به گزارش ایسنا، این مطالعه که روز دوشنبه در مجله پزشکی داخلی JAMA منتشر شد، تأکید می‌کند که اگرچه میزان بروز انواع سرطان مانند تیروئید، کلیه، روده کوچک، روده بزرگ، آندومتر، پانکراس و میلوما از سال ۱۹۹۲ میلادی دو برابر شده است اما به نظر می‌رسد بخش زیادی از این افزایش، منعکس کننده افزایش بررسی‌های تشخیصی و تشخیص زیاد است.

طبق این مطالعه، در سرطان‌هایی مانند تیروئید و کلیه، تشخیص بیش از حد به خوبی مستند شده است، در حالی که در برخی دیگر، تشخیص زودهنگام ممکن است این روند را توجیه کند، زیرا آمار مرگ و میر به رغم تشخیص‌های بیشتر، افزایش نیافته است.

در این مطالعه آمده است: اگرچه سرطان سینه جزو سریع‌ترین رشدها (۰.۶ درصد در سال) نیست، اما همچنان شایع‌ترین سرطان با شروع زودرس است و با وجود افزایش تشخیص‌ها در زنان زیر ۵۰ سال، میزان مرگ و میر تقریباً به نصف کاهش یافته است.

به گزارش آناتولی،‌ نتایج این بررسی نشان می‌دهد که افزایش بروز سرطان در سنین پایین لزوما به معنای افزایش موارد بالینیِ معنادار سرطان نیست.

بر اساس این مطالعه، هرچند بخشی از رشد موارد سرطان زودهنگام احتمالا از نظر بالینی معنادار است اما این افزایش محدود بوده و تنها در برخی از انواع سرطان مشاهده شده است.

انتهای پیام