به گزارش ایسنا، روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: هفته گذشته رئیس‌ جمهور پزشکیان در جریان بررسی عملکرد دولت چهاردهم در اولین سال برنامه هفتم گفت: «هرکس می‌تواند مشکل کشور را حل کند، دست او را می‌بوسم، فرق نمی‌کند از کدام جناح باشد».

با توجه به صداقتی که در رئیس ‌جمهور پزشکیان سراغ داریم، طبیعی است این انتظار وجود داشته باشد که در مسأله کمبود آب، افراد زیادی که در داخل و خارج کشور به شکل‌های مختلف اعلام آمادگی برای حل این مشکل می‌کنند را دعوت کند و از تخصص آنها استفاده نماید. آب، در عین حال که یک نعمت خدادادی و محصول طبیعت است، بیشترین ارتباط را با علم هم دارد و به عبارت روشن‌تر یک مسأله علمی است و باید برای برخورداری از آن و جلوگیری از کمبود یا محرومیت از آن، به سراغ علم رفت و از تخصص افراد تحصیل‌کرده در این رشته و تجربه صاحبان دانش و سابقه عملی در این زمینه بهره‌برداری کرد.

آشنایان با امور مرتبط با آب و عالمان این رشته می‌گویند رفتاری که در دهه‌های گذشته با محیط‌زیست شده، به زیان منابع آبی کشور بوده و به منظومه طبیعی نزولات آسمانی لطمه وارد کرده است. اگر این نظر درست است، مسئولان کشور باید هرچه سریع‌تر ادامه این روش مخرب را متوقف کنند و به سراغ اقداماتی بروند که با طبیعت سازگاری داشته باشد. انجام این کار ضروری بدون روی آوردن به علم و تجربه امکان‌پذیر نیست.

علاوه بر رویکرد علمی که باید برای بلندمدت به مسأله آب داشته باشیم، اقدامات اجرایی – اجتماعی متعددی نیز باید صورت بگیرند تا در کوتاه‌مدت با بحران آب مقابله شود و کشور بتواند از مرحله کنونی عبور کند. این اقدامات را می‌توان در چند مورد برشمرد.

۱- تلاش پیگیر و همه‌جانبه تبلیغاتی برای ایجاد فرهنگ صرفه‌جویی در آب یکی از مهم‌ترین اقدامات است. در گزارشی خواندیم که میزان مصرف آب در ایران، دو برابر میانگین معمول جهان است. اگر این گزارش درست باشد باید اسراف در مصرف آب را نتیجه بی‌توجهی دستگاه‌های تبلیغاتی رسمی کشور به موضوع فرهنگ مصرف آب دانست. تجربه نشان داده است که با فرهنگ‌سازی می‌توان جلوی بسیاری از زیاده‌روی‌ها را گرفت و مشکلات زیادی را از این طریق حل کرد. در این زمینه، رسانه ملی باید پیشقدم شود و با جدی گرفتن این موضوع، فرهنگ صرفه‌جویی در مصرف آب را همگانی کند.

۲- جلوگیری از هدر رفتن آب که به دلیل فرسودگی شبکه‌های آب‌رسانی زیان زیادی به این ثروت ملی وارد می‌شود، یکی دیگر از راهکارهاست. اقدام ضربتی در این زمینه به بودجه قابل توجهی نیاز دارد که دولت می‌تواند با حذف بودجه دستگاه‌های بی‌خاصیت آن را تأمین کند.

۳- نظارت جدی و دقیق بر مصارف غیرضروری آب در مواردی که از چارچوب معمول خارج هستند، یکی دیگر از اقدامات لازم برای جلوگیری از هدر رفتن آب است. استفاده‌های لوکس از آب و کشت محصولات غیرضروری از جمله این نوع مصارف هستند که دولت می‌تواند مانع آنها شود.

۴- کاهش دادن تعداد اتباع خارجی تا میزان استاندارد بین‌المللی و معقول و منطقی می‌تواند در کاهش مصرف آب کشور مؤثر باشد. براساس اطلاعات موجود، بیش از ۱۲ درصد جمعیت کشورمان اتباع خارجی غیرمجاز در نقاط مختلف زندگی می‌کنند که اخراج آنها به طور طبیعی بیش از ۱۲ درصد به صرفه‌جویی در مصرف آب کمک خواهد کرد. متأسفانه اراده لازم در مسئولین ما برای اخراج اتباع غیرمجاز وجود ندارد و هشدارهای افراد دلسوز در این زمینه تاکنون به جایی نرسیده است.

وقتی رئیس‌ جمهور پزشکیان می‌گوید دست افرادی که می‌توانند مشکل کشور را حل کنند را می‌بوسد، باید برای عملی ساختن هشدارهای صاحبنظران و دلسوزان کشور ازجمله کسانی که درباره اتباع غیرمجاز هشدار می‌دهند، اقدام کند. می‌دانیم که یک جریان خطرناک در کشور برای جلوگیری از اخراج اتباع غیرمجاز و حتی باز کردن مجدد راه برای ورود سیل‌آسای آنها به ایران تلاش می‌کند. برخورد شجاعانه با این جریان می‌تواند به دولت در زمینه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، امنیتی و ازجمله صرفه‌جویی در مصرف آب کمک شایانی کند. هیچگونه تعللی در این زمینه از دولت پذیرفته نیست.

انتهای پیام