به گزارش ایسنا، در ایتالیا، همه چیز به سبک و سیاق برمی‌گردد. آنتونیو گالیاردی در گفت‌وگویی در سال ۲۰۲۲ با نشریه اتلکتیک گفته است: "اگر به یک رستوران مجلل بروید، نمی‌توانید طوری لباس بپوشید که انگار سر کوچه رفته‌اید.  شاید اگر برای هر دو موقعیت لباس یکسانی بپوشید، مشکل خاصی نداشته باشید، اما هرگز به خوبی مردی که در یک رستوران مجلل کت اسموکینگ پوشیده یا کسی که با ظاهر خودمانی در یک اجرای خیابانی حضور دارد به نظر نخواهد رسید."

جای تعجب نیست که آندره‌آ پیرلو پس از سال‌ها همکاری با گالیاردی در تیم ملی و ارتباط منظم با او در حین تحصیل برای دریافت مدرک مربیگری، او را در کادر مربیگری خود در یوونتوس و کاراگومروک ترکیه می‌خواست.

شاید گالیاردی را در مستند یوونتوس "همه یا هیچ" دیده باشید، در حالی که از جایگاه بالایی در ورزشگاه آلیانز، حریفان را آنالیز می‌کرد و دستورالعمل‌های تاکتیکی را به کادر مربیگری منتقل می‌کرد. او یکی از چهره‌های درخشان فوتبال ایتالیا است و تابستان ۲۰۲۱ نقش مؤثری در قهرمانی ایتالیا در مسابقات یورو ایفا کرد.

گالیاردی توضیح می‌دهد: "شادی‌ای که از آن قهرمانی (یورو ۲۰۲۰) می‌گیرید، انگار بی‌پایان است. این جامی است که از نظر اهمیت در کنار جام جهانی و لیگ قهرمانان اروپا قرار می‌گیرد. بردن اسکودتو یا کوپا ایتالیا مهم است، اما وقتی کل کشور جشن می‌گیرد، دو برابر ارزش دارد."

ایتالیا با ظاهری جدید، به خاطر اتخاذ سبکی که کمتر کسی آن را متعلق به خود می‌دانست، مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. در اوایل مسابقات ایتالیا اینطور بازی می‌کرد؛  توپ را به اطراف پاس می‌داد و مالکیت توپ را در اختیار داشت و در عین حال با شدتی که در بین باشگاه‌های پرطرفدار اروپا رایج بود، پرس می‌کرد. با این حال، در بازیهای حساس شرایطی ایجاد می‌شد که سبکی قدیمی‌تر را می‌طلبید؛ دفاع مقاوم.

گالیاردی درباره این تغییر تاکتیکی اینطور می‌گوید: "توانایی انجام هر دو کار (دو سبک هجومی و دفاعی) مسئله‌ی بزرگی است. این روزها، تیم‌های موسیقی بیشتری می‌توانند بیش از یک قطعه اجرا کنند. آن‌ها لباس‌های مختلفی دارند که می‌توانند بسته به شرایط بپوشند. در فوتبال هم همین است. حریفان شما می‌خواهند شما را از انجام کاری که در آن بهترین هستید، بازدارند. همچنین مواقعی وجود دارد که شما در شرایط خوب همیشگی قرار ندارید. مواقعی هم هست که بدون بازیکنان کلیدی باید بازی کنید. تیم‌هایی که می‌دانند چگونه کارهای بیشتری انجام دهند، شانس بیشتری برای پیروزی دارند."

او در بخش بعدی گفت: "ما با هویتی کاملا مشخص تحت هدایت (روبرتو) مانچینی وارد یورو شدیم. سیستمی داشتیم که سه سال در حال توسعه آن بودیم و قبل از یورو نتایج بسیار خوبی به دست آورده بودیم. ما در ۳۰ بازی شکست‌ناپذیر بودیم، گل‌های زیادی زدیم و گل‌های بسیار کمی دریافت کردیم. فوتبالی که بازی می‌کردیم تماشایی بود، بازیکنان از بازی کردن آن خوشحال بودند و می‌توانستیم بازیکنان را بدون افت کیفیت بازی خود، تعویض کنیم. نکته ناشناخته بزرگ این بود که این سیستم چگونه در برابر تیم‌های بزرگ عمل خواهد کرد."

این قهرمانی، سومین جامی بود که گالیاردی در فصل ۲۰۲۱-۲۰۲۰ پس از کوپا ایتالیا و سوپرجام ایتالیا با یوونتوس به دست آورد. اما این جام - اولین عنوان اروپایی ایتالیا از سال ۱۹۶۸ - بسیار شیرین‌تر از قهرمانی‌های دیگر بود.

برای من حضور در تیم ملی ایتالیا در این سالها، تجربه فوق‌العاده‌ای بود. من بیش از یک دهه با تیم ملی بودم. ما در یورو ۲۰۱۲ فینال را باختیم، جام جهانی ۲۰۱۴ خوب پیش نرفت (حذف در مرحله گروهی)، در یورو ۲۰۱۶ یک یوروی فوق‌العاده داشتیم که در ضربات پنالتی مغلوب قهرمان جهان شدیم و سپس جام جهانی ۲۰۱۸ را از دست دادیم.

گالیاردی پس از یک سال حضور در یوونتوس، مدرک حرفه‌ای خود در کوورچیانو، مرکز فوتبال ایتالیا و جایی که می‌توان آن را خانه نامید، تکمیل کرد. او چند سال پیش در حال نوشتن پایان‌نامه‌ای در مورد پرسینگ و پرس متقابل بود و حالا عضو کادرفنی تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۲۶ است.

انتهای پیام