به گزارش ایسنا، بلومبرگ گزارش داده است: این سلاح‌ها که «میدولندز و ترمینال ماژولار از راه دور» نامیده می‌شوند، به یک اخلالگر بزرگتر و کم‌حرکت‌تر «سیستم ضد ارتباطات» - یک دیش بزرگ ارتقا یافته که در سال ۲۰۲۰ عملیاتی اعلام شد - ملحق خواهند شد. این سیستم‌های جدید در سراسر جهان پراکنده خواهند شد و گاهی اوقات از راه دور اداره می‌شوند و هدف آنها مقابله با چیزی است که مقامات نظامی ایالات متحده با قاطعیت بیشتر آن را تهدید رو به رشد فضایی چین علیه نیروهای ایالات متحده توصیف می‌کنند.
طبق «برگه اطلاعات تهدید فضایی» نیروی فضایی که در ماه سپتامبر به‌روزرسانی شد، چین از ماه ژوئیه حدود ۱۲۰۰ ماهواره در مدار دارد که به ارتش آزادی‌بخش خلق اجازه می‌دهد «از بیش از ۵۱۰ ماهواره اطلاعاتی، نظارتی و شناسایی با حسگرهای نوری، چندطیفی، راداری و فرکانس رادیویی» بهره‌مند شود. در این برگه اطلاعات آمده است که این ماهواره‌ها به چینی‌ها اجازه می‌دهند ناوهای هواپیمابر و نیروهای اعزامی ایالات متحده را شناسایی کنند.
ژنرال «چنس سالتزمن»، فرمانده نیروی فضایی، در ماه آوریل به کمیسیون بررسی اقتصادی و امنیتی آمریکا و چین گفت: «اطلاعات نشان می‌دهد که ارتش آزادی‌بخش خلق احتمالاً عملیات‌های ضد فضایی را به عنوان وسیله‌ای برای بازدارندگی و مقابله با مداخله نظامی آمریکا در یک درگیری منطقه‌ای می‌بیند.»
سالتزمن افزود که ارتش چین اکنون به طور منظم در رزمایش‌های خود از مسدودکننده‌های فرکانس رادیویی علیه ارتباطات، رادارها و سیستم‌های ناوبری فضایی استفاده می‌کند.
فرماندهی عملیات فضایی اعلام کرد که سامانه L۳Harris Technologies Inc. Meadowlands که به دلیل مشکلات فنی چندین سال از برنامه عقب مانده است، در حال حاضر در حال گذراندن آموزش‌های نهایی، تمرین‌های تیراندازی زنده، تمرین‌های ماموریت و توسعه تاکتیک‌ها است و انتظار می‌رود که در سال مالی جاری به کار گرفته شود.
این فرماندهی در بیانیه‌ای به بلومبرگ اعلام کرد که دومین مسدودکننده که به عنوان ترمینال ماژولار از راه دور شناخته می‌شود، در خارج از کشور «در مکان‌های میدانی مشخص شده قرار می‌گیرد که تعداد و مکان‌های دقیق آنها فاش نخواهد شد».
این پایانه‌ها که می‌توانند توسط پرسنل از راه دور اداره شوند، «در مرحله استفاده اولیه محدود هستند، به این معنی که می‌توانند در حین انجام آزمایش به صورت عملیاتی به کار گرفته شوند». ترمینال ماژولار از راه دور توسط پیمانکار مستقر در استرلینگ، ویرجینیا، شرکت نورث‌استرات و شرکت بین‌المللی CACI، پس از دریافت قرارداد نیروی فضایی در سپتامبر ۲۰۲۲، توسعه داده شد.
بلومبرگ پیش از این گزارش داده بود که ایالات متحده قصد دارد ۳۲ فروند میدولند و ۲۴ فروند RMT خریداری کند.
پنتاگون - در موارد نادری که در مورد چنین قابلیت‌های فضایی صحبت می‌کند - تلاش می‌کند تأکید کند که فناوری نوظهور پارازیت ماهواره‌ای آن صرفاً دفاعی و با تمرکز محدود است.
در مقابل، واشنگتن می‌گوید روسیه در حال توسعه سلاح هسته‌ای است که می‌تواند پالس‌های الکترومغناطیسی در ارتفاع بالا ایجاد کند که ماهواره‌ها را از کار انداخته و کل شبکه‌های ارتباطی را مختل می‌کند. همچنین یک سیستم آمریکایی وجود دارد که یک ماهواره را نابود کرده و زباله ایجاد می‌کند.
«ویکتوریا سامسون»، مدیر مسائل امنیت و ثبات فضایی در بنیاد جهان امن، یک گروه غیرانتفاعی مدافع، گفت: بیانیه‌های نیروی فضایی نشان‌دهنده سه "سیستم تهاجمی ضد فضایی است که ایالات متحده تا امروز به طور آشکار به کار گرفته است"، در حالی که تاکنون، ایالات متحده فقط یک سیستم داشته است.
سامسون، که بر انتشار نشریه سالانه فناوری‌های ضد فضایی نظارت دارد، گفت: این پارازیت‌اندازها "به یک نیاز نظامی فوری پاسخ می‌دهند، اما استفاده از آنها به عنوان عبور از خط قرمز یا به معنای درگیری فعال در فضا تلقی نمی‌شود و از نظر قیمت، بسیار مقرون به صرفه‌تر از پارازیت‌اندازهای مستقر در فضا هستند. برای هماهنگی عملیات پارازیت، نیروی فضایی در حال راه‌اندازی یک «مرکز عملیات تاکتیکی الکترومغناطیسی فضایی» است که از یک سیستم نظارتی به نام «شکارچی بونتی» برای نظارت بر هدف قرار گرفتن ماهواره‌های آمریکایی با تداخل الکترومغناطیسی و همچنین مکان‌های فضاپیماهای دشمن استفاده می‌کند.
یک سیستم تشخیص بونتی هانتر در سال ۲۰۱۸ به فرماندهی هند و اقیانوسیه آمریکا و به دنبال آن در سال ۲۰۱۹ سیستم دیگری به فرماندهی مرکزی آمریکا تحویل داده شد.
انتهای پیام
نظرات