در حال حاضر براي تبديل بنزين خام توليدي در پالايشگاه‌ها به بنزين قابل مصرف، مواد افزودني مانند MTBE افزوده مي‌شود كه با افزايش توليد بنزين سوپر در قالب طرح‌هاي بهينه‌سازي پالايشگاه‌ها، مصرف اين ماده افزودني كاهش پيدا خواهد كرد. به گزارش خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سالاري - معاون مدير عامل و مدير هماهنگي و نظارت بر توليد شركت ملي پالايش و پخش فرآورده‌هاي نفتي - با بيان مطلب بالا اظهار كرد: با افزايش بنزين سوپر توليدي كشور مي‌توانيم براي افزايش عدد اكتان (درجه آرام سوزي)، بنزين سوپر توليدي را با بنزين معمولي مخلوط كنيم. وي با بيان اين كه در گذشته براي آماده‌سازي بنزين جهت مصرف سرب به آن افزوده مي‌شد كه امروز منسوخ شده است، افزود: در حال حاضر از چند روش براي آماده سازي بنزين براي استفاده در موتور خودرو‌ها استفاده مي‌شود كه يكي افزودن MTBE يا افزودن بنزين سوپر و مواد الكلي است. در اين رابطه MTBE مورد نياز از دو پتروشيمي داخل كشور تامين مي‌شود. به گفته او براي نمونه درپالايشگاه اراك كه از تكنولوژي بالايي برخوردار است، بنزين سوپر مازاد وجود دارد كه به عنوان ماده افزودني به بخشي از بنزين توليدي پالايشگاه تهران اضافه مي‌شود. سالاري با اشاره به وضعيت توليد فرآورده‌هاي نفتي در سال گذشته خاطرنشان كرد:‌ متوسط توليد بنزين در سال 1388 روزانه 44.7 ميليون ليتر، گازوئيل 88.4 ميليون ليتر، نفت سفيد 18.5 ميليون ليتر و نفت كوره 76 ميليون ليتر بوده است. وي با تاكيد براين كه برخي پالايشگاه‌ها مانند كرمانشاه و لاوان به دليل طراحي ساده بين 45 تا 50 درصد از نفت خام ورودي را به نفت كوره تبديل مي‌كنند، تاكيد كرد:‌ اين وضعيت با استانداردهاي موجود تطابق نمي‌كند و بايد اصلاحاتي در آن‌ها انجام شود. او با اشاره به واحد كت كراكر آبادان كه افزايش پنج ميليون ليتر بنزين را در پي خواهد داشت، تصريح كرد:‌ همچنين با راه‌اندازي پروژه افزايش ظرفيت و بهينه‌سازي پالايشگاه اراك 11 ميليون ليتر بنزين بيشتر توليد خواهد شد. همچنين در پروژه‌هاي بهينه‌سازي مانند پالايشگاه تهران استانداردسازي كيفيت گازوئيل مدنظر قرار دارد. به گزارش ايسنا، MTBE از واكنش شيميايي متانول و ايزو بوتيلن به دست مي‌آيد كه متانول از گاز طبيعي و ايزو بوتيلن از نفت خام يا گاز طبيعي حاصل مي‌شود، اما امروزه استفاده از اين مواد به دليل سمي بودن اكسيدهاي سرب خروجي و آلودگي‌هاي محيط زيست منسوخ شده و كشورهاي دنيا به ندرت از اين مواد جهت بهبود عدد اكتان بنزين استفاده مي‌كنند. امروزه به دليل مخاطرات زيست محيطي تركيبات آلي سرب وممنوعيت مصرف آن در كشورهاي مختلف جهان، گروهي از تركيبات تحت عنوان كلي (تركيبات اكسيژن زا) جايگزين تركيبات سرب دار در بنزين شده‌اند. پس از حذف سرب از بنزين در جهت رعايت مقررات محيط زيست، دو نوع ماده اكسيژنه (الكل‌ها، اترها) براي تركيب با بنزين مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين مواد بدليل داشتن اكسيژن، سبب بالا رفتن عدد اكتان بنزين و در نتيجه بهبود احتراق سوخت و كاهش انتشار منوكسيد كربن، مواد آلي فرار، هيدروكربن‌هاي اشباع شده مي‌شود. استفاده از اتانول از سال 1930 و MTBE از سال 1973 به عنوان مكمل سوخت و ماده اكسيژنه مورد توجه قرار گرفته است و در كشور ما نيز از ابتداي سال 1381 و در راستاي اجراي مصوبه هيات دولت، تركيبات سرب به طور كلي از فرمولاسيون ساخت بنزين حذف و به جاي آن از MTBE با فرمول شيميايي C5H12O كه از نظر شيميايي از خانواده اترها محسوب مي‌شوند، استفاده مي‌شود. در گذشته به منظور ارتقاي عدد اكتان بنزين معمولا از موادي مانند تتراتيل سرب (TEL) يا تترامتيل سرب (TML) استفاده مي‌شد. انتهاي پيام