حمید غنی با تشریح وضعیت جامعه عشایری در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: مدتی است که در راستای چابک‌سازی، عنوان شده سازمان‌ها از جمله سازمان امور عشایر و اداره منابع طبیعی قرار است با دیگر سازمان‌ها ادغام یا منحل شوند که با واکنش‌های مسئولان منابع طبیعی، این سازمان ادغام نشد. جامعه عشایری جامعه مستقل از روستا و شهر است و ما نگرانیم که خدماتی که دولت باید به عشایر ارائه دهد کاهش یابد و این جامعه مستقل از جامعه روستایی و شهری از بین برود.
وی افزود: ۳۷۰۰ خانوار عشایری عضو شرکت تعاونی سازمان امور عشایر کشور هستند. شهرستان سمیرم در استان اصفهان یکی از بزرگ‌ترین کانون‌های عشایرنشین ایران است و هزاران خانواده عشایری در این شهرستان زندگی می‌کنند. علاوه بر این در استان اصفهان، در شهرستان‌های فریدن، فریدونشهر و جرقویه، عشایر ایلات بختیاری و عرب جرقویه حضور دارند و در شهرستان سمیرم عشایر ایل قشقایی زندگی می‌کنند.
این فعال فرهنگی و اجتماعی جامعه عشایری شهرستان سمیرم با اشاره به شنیده‌ها درباره احتمال انحلال یا ادغام سازمان امور عشایر ایران بیان کرد: این سازمان متولی مستقیم خدمات‌رسانی به عشایر است و مردم نگران این هستند که با انحلال یا تغییر در ساختار آن، نقش خدمات‌رسانی و مساعدت به جامعه عشایری کاهش یابد و این قشر مهم اجتماعی حذف شود.
وی اضافه کرد: تعداد خانوارهای عشایری از ۷۰ تا ۸۰ سال گذشته تاکنون تغییر چندانی نداشته است. با وجود افزایش جمعیت شهری و روستایی و سرریز جمعیت عشایری به روستا و شهرها، جمعیت عشایری همچنان سهم مهمی در کشور دارد؛ امروز این جمعیت کمتر از یک درصد جمعیت ۹۰ میلیونی ایران است، اما حدود ۳۰ درصد گوشت قرمز کشور را با دام سبک خود تأمین می‌کنند.
این فعال فرهنگی و اجتماعی جامعه عشایری با اشاره به نقش فرهنگی و اقتصادی عشایر اظهار کرد: عشایر با تولید صنایع دستی، فرآورده‌های لبنی و حفظ فرهنگ و طبیعت، نقش پررنگی در حفاظت از محیط زیست، مراتع و امنیت مرزهای کشور دارند، همچنین چرای دام توسط آنان از انباشت علوفه و وقوع آتش‌سوزی جلوگیری می‌کند و به نوعی حافظ طبیعت و امنیت کشور محسوب می‌شوند.
عضو هیئت مدیره شرکت تعاونی منابع طبیعی و مرتع‌داری با اشاره به وضعیت خدمات‌رسانی به عشایر بیان کرد: جامعه عشایری در برخی مناطق از حداقل‌های زیرساختی مانند جاده، خیابان، مدرسه و بهداشت برخوردار نیستند، در حالی‌که حتی محروم‌ترین روستاها و شهرها از این امکانات بهره‌مند هستند. آبرسانی به این مناطق اغلب از طریق تانکر انجام می‌شود و لوله‌کشی شهری در اختیارشان نیست، با این حال، این جامعه هزینه‌ای برای کشور ندارد و سوبسید کمی استفاده می‌کنند.
غنی ادامه داد: عشایر از امکانات بهداشت و درمانگاه بی‌بهره‌اند، اما با وجود این محدودیت‌ها، الگوی اقتصاد مقاومتی هستند. سال‌ها به فرمایش مقام معظم رهبری حمایت از جامعه تولیدکننده را وظیفه خود می‌دانیم، نمی‌توانیم نقش حمایتی خود را از این قشر حذف کنیم. هر خانوار عشایری سالانه حدود دو تن گوشت قرمز تولید می‌کند که با دام سبک، ارگانیک و طبیعی است و ارزش غذایی بالایی دارد.
وی تأکید کرد: تضعیف این جامعه نه تنها با شعارهای رئیس جمهور در تضاد است، بلکه مغایر با وعده تبعیض مثبت و حمایت از جوامعی است که تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند. سازمان امور عشایر ایران، به‌عنوان متولی مستقیم این جامعه، خدمات تخصصی ارائه می‌کرد و شناخت کافی از مشکلات عشایر داشت و خدمات‌رسانی می‌کرد. حذف یا ادغام این سازمان موجب می‌شود جامعه عشایری سرریز شده و به شهرها و روستاها منتقل شود، در حالی که این افراد شغل و سکونت مشخصی در آنجا نخواهند داشت.
این فعال فرهنگی و اجتماعی جامعه عشایری با اشاره به تاریخچه فشار بر جامعه عشایری گفت: در زمان رضا شاه، عشایر مجبور به سکونت اجباری شدند و این تجربه نشان می‌دهد که تغییرات ساختاری می‌تواند تهدیدی برای سبک زندگی و شغل عشایری باشد. سبک زندگی عشایری امروز یک جاذبه فرهنگی و گردشگری منحصر به فرد است که می‌تواند به توسعه گردشگری کشور کمک کند.
غنی همچنین به تفاوت زندگی عشایر و روستاییان اشاره و اضافه کرد: ادغام یا انحلال سازمان خیلی تفاوتی نمی‌کند، چرا که اگر سازمان امور عشایر تحت دفتر توسعه روستایی ادغام شود، مسئولان عملاً از نزدیک با مشکلات عشایر آشنا نمی‌شوند و تصمیم‌گیری‌ها به سمت نیازهای روستاییان سوق پیدا می‌کند. فرم زندگی و نیازهای روستا با عشایر متفاوت است. این جامعه نیازمند توجه ویژه و اختصاص بودجه متناسب است، زیرا هم‌اکنون نیز تبعیض‌هایی در تخصیص منابع وجود دارد و حذف یا ادغام سازمان امور عشایر وضعیت آن‌ها را بدتر خواهد کرد.
وی نگرانی خود و جامعه عشایری را نسبت به احتمال انحلال یا ادغام سازمان امور عشایر ایران مطرح و تصریح کرد: در حال حاضر نیز جامعه عشایری با تبعیض‌هایی مواجه است و اگر این سازمان منحل یا ادغام شود، حقوق آن‌ها به‌طور کامل به دستشان نخواهد رسید.
این فعال فرهنگی و اجتماعی جامعه عشایری اضافه کرد: با وجود سازمان امور عشایر در حال حاضر نیز برخی از مناطق عشایر از خدمات پایه‌ای مانند آبرسانی، برق و روشنایی، جاده و آسفالت برخوردار نیستند. مصرف انرژی جامعه عشایری بسیار پایین است و این قشر کم‌هزینه، اما پرکار و مولد، نقش مهمی در تولید و اقتصاد کشور دارد.
غنی خاطرنشان کرد: با ادغام یا انحلال این سازمان، جامعه عشایری عملاً از بین خواهد رفت. نگرانی‌ها و اعتراضات جامعه عشایری حتی از سوی ائمه جمعه استان‌های عشایرنشین و سایر مسئولان محلی نیز اعلام شده است.
این فعال فرهنگی و اجتماعی جامعه عشایری اضافه کرد: با توجه به اینکه نماینده جامعه عشایری در شورای عشایر استان بوده‌ام، حتی تماس‌هایی از استان‌های اردبیل، فارس و بوشهر داشتم و بسیاری از عشایر این استان‌ها نیز نسبت به آینده خود نگران هستند. سازمان امور عشایر ایران از زمان انقلاب تاکنون فعالیت داشته و همیشه نقش مهمی در خدمت‌رسانی به مردم عشایر ایفا کرده است.
انتهای پیام
نظرات