به گزارش ایسنا به نقل از اویل پرایس، زمانی که چین معاملات آتی نفت به یوان را ماه گذشته راه‌اندازی کرد، این اقدام در راستای استراتژی گسترش نفوذ بین‌المللی ارز این کشور تعبیر شد. اکنون که تحریم‌های آمریکا در افق ایران قرار گرفته، یوان ممکن است نفوذ بیشتری پیدا کند زیرا پکن وعده داده است به خرید نفت از ایران ادامه خواهد داد و به احتمال قوی، این معاملات نفتی به یوان خواهد بود.

ایران نیز احتمالا از این ایده استقبال خواهد کرد. این کشور حتی پیش از اینکه دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا اعلام کند از برجام خارج خواهد شد، اعلام کرد بود ترجیح می دهد مبادلاتش به ارزهای دیگری غیر از دلار آمریکا انجام شود.

تهران و مسکو ماه گذشته قراردادی را برای انجام همه مبادلاتشان از طریق تهاتر کالا به جای استفاده از دلار امضا کردند تا نفوذ دلار آمریکا در اقتصادهایشان را کاهش دهند. یک ماه پیش از آن ایران واردات کالا با استفاده از دلار را ممنوع اعلام کرده و یورو را جایگزین کرده بود. به عبارت دیگر ایران کاملا خوشنود خواهد شد که برای پول نفت خود، یوان چین را دریافت کند یا مشابه توافق با روسیه، تهاتر نفت در برابر کالا داشته باشد.

نکته اینجاست که یک میلیون بشکه در روز نفتی که همه انتظار دارند با اعمال تحریمهای آمریکا، از صادرات ایران کاسته شود، ممکن است در حقیقت از بازار خارج نشود. علت اشاره تحلیلگران به این رقم، میزان صادراتی است که در دوران تحریمهای قبلی که از سوی آمریکا و اتحادیه اروپا علیه ایران اعمال شدند، کاهش پیدا کرده بود.

اما آمریکا و متحدان اروپایی این کشور با برجام موافقت کرده و تحریمها برچیده شدند. این بار واشنگتن بازی تحریمها را به تنهایی انجام خواهد داد. کشورهای اروپایی امضا کننده توافق هسته ای با ایران روشن کرده‌اند که حاضر نیستند از این توافق خارج شوند.

آلمان که یکی از امضاکنندگان این توافق بوده، اعلام کرده است از شرکت‌هایی که در ایران فعالیت می کنند، حمایت خواهد کرد. این احتمال وجود دارد که فرانسه نیز این اقدام را دنبال کند. غول نفتی توتال فرانسه منافع زیادی در میدان گازی پارس جنوبی دارد. بعلاوه اروپا بزرگترین خریدار نفت ایران است و کشورهای اروپایی مجموعا به طور متوسط ۶۲۴ هزار بشکه در روز نفت از ایران در سال گذشته خریداری کردند.

برخلاف دفعه پیش، همه می‌خواهند به خرید نفت ایران ادامه دهند و اگر برخی مجبور شوند خرید کمتری داشته باشند اما چین هیچ وابستگی امنیت ملی یا اقتصادی ندارد که محصور شود. ایران نیز به نوبه خود به بازارهایی برای نفتش نیاز دارد.

بعلاوه چین احتمالا سرمایه گذاریهای خود در صنعت نفت ایران را افزایش خواهد داد. ایران بخشی از ابتکار سرمایه گذاری زیرساخت "یک کمربند، یک جاده" چین قرار دارد و حضور داشتن در صنعت نفت ایران، بخش طبیعی از این ابتکار است و خرید نفت ایران به یوان، آن را تکمیل خواهد کرد.

تسویه پول واردات نفت ایران به یوان تازه شروع کار خواهد بود. در بلندمدت انجام بسیاری از مبادلات نفت به یوان منطقی خواهد بود. اما شاید چند سال زمان ببرد تا یوان به سلطه دلار به عنوان ارز مورد استفاده در معاملات نفتی پایان دهد.

انتهای پیام