به گزارش ایسنا، جواد نکونام پیشکسوت فوتبال ایران و رکورددار بازی ملی با پیراهن تیم ملی ایران این روزها درحال آماده سازی تیم نساجی مازندران است. او که موفق شد نساجی را به لیگ برتر فوتبال ایران هدایت کند و آرزوی قدیمی مردم شهر قائمشهر را برآورده کند، حالا به دنبال اثبات توانایی‌هایش در نساجی است.
او در گفت‌وگو با ایسنا، به سوالات مختلفی در حوزه‌های مختلف پاسخ داد. مشروح صحبت‌های او به شرح زیر است:
* ابتدا از وضعیت تیم نساجی برایمان صحبت کنید. شرایط تیم‌تان و یارگیری نساجی را توضیح دهید.
- ما تمرینات‌مان را به موقع شروع کردیم. شروع کار برایمان سخت بود چون از تیم پارسال تنها ۶-۵ بازیکن داشتیم و بقیه بازیکنان متاسفانه جدا شدند. واقعا از این موضوع ناراحت هستم ولی از طریق شما به آنها می‌گویم که بابت زحماتشان و تلاش‌هایی که داشتند از آنها متشکرم. تمام زحمات را آنها انجام دادند. آنها یک کار تاریخی کردند. مدیریت باشگاه، مالک و کادر من هم تلاش کردند و نفر آخر من بودم که کمترین سهم را در این صعود داشت. خوشحالیم که نساجی بالا آمد. مدیون زحمات بازیکنانی هستیم که کنار ما نیستند و مردم قائمشهر تا ابد قدردان این بازیکنان هستند. در کل ما تغییر و تحول زیادی داشتیم و نیاز داشتیم تا هماهنگی را در دستور کار قرار دهیم. کار سختی داریم. تیمی که نفرات اصلیش جدا شده، برای هماهنگی کارش سخت است. به همین دلیل کار می‌کنیم تا زودتر به هماهنگی برسیم. بازیکنان خوبی گرفته‌ایم و تلاش می‌کنیم به شرایط ایده آل برسیم و کار بزرگی انجام دهیم. بازهم به مردم قائمشهر می‌گویم که اگر ۲۴ سال طول کشید که تیم بالا بیاید، باید به اندازه ۲۴ سال تلاش کنیم تا تیم حفظ شود. رقابت کاملا نابرابری است. با توجه به شرایط تیم‌های دیگر و بازیکنانی که دارند، کار ما سخت است. امیدوارم مردم حمایت کنند و کنار ما باشند تا بتوانیم در لیگ بمانیم. این هدف اصلی ماست. امیدوارم جایگاهی به دست آوریم که هوادارانمان خوشحال باشند.
*نظرتان درباره سهمیه جذب تنها هفت بازیکن از لیگ برتر چیست؟
- شما آمار تیم‌هایی که به لیگ برتر صعود کردند را ببینید. اکثر تیم‌هایی که به لیگ برتر آمدند در سال بعد مدعی سقوط به لیگ یک بودند. خیلی از تیم‌ها هم در چهار سال پیاپی یک سال در لیگ برتر بودند و یک سال در لیگ یک. این یه خاطر نابرابر بودن این مبارزه است.
تیم ما امسال به لیگ برتر آمده است. تیمی که به لیگ برتر می‌آید فقط می‌تواند هفت بازیکن از لیگ برتر داشته باشد. تیم‌های لیگ برتری شش تا هستند. منی که از لیگ یک به لیگ برتر آمده‌ام یک بازیکن فرقم است و بعد همه بازیکنانم سهمیه لیگ یکی‌اند! مثلا فلان تیم در لیگ برتر ۲۵ بازیکن داشته است و امسال هم شش بازیکن می‌گیرد یعنی ۳۱ بازیکن. بر فرض هم هشت بازیکنش را هم از دست بدهد باز هم ۲۳ بازیکن لیگ برتری دارد اما ما تنها هفت بازیکن لیگ برتری داریم؛ ۱۵ تا ۱۶ نفر از بازیکنان ما لیگ یکی یا زیر ۲۳ سال هستند. من دیروز به آقای بهاروند و محمودزاده و فتاحی صحبت کرده‌ام و اعتراضم را برای این قوانین ابراز کردم. مگر می‌شود بازیکنان زیر ۲۵ سال را تصویب کنند و فقط بازیکن‌های لیگ برتری سود کنند. حداقل کاری کنند که ما سهمیه جذب بازیکنان لیگ برتری‌مان بیش‌تر شود.
من تا آخر فصل در همه بازی‌ها چه ببریم چه ببازیم و چه مساوی کنیم، نسبت به این موضوع اعتراض خواهم کرد. ما که از نظر مالی نمی‌توانیم رقابت کنیم. تنها ارفاقی که به ما کرده‌اند این است که یک بازیکن بیش‌تر می‌توانیم از لیگ برتر جذب کنیم این یعنی ظلم این یعنی می‌خواهند تیم‌هایی که به لیگ برتر می‌آیند سقوط کنند.
من با آقای بهاروند، فتاحی و محمودزاده صحبت کردم و آنها گفتند که نامه بزنید. ما هم نامه زدیم و پیشنهادمان را ارائه کردیم. امیدواریم به این مساله رسیدگی شود.
* شما چه پیشنهادی به سازمان لیگ ارائه کردید؟
- پیشنهاد ما این است که بتوانیم سه بازیکن از تیم‌های دیگر لیگ برتری جذب کنیم. ما باید ۱۰ بازیکن جذب کنیم. ما بازیکنان لیگ یکی می‌توانیم بگیریم اما به دردمان نمی‌خورد. بازیکن لیگ برتری باید لیگ برتری باشد و فاصله بازیکنان لیگ یکی و لیگ برتری متفاوت است. قطعا سطح دو بازیکن از این دو لیگ متفاوت است که یکی در لیگ یک و دیگری در لیگ برتر بازی می‌کند. پیشنهاد دیگر ما این است که از سه سهمیه‌ای که داریم ما سه بازیکن آزاد لیگ برتری بگیریم یا این که حداقل کاری که می‌توانند بکنند این است که ما سهمیه زیر ۲۵ ساله‌های‌مان را از تیم‌های لیگ برتری جذب کنیم. شرایط تیم بستن در لیگ یک با لیگ برتر متفاوت است. آقایان اگر این را نمی‌دانند، بدانند. لیگ یک شرایط خاص خودش را دارد و من این تجربه را پارسال با دو تیم تجربه کردم. امیدوارم هرچه زودتر این قانون اصلاح شود و ما هم بتوانیم شرایط ایده‌آل خودمان را داشته باشیم. این‌طور تماما به نفع تیم‌های لیگ برتری است. ما اعتراض‌مان را با مصاحبه و با نامه اعلام می‌کنیم و اگر این اتفاق نیفتد تا پایان لیگ در کنفرانس‌های مطبوعاتی این موضوع را مطرح می‌کنم. در این مساله بحث یک شهر مطرح است. آنها نمی‌خواهند خدایی نکرده تیم‌شان وقتی پس از ۲۴ سال به لیگ برتر صعود کرده، به خاطر اشتباهی که رخ داده به لیگ یک سقوط کند. این که سه تا ۲۵ سال در تیم‌های‌شان بمانند خیلی خوب است، چون یکسری از بازیکنان وقتی از ۲۳ سال می‌خواستند وارد بزرگسالان بشوند، نابود می‌شدند اما این قانون برای لیگ برتری‌ها خوب است اما برای لیگ یکی‌ها چه؟ آنها ۲۱ بازیکن دارند و ما با ۱۸ بازیکن باید با آنها رقابت کنیم. یک سری از تیم‌ها آنقدر بازیکن دارند که از لیگ یک هم بازیکن می‌گیرند تا سهمیه بزرگسالان‌شان پر شود ولی ما هیچی. با این دلاری هم که هست نمی‌توانیم بازیکن خارجی بیاوریم. بازیکن خوب خارجی هم با ۱۰۰ هزار دلار به ایران نمی‌آید. شرایط بسیار نابرابر است و تیم‌هایی که سقوط می کنند را می توان حدس زد. امیدوارم آقای بهاروند، تاج و هیات رییسه این قانون را اصلاح کنند، چون ما دیگر وقتی برای بازیکن گرفتن نداریم.
* شما بعد از سرمربی‌گری تیم خونه‌به‌خونه به عنوان سرمربی تیم نساجی انتخاب شدید. چقدر امیدوار هستید که هواداران مازندرانی از تیم شما حمایت کنند؟
- ما در بابل که برای هدایت خونه‌به‌خونه حاضر شدیم، شاید کسی فکر نمی‌کرد با توجه به تجربه‌ای که نداشتیم و شرایطی که وجود داشت، موفق باشیم. در دور رفت ما با تمام مدعیان خارج از خانه بازی کردیم و در جام حذفی دو تیمی را بردیم که شاهکار بود. شرایط جوری شد که به فینال حذفی رسیدیم. کار کردن در بابل خیلی لذت بخش بود. از مردم و هواداران واقعی خونه‌به‌خونه تشکر می‌کنم. پیام‌های زیادی بعد از صعود نساجی از بابل گرفتم. همیشه مردم به من در آن‌جا لطف داشتند. این برای من نقطه مثبت مربی‌گری‌ام بود. آن‌جا قدردان کاری که انجام شد، بودند. دوستان بابلیم به من می‌گفتند که همه می‌دانند شما چه کاری انجام داده‌اید. نمی‌خواهم کار مربی بعد از خودم را کمرنگ کنم چون او هم زحمت کشید ولی مردم آن‌جا به من همیشه لطف داشتند. هرجا مرا می‌دیدند کمال احترام را به من داشتند. استان مازندران لیاقت یک تیم را در لیگ برتر داشت. دو سهمیه برای لیگ یک کم بود. اگر دو سهمیه و نیم بود شاید الان دو تیم از مازندران در لیگ برتر بودند. خوشحالم که استان مازندران الان یک تیم در لیگ برتر دارد.
* نظرتان درباره عمل کرد تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه چیست؟
- ما باید ببینیم چه چیزی را می‌خواستیم و آیا به آن خواسته‌مان رسیدیم؟ من قبلا هم گفته بودم که گروه‌مان سخت است ولی طوری نشود که مانند چهار سال قبل تیم‌مان را مسخره کنیم و بعد از جام جهانی به تیم‌مان افتخار کنیم. در فوتبال آن روز که هر تیمی خوب باشد آن تیم برنده است. آلمان و اسپانیا قهرمان جهان بودند؛ پرتغال قهرمان اروپا بود. برزیل با آن هم افتخارات الان کجاست؟ دو تیمی که از گروه ما بالا آمدند، حذف شدند. روز اول که قرعه کشی انجام شد یک سری حرفایی زده شد که ارزش و شخصیت تیم ملی را پایین آورد.
تیم ملی در بخش دفاعی فوق‌العاده بود وهمه این موضوع را قبول دارند. ما باید ببینیم از این تیم چه خواسته‌ای داشتیم و بعد ببینیم آیا عملکردمان خوب بود یا نبود. ما خواسته‌های‌مان مقطعی است و می‌خواهیم در همان زمان نتیجه بگیریم.
اگر از نگاه نتیجه‌گرایی بخواهیم نگاه کنیم تیم ما ۴ امتیاز گرفته است. با توجه به عملکرد ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و حتی عربستان این زنگ خطر برای ما به صدا درآمده است که کار سختی در جام ملت‌های آسیا خواهیم داشت.
* تاکتیک تیم ملی در جام‌جهانی بر مبنای بازی دفاعی طرح‌ریزی شده بود. خیلی‌ها به این تاکتیک کی‌روش انتقاد می‌کردند و معتقد بودند نباید مقابل اسپانیا و پرتغال تدافعی بازی کنیم. نظرتان راجع به این موضوع چیست؟
- من دلیلی نمی‌بینم نظرات خودم را راجع به سرمربی تیم‌ملی بگویم. هرکسی سرمربی تیم‌ملی باشد مورد حمایت من است و هر فکری که داشته باشد می‌تواند اجرا کند. کاملا این موضوع برای من قابل هضم است. شاید من یک روزی دوست داشته باشم تهاجمی بازی کنم و ۶ تا گل بخورم یا با اختلاف گل این بازی را ببرم. باید ببینم ایده‌ام درباره آن بازی چیست. مسوولیت تیم‌ملی و هر تیمی همیشه با سرمربی است. هر موقع دوستان سرمربی تیم ملی شدند نظرات خودشان را در تیم‌ملی اجرا کنند. هرکسی سلایق و علایق خودش را دارد.
* شما با آقای کی‌روش کار کرده‌اید. از شما می‌خواهم به این سوال با توجه به شایعات فضای مجازی پاسخ دهید. آیا این اتهام به کی‌روش وارد است که یک بازیکن صلاحیت بازی در تیم ملی را نداشته باشد و با ارتباطات به جام‌جهانی برود؟
- در این مورد جواب این پرسش فقط یک چیز کلی می‌گویم. کدام دوره تیم ملی ما با هر مربی‌ای بوده و تمام ایران گفته‌اند که این ۲۵ بازیکن بهترین‌های ایران هستند؟ همیشه اختلاف نظر هست. هر مربی سلیقه خودش را دارد. شاید یک مربی بگوید که من مدافعی می‌خواهم که بزند زیر توپ ولی یک مربی بگوید که من به دنبال مدافع بازی‌ساز هستم. این‌ها سلایق مربی‌گری است. زمان بلاژویچ، برانکو، شاهرخی، فرکی، علی دایی و قطبی هم از این حرف‌ها بوده است. این مسائل سلیقه است و دلیل بر این نیست که من به عنوان مربی از کسی مثلا خوشم می‌آید یا نه. اعتراضی به این قضیه وارد نیست چون مربی‌گری یک مساله سلیقه‌ای است.
*عملکرد تیم ملی مقابل آرژانتین در سال ۲۰۱۴ بهتر بود یا اسپانیا در سال ۲۰۱۸ ؟
- عملکرد تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۱۴ مقابل آرژانتین قوی‌تر از بازی اسپانیا و پرتغال بود. ما آن سال به آرژانتینی باختیم که تا فینال جام جهانی رفت ولی الان هم اسپانیا و هم پرتغال حذف شدند. اگر آن سال تکنولوژی ویدو چک بود، قطعا ما پیروز میدان بودیم. ما در آن بازی هم خوب دفاع کردیم و هم خوب حمله کردیم. ما در صورت پیروزی، مدعی صعود از گروه‌مان می‌شدیم. اما قطعا بازی اسپانیا و پرتغال در ذهن مردم خواهد ماند
* به نظرتان چند درصد از خواسته‌های کی‌روش راجع به تعطیلی لیگ برتری و مسائل دیگر منطقی است؟
- در رابطه با بازیکن و تیم‌ملی، من موافق تیم‌ملی هستم. بازیکن تا در تیم‌ملی بازی نکند به رشد حداکثری نمی‌رسد. بازیکنی داشتیم که در لیگ ستاره بوده اما در تیم‌ملی کارایی خاصی نداشته است. بازیکن در تیم‌ملی خیلی با باشگاهی فرق می‌کند. بازیکنی که از باشگاهی به تیم‌ملی می‌رسد، رشد زیادی می‌کند. امسال در جام‌جهانی دیدیم که یکی دو نفر از ستاره‌های تیم‌مان در لیگ برتر بازی می‌کردند که این نشان‌دهنده کیفیت لیگ برتر است. رشد در تیم‌ملی است؛ در بازی‌های داخلی نهایتا بخواهی با استقلال و پرسپولیس یا السد بازی کنید. ولی در بازی‌های ملی با تیم‌های مراکش، اسپانیا و تیم‌های سطح اول دنیا بازی می‌کنید که این مساله باعث رشد بازیکن می‌شود. من موافق برنامه‌های تیم ملی هستم و تیم‌ملی همیشه باید در شرایطی باشد که بهترین نتایج را بگیرد. من تنها مخالف این هستم که شروع کردن لیگ در چله گرما غلط است. من در جلسه سازمان لیگ که مربیان تیم‌ها حاضر بودند و راجع به برنامه لیگ نظر دادند، حضور نداشتم چون سرمربی نساجی نبودم ولی قطعا به این موضوع اعتراض دارم. ما می‌توانیم دیرتر شروع کنیم و دیرتر تمام کنیم. ما می‌توانستیم ۲۰ روز دیرتر لیگ را تمام کنیم.
* به عنوان سوال آخر، با توجه به سابقه بازی شما در اروپا، آقای کی‌روش می‌گویند بازیکنانی که در لیگ ایران بازی می‌کنند به لحاظ سطح آمادگی به بازیکنانی که در اروپا بازی می‌کنند نمی‌رسند. نظر شما در این رابطه چیست؟
- واقعیت این است که فرق فوتبال اروپا و آسیا خیلی زیاد است ولی لیگ داریم تا لیگ. ما لالیگا را داریم، بوندسلیگا، لیگ فرانسه، لیگ برتر انگلیس و سری آ را داریم. از طرفی بازیکن باید به فکر خودش باشد. قطعا این‌گونه بازیکن آماده‌تر است. بازیکن در لیگ ایران هم می‌تواند حاضر باشد و با تغذیه و استراحت خوب، شرایطش را خیلی خوب بکند. من خودم سال جام جهانی در کویت بودم. آن‌جا چهار تیم قوی دارد و بقیه تیم‌ها ضعیف هستند. ولی چون سال جام‌جهانی بود، من چه کار کردم؟ مربی بدنساز رومانیایی گرفتم. او صبح به صبح با من تمرین می‌کرد و در تمرینات تیم خودم هم حاضر بودم. در نهایت با بدن آماده به جام‌جهانی رفتم. همه این‌ها به بازیکن بر می‌گردد. شما می‌توانید در رئال مادرید باشید ولی با شرایط بدنی خراب به جام‌جهانی بروید. اصلا به این چیزها نیست. ولی کیفیت فوتبال اروپا به لحاظ بدنی بالاتر از لیگ ایران است. با این‌حال همه چیز به خود بازیکن بر می‌گردد. به نظر من اگر بخواهیم از ستاره‌ای در جام‌جهانی نام ببریم بدون هیچ شکی اول از بازیکنانی اسم می‌بریم که در لیگ داخلی بازی می‌کنند. ولی بازیکنانی که در اروپا بازی می‌کنند سطح بدنی‌شان بهتر است هرچند که بازیکنان داخلی با زندگی حرفه‌یی و تمرینات بیش‌تر می‌توانند به سطح مورد نظرشان برسند.
انتهای پیام
نظرات