به گزارش ایسنا، «گاردین» در گزارشی با انتشار بخش‌هایی از این مطالعه آورده است: این اندیشکده، کاهش سراسری دانش‌آموزان مدارس ابتدایی دولتی را در درجه اول به کاهش نرخ زاد و ولد نسبت داد.

این اندیشکده هشدار داد کاهش تعداد دانش‌آموزان می‌تواند مدارس را تحت فشار مالی شدیدی قرار دهد زیرا بسیاری از شوراهای محلی در حال حاضر برای ادامه فعالیت خود با مشکل مواجه هستند.

در این گزارش همچنین اشاره شده است که عواملی فراتر از نرخ زاد و ولد، مانند هزینه‌های بالای مسکن در حال شکل‌دهی به تصمیمات خانواده‌ها در مورد محل زندگی و محل تحصیل فرزندانشان تأثیرگذار است.

این گزارش می‌افزاید روند کنونی در لندن، جایی که خانواده‌ها در حال نقل مکان به خارج از پایتخت یا انتخاب مدارس خصوصی هستند، بیشتر مشهود است.

به گزارش آناتولی،‌ ثبت‌نام در مدارس ابتدایی ملی در سال تحصیلی ۲۰۱۸-۲۰۱۹ به حدود ۴.۵ میلیون نفر رسید، اما از آن زمان تاکنون تقریباً ۲ درصد کاهش یافته است.

در همین حال، پیش‌بینی می‌شود که در پنج سال آینده این آمار ۴ درصد دیگر کاهش یابد که نشان‌دهنده از دست رفتن ۱۶۲ هزار دانش‌آموز - معادل ۸۰۰ مدرسه ابتدایی - است.

بسیاری از کشورها در حال انجام اقداماتی برای مقابله با کاهش نرخ باروری هستند اما حتی مؤثرترین اقدامات نیز بعید است که بتوانند این کاهش را به طور کامل معکوس کنند. کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که به جای آن، بر مقوله «تاب‌آوری» تمرکز شود.

نرخ باروری جهانی برای دهه‌ها در حال کاهش بوده است به طوری که میانگین تعداد فرزندان به ازای هر زن از پنج فرزند در اواسط قرن بیستم به حدود ۲.۲ فرزند در حال حاضر کاهش یافته است.

به علاوه بسیاری از کشورها از جمله کره جنوبی و مکزیک، اکنون زیر سطح جایگزینی ۲.۱ هستند که نگرانی‌هایی را در مورد کاهش جمعیت، پیری جوامع و تأثیرات اقتصادی ایجاد می‌کند. با این حال استثنائاتی هم در کشورهای جنوب صحرای آفریقا وجود دارد و انتظار می‌رود نرخ بالای باروری باعث رشد جمعیت در این مناطق شود.

این کاهش در بسیاری از کشورها ناشی از عوامل متعددی است از جمله آموزش و پیشگیری از بارداری‌های ناخواسته، تغییر هنجارهای اجتماعی، بلندپروازی‌های شغلی، افزایش هزینه‌های مسکن و فرزندپروری، تأخیر در فرزندآوری و اضطراب‌های زیست‌محیطی و سیاسی.

نرخ‌های باروری بسیار پایین اغلب نشان‌دهنده فشارهای سیستماتیکی هستند که مانع از داشتن تعداد فرزندان مورد نظر افراد می‌شوند.

اقدامات سیاستی برای مقابله با کاهش نرخ باروری مانند مشوق‌های مالی، مرخصی والدین و حمایت از مراقبت از کودک می‌تواند کمک کند اما بعید است که روندها را به طور کامل معکوس کند.

در عین حال استراتژی‌های سازگاری از جمله افزایش سن بازنشستگی، تشویق مهاجرت و تقویت سیستم‌های حمایت اجتماعی برای کاستن از پیامدهای کاهش جمعیت بسیار مهم هستند.

برخی کارشناسان در عین حال معتقدند که در شرایط کنونی و با توجه به مشکلاتی که دنیای امروز با آن روبروست، متعادل نگه داشتن جمعیت در حد متوسط می‌تواند مزایایی از جمله کاهش فشار زیست‌محیطی و منابع بیشتر به ازای هر کودک را به همراه داشته باشد، البته تا زمانی که اقتصادها و سیستم‌های اجتماعی با تحولات جهانی سازگار شوند.

انتهای پیام