پایگاه خبری هیل در مقاله‌ای نوشت: توافق هسته‌ای ضرورتا پیام‌آور روابط دوستانه دو جانبه ایران و ایالات متحده نیست. با این حال این توافق مجموعه مقدمات خوبی را برای حل اختلافات از طریق مذاکرات منطقی به جای تهدید، فراهم می‌کند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در مقاله هیل وابسته به کنگره آمریکا آمده است: اگر توافق هسته‌ای به طور کامل اجرا شود، ایالات متحده و متحدان ما این فرصت را دارند تا فعالیت‌های هسته‌ای ایران را تحت نظارت بی‌سابقه بین‌المللی قرار دهند.
این مقاله بدون توجه به ماهیت صلح‌امیز برنامه هسته‌ای ایران می‌افزاید: کنگره هیچ جایگزین بهتری جز این توافق برای جلوگیری از توسعه سلاح هسته‌ای ایران در اختیار ندارد. اکنون که کنگره رای گیری کرده است، لازم است که اعضای آن برای حمایت از اجرای توافق هسته‌ای پیش بیایند.
در ادامه این مقاله آمده است: لفاظی‌های پیرامون توافق هسته‌ای ایران را کنار بگذارید، سوالات باقی مانده این است که آیا سیاست‌گذاران ایمان دارند که این توافق برنامه هسته‌ای ایران را محدود می‌کند و آیا روش‌های نظارتی مانع تقلب ایران خواهد شد. منفی بافان هم این فرض که ایالات متحده نمی‌تواند به توافق خوبی با ایران دست یابد و هم با این ادعای متناقض که تحریم‌های بیش‌تر می‌تواند به فشار برای گرفتن امتیازات بیش‌تر منجر شود، توافق هسته‌ای را رد می‌کنند که هر دو استدلال اشتباه است.
این مذاکرات منافع مشروع ایالات متحده، متحدانش و ایران را به سمت برنامه جامع هدایت کرد. این توافق گواهی است برای ضرورت تعهدات حتی در میان دشمنان به ویژه زمانی که گروه‌ها می‌بینند که منافع‌شان می‌تواند تامین شود. تحریم‌ها به تنهایی قادر نبودند تا برنامه هسته‌ای ایران را به عقب بیاندازد. در حالی که آن‌ها اقتصاد ایران را زمین‌گیر کردند، برنامه هسته‌ای ایران به سمت توسعه ادامه یافت. هم تحریم‌ها و هم رشد برنامه هسته‌ای همه بازیگران را به میز مذاکرات کشاند. با این حال چانه‌زنی با دقت و حل کردن مشکلات، توافق هسته‌ای را خلق کرد.
این مقاله می‌افزاید: مخالفت با توافق هسته‌ای بر اساس این فرض اشتباه است که ایران تحت فشار زیاد مجبور می‌شود تا خواست‌های طرف دیگر را هر چه که باشند، اجابت کند. در صورت به خطر افتادن منافع ملی ایران تحریم‌ها باعث نخواهند شد تا ایران مشتاقانه درهای تاسیساتش را برای بازرسی‌های گسترده باز کند.
یک توافق اساسی مانند این توافق همه جانبه به تمامی گروه‌ها این فرصت را می‌دهد تا پایان معامله موقعیت خود را حفظ کنند.
این توافق یکی از گسترده‌ترین رژیم‌های بازرسی هسته‌ای را که تا کنون مذاکره شده را خلق کرد. این انتخابی بین هیچ توافقی (ایران آزاد است تا به هر طریقی عمل کند حال خوشایند جامعه بین‌المللی باشد یا نباشد) و توافق جامع (ایران به صورت سازنده و آشکار با جامعه بین‌المللی همکاری کند) بوده است.
این مقاله با اشاره به اقداماتی که ایران برای اجرای توافق هسته‌ای باید انجام دهد، نوشت: ایران ذخایر اورانیوم غنی شده است را تا 98 درصد کاهش می‌دهد و راکتوری که قادر بود تا پلوتونیوم تولید کند را بازطراحی می‌کند. در ازای این اقدامات ایالات متحده و متحدانش تحریم‌های مربوط به هسته‌ای را رفع خواهند کرد.
در پایان این مقاله آمده است: فرصت رای دادن به توافق هسته‌ای دیگر گذشته است اما در حال حاضر تازه‌ترین تلاش‌ها برای تضعیف توافق در راه است. تخریب این توافق تضعیف محدودیت‌های برنامه هسته‌ای ایران را برجای خواهد گذاشت و جبهه واحدی که در بین متحدان ایجاد شده را می‌شکند. حمایت از توافق هسته‌ای این گونه معنی می‌دهد که محدودیت‌های سیاسی و فنی شدیدی وجود خواهد داشت و مشوق‌ها به جای خود باقی خواهد ماند. کنگره ایالات متحده باید این نتایج را پیش از اعمال قوانین پرگزند بررسی کند.
انتهای پیام
نظرات