هر آنچه با پاكستان توافق كرديم، از جمله بند مرور قيمت، براساس استانداردهاي بين‌المللي موجود در بازار گاز است.

به گزارش خبرنگار انرژي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، حجت‌اله غنيمي فرد - نماينده ويژه وزير نفت در مذاكرات خط لوله صلح - درباره توافقات بعدي ايران و هند در پروژه خط لوله صلح اظهار كرد: هر آنچه با پاكستان توافق كرديم، از جمله بند مرور قيمت، براساس استانداردهاي بين‌المللي موجود در بازار گاز است، بنابراين زماني كه هندي‌ها به پروژه ملحق شوند، تفاهم با آنها نيز همانند اين تفاهم در قالب استانداردهاي بين‌المللي خواهد بود كه به نظر مي‌رسد اين استانداردها در آينده نزديك كه هندي‌ها براي حضور در پروژه ابراز علاقه‌مندي كرده‌اند، به اين راحتي و سرعت قابل تغيير نباشد.

وي يكي از دلايل حضور نداشتن هند در اين مذاكرات را نياز اين كشور به منابع مختلف انرژي و از انواع متفاوت آن دانست و توضيح داد: به دليل نياز بالاي هند به انرژي، آنها به منابع متنوع و انواع گوناگون انرژي فكر كنند؛ يعني علاوه بر تنوع بخشي به منابع تامين كننده به انرژي‌هاي ديگري علاوه بر گاز مانند نفت، انرژي‌هاي جديد و حتي انرژي هسته‌اي بپردازند و به همين منظور براي هر كشور مصرف كننده انرژي طبيعي است كه منابع تامين كننده انرژي خود را توسعه دهد.

او در پاسخ به اين سوال كه آيا در شرايط فعلي هزينه‌اي براي مذاكرات ما با هند و پاكستان بوده كه با حضور نداشتن هند در اين دوره هندوستان ملزم به پرداخت اين هزينه شود؟ تاكيد كرد: چون هنوز قراردادي منعقد نشده، ادامه ندادن هند مشكلي نخواهد داشت، ولي در خصوص هزينه‌هاي سياسي اين موضوع بهتر است همكاران ما در بخش سياسي پاسخ دهند.

وي تاكيد كرد: روابط دو كشور ايران و هند با هم در زمينه‌هاي مختلف اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و سياسي است، بنابراين فقط بخشي از آن ارتباط گاز و خط لوله صلح است و روابط دو كشور به اين موضوع خلاصه نمي‌شود. همچنين تا زماني كه هندي‌ها به طور رسمي اعلام نكرده‌اند كه وارد پروژه نمي‌شوند، مبناي ما پاسخ‌هاي رسمي آنها مبني بر حضور آنها در پروژه است.

غنيمي‌فرد در پاسخ به اين سوال كه ايا امكان دارد در صورت حضور نيافتن هند، سهم گازي اين كشور به پاكستان داده شود؟ تشريح كرد: از ابتدا ميزان تقاضاي هند 90 ميليون متر مكعب و ميزان گاز درخواستي پاكستان 60 ميليون متر مكعب در روز بوده است، ولي براساس برنامه‌ريزي‌ها در فاز اول قرار شد هر دو كشور به طور مساوي 30 ميليون متر مكعب گاز دريافت كنند. در اين راستا در صورت اجراي فاز دوم، سهم مورد نياز كشورها متفاوت خواهد بود.

به گفته او فرض كنوني ايران اين است كه بر مبناي نامه‌هاي رسمي هند، اين كشور همچنان علاقه‌مند در حضور در پروژه است و ظرفيت 30 ميليون متر مكعبي باقي مانده در فاز اول به هند اختصاص دارد كه اگر آنها به طور رسمي اظهار كنند كه قصد ندارند در پروژه شركت كنند، بازارهاي ديگري كه با شرايط بين‌المللي گاز ايران را بخرند، بررسي مي‌شوند كه البته تاكنون هيچ توافقي در خصوص فاز دوم با كشورها نشده است.

وي درباره حضور احتمالي چين در اين پروژه توضيح داد: با توجه به اين‌كه مسير انتقال گاز به چين مسيري جز صادرات مستقيم گاز به آن كشور مانند معاوضه است، به مذاكرات جداگانه نياز دارد، زيرا در وضعيت كنوني، خريد و فروش گاز مدنظر است.

انتهاي پيام