به گزارش ایسنا، او پوزخند می‌زند و می‌گوید «شما برید و نگران ما نباشید!» و با ژست قهرمانانه‌ای به حضورش مقابل دوربین ادامه می‌دهد. سوال برایمان پیش می‌آید که دستاورد او چیست که چنین ژستی گرفته؟ آیا بازیکن تیمی است که شب گذشته‌اش را با برد ۷ بر یک به پایان رسانده اما نه، برعکس، او عارف آقاسی مدافع تیمی است که ۷ گل خورده!

البته آقاسی تنها نبود و آرمین سهرابیان هم با وجود توصیه ساپینتو برای صحبت نکردن، در مواجهه با خبرنگاران گفت که تاوان اشتباهات بازیکن میلیون‌دلاری‌شان را می‌دهد و به خاطر این فحش می‌شنود.

عصبانیت و فشار ناشی از باخت سنگین که احتمالا روی اظهار نظر بازیکنان تاثیر می‌گذارد به کنار، اما سوال مهم این است که چرا دقیقا دو بازیکنی که نقش مهمی در رقم خوردن بدترین نتیجه تاریخ باشگاه استقلال داشته‌اند، هیچ نقشی برای خودشان قائل نیستند و حتی لحن طلبکارانه‌ای دارند؟ آیا غیر از این است که باید از دو مدافعی که حداقل یکی از آن‌ها در مقیاس فوتبالیست‌ها هم قراردادی نجومی دارد، توقع داشت که دست کم مبتدیانه دفع توپ نکند؟

شکست‌های سنگین و باورنکردنی اتفاقی است که برای تمام تیم‌های بزرگ رخ داده و خواهد داد اما کمتر دیده شده که بازیکنان آن تیم‌ها نه تنها از زیر بار مسئولیتشان فرار کنند بلکه طلبکار هم باشند. سوای بحث فنی که جای هیچ دفاعی ندارد، مسئولیت‌پذیر نبودن و مقصر نشان دادن بقیه، روی سلامتی خود این دست بازیکنان تاثیر می‌گذارد؛ نکته‌ای که شاید بتواند تلنگری به آن‌ها باشد.

این پدیده که توسط جولین روتر برای اولین بار مورد بررسی قرار گرفت و بعدها روانشناسان مقالات مختلفی درباره آن نوشتند، نشان می‌دهد که فرار از مسئولیت منجر به افزایش استرس، عملکرد ضعیف برای حل مشکل و در نهایت بیماری‌های مزمن که روی طول عمر تاثیر می‌گذارد، می‌شود. پس باید خطاب به آقاسی و سهرابیان گفت برای سلامتی خودتان هم شده، مسئولیت‌پذیر باشید تا فرصت خرج کردن قراردادهای نجومی‌تان را داشته باشید!

در پایان هم به نقل قولی از روی کین اشاره می‌کنیم: «اگر با ۷ گل باختید، به این فکر نکنید که فقط چند روز قایم شوید. خودم فکر می‌کنم برای چند ماه غیب شوم چون چنین باختی خیلی برای بازیکن خجالت‌آور است.»

انتهای پیام