته‌ایم، اما انتظار داریم مردم عزیز هم با ما همراه باشند تا بتوانیم خدمات موردنظر را به درستی ارائه دهیم.
فرض کنید همکاران ما بر بالین بیماری حاضرند که دچار ایست قلبی شده و مشغول انجام عملیات احیای قلبی-ریوی هستند. در این میان برخی از اطرافیان بیمار با الفاظی که به کار می‌برند، روان همکاران ما را آزار می‌دهند. تمامی این رفتارها و گفتارها بر عملکرد همکاران ما تأثیر منفی خواهد گذاشت، انتظار ما این است که هموطنان عزیز با ما همراه بوده و فضا را برای همکاران ما امن و ایمن کنند تا بتوانیم خدمات را به‌صورت بهینه‌تری به آنان ارائه دهیم.
ایسنا: معمولا چه تعداد از مأموریت‌ها به دیگری‌های لفظی یا ضرب‌وشتم منجر می‌شود؟
در حدود چهار تا پنج درصد مأموریت‌هایی که اورژانس انجام می‌هد، بحث ضرب‌وشتم اتفاق می‌افتد. همکاران ما در اغلب موارد یا بهتر است بگوییم در صددرصد موارد گذشت می‌کنند، برای مثال بنده با چندین تن از همکارانی که این اتفاق برای آنان رخ داده، صحبت کرده و علت رخ دادن حادثه را جویا شده‌ام. این عزیزان می‌گویند در آن لحظه هموطن ما عزیزش آسیب دیده یا عزیزش را از دست داده بود، عصبی شده و تحت فشار بود، به همین دلیل ما ترجیح می‌دهیم گذشت کنیم.
گاهی هم همکاران ما به این خاطر گذشت می‌کنند که می‌گویند اگر ما مسئله را پیگیری کرده و گذشت نکنیم، ممکن است تبعات دیگری داشته باشد، چرا که متأسفانه برخی افراد رفتارهای مغایر هنجارهای عادی جامعه دارند و همکاران ما از تهدیدهای ثانویه هراس دارند. به همین دلایل اغلب همکاران ما از حق قانونی خود گذشته و کوتاه می‌آیند.
ما موردی داشتیم که با چاقو همکار ما را مجروح کرده بودند و محل جراحت ایشان ۱۰ بخیه خورد، اما همکار ما در نهایت فرمودند که اگر ضارب اقدام به عذرخواهی کند بنده گذشت خواهم کرد و در نهایت هم گذشت کردند، یا مواردی از قبیل شکستگی بینی و جراحت‌هایی که باعث پارگی در ناحیه صورت و ابرو و یا ایجاد تروما شده را داشته‌ایم.
این‌ها یک موضوع شخصی نیست، سیستم هم باید عزیزانی را که مورد ضرب‌وجرح قرار گرفته‌اند حمایت کند، قانون‌گذار برای افرادی که اقدام به ضرب‌وشتم می‌کنند جرائمی از قبیل حبس و جریمه نقدی را در نظر گرفته است، اما اغلب همکاران ما در نهایت رضایت می‌دهند.
البته این را هم عرض کنم که این امکان هم وجود دارد که در حین درگیری برخی همکاران ما هم به‌خاطر شرایط روحی که برای آنان ایجاد می‌شود، اقدام مقابله به مثلی انجام دهند، اما در حدود ۹۵ درصد موارد همکاران ما متحمل توهین و ضرب‌وشتم شده و پس از طی پروسه‌هایی، گذشت کرده و پرونده مختومه اعلام می‌شود. اما انتظار ما این است که در این موارد ما حامی داشته باشیم تا بتوانیم با فراغ بال خدمات مناسبی را ارائه دهیم.
ایسنا: در حال حاضر میانگین زمان رسیدن آمبولانس چقدر است و چقدر تا زمان استاندارد فاصله داریم؟
ما دو شاخص برای زمان رسیدن آمبولانس‌ها به صحنه حادثه داریم، این زمان در داخل شهر هشت دقیقه و در جاده‌ها ۱۴ دقیقه است، اما به‌دلیل مباحث ترافیکی و کمبود ناوگان آمبولانسی و پایگاه‌ها، میانگین زمان رسیدن آمبولانس به صحنه حادثه در داخل شهر حدود ۱۰ دقیقه و در جاده‌ها هم حدود ۱۶ دقیقه است. ما ۲۰ پایگاه از برنامه‌های مصوب عقب هستیم، ان‌شاءالله با کمک‌های مالی و مساعدت در بحث تخصیص فضای فیزیکی و زمین بتوانیم تعداد پایگاه‌ها را افزایش داده تا زمان رسیدن آمبولانس‌ها به صحنه را مدیریت کنیم.
ایسنا: چه تعداد پایگاه فعال در استان قزوین داریم و آیا برنامه‌ای برای افزایش تعداد پایگاه‌ها در استان دارید؟
در حال حاضر استان قزوین ۵۱ پایگاه فعال شامل یک پایگاه اورژانس هوایی و ۵۰ پایگاه زمینی دارد. یکی از پایگاه‌های ما دو کاره بوده، یعنی هم آمبولانس سبک و هم آمبولانس سنگین (اتوبوس آمبولانس) دارد. ۵۰ آمبولانس در استان داریم و یک بالگرد هم در خدمت ماست، همچنین چهار دستگاه موتورلانس هم داریم که در کنار پایگاه‌های زمینی ما فعال هستند.
طبق مجوزهایی که اخذ شده و آمایش‌های سرزمینی که انجام شده، باید تا پایان برنامه هفتم توسعه ۲۰ پایگاه به ۶ شهرستان استان قزوین اضافه شود. از این تعداد به تفکیک مجوز احداث چهار پایگاه در شهر قزوین، دو پایگاه در شهرستان قزوین، دو پایگاه در شهرستان آبیک، پنج پایگاه در شهرستان البرز، یک پایگاه در شهرستان آوج، دو پایگاه در شهرستان تاکستان و سه پایگاه در شهرستان بوئین‌زهرا و همچنین مجوز یک پایگاه اتوبوس‌آمبولانس در محور کرج- قزوین اخذ شده است.
آنچه در این میان هزینه‌های فراوانی را به ما تحمیل کرده و ما را دچار اختلال عملکرد می‌کند، ناوگان آمبولانسی فرسوده ماست. عمر بیش از ۵۰ درصد آمبولانس‌های ما از ۱۵ سال عبور کرده است. آمبولانس از نظر طول عمر دارای استانداردهایی است، این طول عمر استاندارد در کشورهای اروپایی پنج سال بوده و ما در ایران ۱۰ سال از آمبولانس استفاده می‌کنیم، اما اکنون در استان قزوین ما از آمبولانس‌هایی استفاده می‌کنیم که حدود ۲۰ سال از عمر آن‌ها می‌گذرد.
ما تعدد مأموریت داریم و آمبولانس‌های ما در شرایط ویژه‌ای فعالیت می‌کنند، برای مثال ما در فصل زمستان نمی‌توانیم پس از اعلام مأموریت، دقایقی تأمل کنیم تا آمبولانس گرم شود و سپس شروع به حرکت کنیم، بلکه باید به سرعت حرکت کرده و خود را بر بالین بیمار یا مصدوم برسانیم. همچنین تعدد همکارانی که پشت فرمان آمبولانس‌ها می‌نشینند باعث می‌شود آمبولانس‌ها مستهلک شوند.
ایسنا: رانندگان آمبولانس از تکنسین‌های اورژانس هستند؟
بله، یک تکنسین یا کارشناس فوریت‌های پزشکی وظایف متعددی دارد، از طرفی هم رانندگی آمبولانس را بر عهده دارد، هم بیماران را ویزیت کرده و شرح حال می‌گیرد، هم دارو تجویز کرده و آن را برای بیمار استفاده می‌کند، یعنی کار رانندگی، پزشکی و پرستاری را همزمان انجام می‌دهد. از سوی دیگر همکاران ما کار فنی نیز انجام می‌دهند، به این معنا که اگر آمبولانس در مسیر آسیب دید، باید مشکل آن را حل کنند یا اگر پنجر شد باید پنجرگیری کرده یا لاستیک را عوض کنند، یا در برف و یخبندان ناچارند زنجیر چرخ ببندند، همچنین حمل و جابه‌جایی بیمار نیز با این عزیزان است. اگر برای مثال یک پایگاه ۶ نیرو داشته باشد، هر ۶ نفر با این آمبولانس رانندگی می‌کنند و همین تعدد رانندگان باعث استهلاک آمبولانس خواهد شد.
بنابراین در حال حاضر یکی از عمده‌ترین و جدی‌ترین چالش‌های ما در حوزه ناوگان فرسوده است. بنده از خیرین محترمی که همیشه به نظام سلامت یاری رسانده‌اند، درخواست می‌کنم مشکلات اورژانس پیش‌بیمارستانی را نیز مدنظر قرار دهند، ما نیاز به آمبولانس‌های جدید داریم، آمبولانس‌های ما به گونه‌ای دچار فرسودگی شده‌اند که هر چقدر هزینه برای تعمیر آن‌ها می‌کنیم، اثربخش نیست، چرا که هر قسمتی تعمیر می‌شود، قسمت دیگری آسیب می‌بیند.
ایسنا: با این حجم فعالیتی که کارشناسان اورژانس انجام می‌دهند، آیا دریافتی‌های آنان متناسب با میزان زحماتشان است؟
قطعاً خیر، حجم فعالیت و زحمات همکاران ما به هیچ‌وجه با دریافتی‌هایی که دارند تناسب ندارد، عدد و رقم‌هایی که همکاران بنده می‌گیرند با ریسک و خطر کار برابری نمی‌کند، از سوی دیگر این عزیزان مطالبات و معوقاتی هم دارند. اغلب همکاران ما یا به‌صورت دو شیفت فعالیت می‌کنند یا مشاغل دیگری هم دارند تا بتوانند از عهده هزینه‌های یک زندگی متوسط برآیند. میانگین حقوق همکاران ما در حدی نیست که بتواند جبران زحمات آنان باشد.
ایسنا: اورژانس قزوین چه تعداد نیرو دارد؟
ما اکنون ۳۵۰ نیروی عملیاتی داریم. در حال حاضر همکاران بنده لطف کرده و اضافه کار می‌آیند تا بتوانند پایگاه‌های فعلی را پوشش دهند، چرا که ما با کمبود نیروی انسانی مواجه‌ایم. امیدواریم با آزمون استخدامی که قرار است برگزار شود و مجوزهای خوبی هم برای آن گرفته شده، بتوانیم تعداد قابل توجهی نیرو جذب کنیم تا تعدادی از پایگاه‌های ما را در سال جاری و در سال آینده پوشش دهند تا فرآیند ارائه خدمات دچار اختلال نشود. در حال حاضر برای ۵۰ پایگاه موجود حدود ۱۲۰ نیرو کم داریم که نیروهای موجود آن را با اضافه کار جبران می‌کنند.
ایسنا: آزمون استخدامی در چه تاریخی برگزار می‌شود و مجوز جذب چه تعداد نیرو به قزوین داده است؟
آزمون استخدامی وزارت بهداشت ۲۷ شهریور ماه برگزار خواهد شد، به ما مجوز جذب ۹۵ نفر داده شده است. افرادی با مدرک کارشناسی و کاردانی فوریت‌های پزشکی، کارشناسی پرستاری و کارشناسی هوشبری می‌توانند در این آزمون شرکت کنند.
ایسنا: شما نیز پیش از این جزو نیروهای عملیاتی اورژانس بودید؟ خاطره تلخ یا شیرینی از عملیات‌هایی که می‌رفتید دارید؟
بنده از سال ۸۰ در اورژانس پیش‌بیمارستانی قزوین خدمت می‌کنم، در آن سال با مدرک کارشناسی وارد سیستم شدم و تا سال ۹۳ نیروی عملیاتی بودم، پس از آن هم ادامه تحصیل دادم، اکنون عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین هستم و بیش از یک سال است که در جایگاه مدیر اجرایی این سیستم افتخار خدمت دارم.
خاطره‌های شیرین در حوزه فعالیت ما احیای موفق برای افرادی است که دچار ایست قلبی شده‌اند، اطرافیان چنین هموطنانی به موقع با اورژانس تماس گرفته و ما نیز به موقع وارد عمل شده‌ایم و اقدامات حیات‌بخشی را انجام داده‌ایم که منجر به تداوم حیات این بیماران شده است. از سوی دیگر آسیب‌هایی که برای برخی افراد در اثر حوادث و تصادفات ایجاد می‌شود واقعاً آزار دهنده است.
برای مثال در صحنه تصادفات گاهی می‌بینیم والدین بر اثر شدت حادثه فوت شده‌اند و فرزندشان باقی مانده و مضطرب است، دیدن چنین صحنه‌هایی برای ما دردناک بوده و این صحنه‌ها هرگز از ذهن ما پاک نخواهد شد. برخی مأموریت‌های هیجان‌انگیز نیز مدت زمان طولانی به طول می‌انجامند و در نهایت موجب رضایت‌مندی بیمار یا فرد حادثه‌دیده می‌شوند. در چنین لحظاتی وقتی این عزیزان خالصانه و از عمق وجود برای ما دعا می‌کنند بسیار لذت‌بخش است.
ایسنا: سخن پایانی؟
بنده و همکارانم علی‌رغم تمام کاستی‌های موجود، با تمام توان در خدمت هموطنان عزیز هستیم، از سویی هم درخواست حمایت داریم، مردم عزیز باید بدانند چه زمانی نیاز است با اورژانس تماس بگیرند و در صورت تماس به راهنمایی همکاران بنده گوش فرا دهند و حتماً در آموزش‌های همگانی شرکت داشته باشند.
از خیرین محترم نیز درخواست حمایت داریم. تمامی خدمات ما در فوریت‌های پزشکی به‌صورت رایگان انجام می‌شود، ما درآمدی نداریم و از هیچ فردی حتی یک ریال پول دریافت نمی‌کنیم، اما سازمان پرهزینه‌ای هستیم، آمبولانس‌های ما اغلب از دو برند بنز و تویوتا هستند که هزینه‌های تعمیر و نگهداری آن‌ها سرسام‌آور است، دولت این هزینه‌ها را تأمین می‌کند، اما این صرفاً هزینه‌های موجود ماست.
ما اکنون برای ساخت و راه‌اندازی یک پایگاه حدود ۱۸ تا ۲۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم، اگر بخواهیم یک دستگاه آمبولانس تویوتا تهیه کنیم حدود ۱۲ میلیارد تومان اعتبار نیاز است، اگر بخواهیم یک پایگاه ۱۲۰ متری احداث کنیم چهار میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم، از سوی دیگر یک پایگاه حداقل نیاز به ۹ نیرو دارد.
درخواستی که بنده از خیرین محترم دارم این است که نگاه ویژه‌ای به فوریت‌های پزشکی داشته باشند، فوریت‌های پزشکی ویترین نظام سلامت و پیشقراول و خط مقدم نظام سلامت است، به عقیده بنده ما حتی چند صد متر جلوتر از خط مقدم هستیم و نیاز به حمایت‌های مالی داریم تا بتوانیم ساختارمان را پابرجا نگه داشته و بازسازی کنیم تا خدمات شایسته‌ای به هموطنان عزیز ارائه دهیم. از مردم عزیز نیز انتظار داریم با ارتقاء دانش و تعاملات مثبتی که با مجموعه اورژانس دارند حامی ما باشند.
انتهای پیام
نظرات