«هيچ‌يك از شاگردانم، يادگيري هنر چاقوسازي راين را كامل نكردند و هر كدام بخشي از آن را آموختند و مغازه‌اي زدند. دانش اين هنر سنتي هم‌چنان نزد اندك هنرمندان كهن‌سال اين منطقه محفوظ مانده است.» اين مطلب گفته‌ي محمدحسين ناظري ـ پيش‌كسوت هنر چاقوسازي شهرستان راين استان كرمان ـ‌ به خبرنگار بخش صنايع دستي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) است. اين هنرمند كه اكنون شرايط جسمي خوبي ندارد، حدود 60سال در رشته‌ي چاقوسازي راين فعاليت كرده است. هم‌چنين در دومين گردهم‌آيي گنجينه‌هاي از ياد رفته‌ي هنر ايران از او به‌عنوان يكي از هنرمندان برجسته‌ي هنر چاقوسازي راين كرمان كه با به‌كارگيري ابزار و روش‌هاي توليد جديد رفته‌رفته اصالت آن رنگ مي‌بازد، تجليل شد. اين هنرمند پيش‌كسوت كه ديگر توان كار كردن ندارد، گفت: در گذشته، براي گذران زندگي مجبور بودم، چاقو بسازم؛ اما اكنون كه بينايي يك چشم خود را از دست داده‌ام، ديگر نمي‌توانم اين كار را ادامه دهم. بيمه هم نيستم و از سوي هيچ سازمان و بخش خاصي، كمك و حمايت مالي نمي‌شوم و از راه اجاره‌ي دو مغازه‌ي‌ خود زندگي را مي‌گذرانم و بقيه‌ي نيازهايم را فرزندانم تأمين مي‌كنند. وي با بيان اين‌كه چاقوهاي راين كرمان با چاقوهاي زنجان رقابت مي‌كنند، اظهار داشت: اين چاقوها اكنون با ابزار مدرن ساخته مي‌شوند و ديگر از ابزار سنتي در توليد آن‌ها استفاده نمي‌شود. با اين وجود، استادان اين هنر هنوز آن را مانند قديم خوب مي‌سازند. ناظري با اشاره به وضعيت آموزش اين هنر سنتي و اصيل شهرستان راين كرمان، بيان كرد: بيش از 20 شاگرد داشتم كه هيچ‌كدام اين هنر را كامل ياد نگرفتند و هريك در نيمه‌ي راه، مغازه‌اي برپا كردند تا از اين راه، زندگي كنند. تقريبا تمام شاگردان استادان اندك چاقو‌سازي راين چنين اوضاعي دارند. وي افزود: از سال 1380، آموزش چاقوسازي راين را در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان كرمان آغاز كردم؛ اما آن‌ها نه‌تنها حمايت بيمه‌يي نكردند، بلكه در ادامه از اين آموزش‌ها استقبالي نشد و آموزشكده را تعطيل كردند و ديگر آموزش چاقوسازي هم در كار نيست. انتهاي پيام