يك كارشناس علوم سياسي با تاكيد بر اين كه برگزاري اجلاس غيرمتعهدها در تهران و واگذاري رياست آن به ايران به ارتقاي جايگاه بينالمللي ايران منجر ميشود، افزود بايد دبيركل سازمان ملل را كه با وجود تلاش غرب براي رفتن به ايران تصميمي درست را اتخاذ كرد، تحسين كرد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، روزنامه نيويورك تايمز در يادداشتي به قلم كاوه افراسيابي، استاد پيشين علوم سياسي دانشگاه تهران نوشت: نشست غيرمتعهدها در تهران ايران را به عنوان رييس جديد اين جنبش به مدت سه سال انتخاب ميكند و جايگاه منطقهيي و بينالمللي ايران را ارتقا ميدهد. تهران ميخواهد از اين فرصت براي خنثي كردن تلاش غرب براي منزوي كردن اين كشور و براي دفاع از برنامه هستهيي خود استفاده كند.
متاسفانه آمريكا و برخي كشورهاي غربي رويكردي منفي را در قبال اجلاس تهران اتخاذ كردهاند و حتي از بان كي مون، دبيركل سازمان ملل خواستند اين اجلاس را تحريم كند و در آن حاضر نشود و اين ادعا را مطرح كردند كه اين ميزبان از قطعنامههاي سازمان ملل درباره برنامه هستهيي خود پيروي نميكند. اما بايد دبير كل را تحسين كرد كه قضاوتي مستقل در تصميمگيري براي رفتن به اين اجلاس انجام داد. در هر حال 120 عضو جنبش غير متعهدها عضو مجمع عمومي هستند و رييسان سازمان ملل اغلب در نشستهاي اين جنبش شركت كردهاند.
نشست تهران احتمالا تاثيرات مهمي براي صلح و ثبات منطقه خواهد داشت.
مانموهان سينگ، نخست وزير هند و آصف علي زرداري، رييس جمهور پاكستان قصد خود براي ديدار در حاشيه اين اجلاس به منظور مذاكره درباره مسايل دو جانبه را مطرح كردهاند و اگرچه بشار اسد، رييس جمهور سوريه ممكن است در اين اجلاس شركت نكند، اما بحران سوريه در دستور كار اين نشست خواهد بود و احتمالا به تلاش جديد اين جنبش براي ميانجيگري در راستاي تكميل تلاشهاي سازمان ملل و سازمان همكاري اسلامي منجر خواهد شد.
در نشست اين سازمان در مكه محمد مرسي، رييسجمهور مصر پيشنهاد تشكيل گروه تماسي درباره سوريه متشكل از ايران، مصر، تركيه و عربستان را داد. اين ايده ممكن است اكنون از حمايت جنبش برخوردار شود و نشان دهد كه چطور خاورميانه جديد ميتواند بعد از بهار عربي سرنوشت خود را مشخص كند.
تصميم مرسي براي رفتن به تهران نشان دهند ذوب شدن يخ روابط دو كشور است و ميتواند منادي عاديسازي روابط ديپلماتيك ميان دو طرف باشد كه ثبات منطقه را به شدت تقويت ميكند.
درباره برنامه هستهيي ايران انتظار ميرود اجلاس تهران نتايجي داشته باشد. با توجه به اين كه جنبش بر دامنه حمايت بينالمللي از حق ايران براي غنيسازي اورانيوم با اهداف صلحآميز تاكيد ميكند، آمريكا و متحدانش براي رها كردن اصرارشان بر توقف كامل ببرنامه غنيسازي ايران و اتخاذ رويكردي متعادلتر براي كمك به پيشرفت در اين مساله تحت فشار قرار خواهند گرفت.
گروه بينالمللي بحران، پيشنهاد غرب براي ارايه سوخت راكتور هستهيي و قطعات هواپيمايي به تهران در ازاي توقف غنيسازي در ايران را غيرسخاوتمندانه خوانده است. روشن است كه ديپلماسي تك بعدي و قهري درباره اين مساله به نتايج مثبت منجر نخواهد شد و رويكرد ديپلماتيك غرب در قبال ايران نيازمند انعطاف و احتياط بيشتري است.
گامهاي عملي ميتواند كمك زيادي كند. روسيه و چين هر دو از جايگاه ناظر در جنبش غيرمتعهدها برخوردارند. بنا بر اين چرا آمريكا و اتحاديه اروپا نتوانستند با درخواست جايگاه ناظر به آنها بپيوندند؟ اهداف و آرمانهاي اين جنبش نبايد مانعي در برابر اين باشد. در هر حال آمريكا ناظراني را به نشستهاي سازمان همكاري اسلامي كه معمولا اسراييل را محكوم ميكند، ميفرستد.
زمان آن رسيده است كه غرب در خصومتش در قبال اين جنبش تجديد نظر كند. در صورتي كه آمريكا و اتحاديه اروپا درخواست موقعيت ناظر را داشته باشند، ممكن است دست آتي به سويشان دراز شود و رفع اختلاف عميق شمال ـ جنوب آغاز شود.
انتهاي پيام
نظرات