به گزارش ایسنا، رابرت برنارد ریش، نویسنده، اقتصاددان و مفسر سیاسی آمریکایی در روزنامه گاردین نوشت: «در بحبوحه مناقشه بر سر استیضاح، اهمیت تجدید حفاظت از انسجام انتخابات ۲۰۲۰ را نادیده نگیرید.

تفاوت میان سوءاستفاده از قدرت ریچارد نیکسون (تلاش برای کسب اطلاعاتی علیه مخالفان سیاسی برای کسب پیروزی مجدد در انتخابات ۱۹۷۲ و لاپوشانی آن) و سوءاستفاده ترامپ (ترغیب رئیس‌جمهوری اوکراین برای کسب اطلاعاتی علیه یک مخالف سیاسی به منظور کمک در پیروزی دوباره او در انتخابات ۲۰۲۰ و لاپوشانی آن) فقط در این خلاصه نمی‌شود که نیکسون درگیر کسب مخفیانه اطلاعات در واترگیت شد و ترامپ پای یک دولت خارجی را به میان کشید.

تفاوت این است که سوءاستفاده از قدرت نیکسون در دور دوم ریاست جمهوری او کشف شد، بعد از اینکه او مجددا در انتخابات پیروز شد. او همچنان آدم خطرناکی بود اما تا آن زمان دلیلی برای تحمیل آسیب‌های بیشتر به دموکراسی آمریکا نداشت. سوءاستفاده ترامپ ۱۴ ماه پیش از انتخابات ۲۰۲۰ آشکار شد، زمانی که او هنوز انگیزه داشت تا هر کاری که می‌تواند برای برنده شدن انجام دهد.

اگر رابرت مولر از شورای ویژه به مدارک قاطعی دست پیدا می‌کرد که درخواست کمک ترامپ از ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه برای کسب اطلاعاتی علیه هیلاری کلینتون در ۲۰۱۶ را اثبات می‌کرد، می‌توانست ریاست جمهوری او را تمام کند. حال افشا شده است که ترامپ از ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین خواسته تا اطلاعاتی علیه جو بایدن، معاون رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا در انتخابات ۲۰۲۰ پیدا کند.

واشنگتن پست گزارش داد ترامپ سال ۲۰۱۷ در نشستی در دفترش به دو مقام روس گفته بابت مداخله مسکو در انتخابات آمریکا نگرانی ندارد چون آمریکا همین کار را در دیگر کشورها انجام می‌دهد. این موجب شد تا مقام‌های کاخ سفید دسترسی به اظهارات ترامپ را محدود کنند.

ترامپ اکنون نسبت به سال 2016 در موضع بهتری برای عقد چنین قراردادهایی قرار دارد چون او به عنوان رئیس‌جمهوری آمریکا کمک نظامی آمریکا و وام‌های بین‌المللی را در دست دارد که می‌تواند زندگی رهبران خارجی را راحت‌تر کند یا اگر آن‌ها را بگیرد، مشکلاتی به وجود آورد.

همانطور که متوجه شدیم، ترامپ از تمام امتیازاتش برای کسب بهره شخصی استفاده می‌کند. این هنر معامله است. ما روی چه کسی می‌توانیم برای حفاظت از انتخابات ۲۰۲۰ حساب کنیم؟

قطعا آن شخص ویلیام بار، دادستان کل آمریکا نیست. در متن کتبی گفت‌وگوی تلفنی ترامپ دیده شد که او از زلنسکی خواسته تا با دادستان کل آمریکا برای تحقیق علیه بایدن همکاری کند و حتی به رهبر اوکراین گفت که ویلیام بار خودش تماس خواهد گرفت.

ما همچنین می‌دانیم که وزارت دادگستری تحت ریاست ویلیام بار به این نتیجه رسید که ترامپ عملی بر خلاف قانون نداشته است و به مدیر موقت اطلاعات ملی گفت که شکایت آن مامور اطلاعاتی مطلع را از دسترس کنگره دور نگه دارد.

این همان دادستان کل است که گفته بود گزارش مولر، کمپین ترامپ را از دسیسه همدستی با روسیه مبرا می‌کند و اینکه گفت مولر اتهام مانع‌تراشی به ترامپ وارد نکرده است. ویلیام بار برای ایالات متحده آمریکا کار نمی‌کند. او برای ترامپ کار می‌کند، درست مثل رودی جولیانی، وکیل شخصی ترامپ و دیگر دست‌ پروده‌های او.

خوشبختانه برخی از گماشته‌های دولتی هنوز مسوولیت‌هایشان را درک می‌کنند. ما مدیون آن افسر اطلاعاتی ناشناس هستیم که تماس ترامپ با رهبر اوکراین را گزارش کرد، همچنین مایکل آتکینسون، بازرس کل جامعه اطلاعاتی که شکایت این مسوول را مایه "نگرانی فوری" خواند.

اما اگر قرار باشد انتخابات ۲۰۲۰ مشروع باشد و مشروع دیده شود، آمریکا به افشاگران بیشتری نیاز دارد. همگی ما باید هوشیار باشیم. ترامپ در دو سال و نیم گذشته به خوبی تمایلش را برای پایمال کردن دموکراسی ما نشان داده است؛ حمله به رسانه‌ها، استفاده از ریاست جمهوری برای منفعت شخصی، پر کردن دادگاه‌های فدرال به متحدان، حملات لفظی به قضات، انتقاد از بانک مرکزی، هزینه در محورهایی که کنگره مجاز نمی‌داند و ملغی کردن جدایی قوا.

او معتقد به شکست‌ناپذیری است. او اکنون کل قانون اساسی و سیستم سیاسی ما را برای متوقف کردن خودش به چالش می‌کشد. در حال حاضر ارزش واقعی استیضاح رسمی در این است که ترامپ متوجه شود نمی‌تواند برای انتخاب دوباره در انتخابات از قدرت ریاست جمهوری خودش سوءاستفاده کند. قطعا او تلاش خود را خواهد کرد. اما دست‌کم خطی رسم می‌شود و اکنون همه به تماشا نشسته‌اند.

جدای از اینکه روند استیضاح چگونه پیش می‌رود، اقدام ترامپ تا جایی که ریاست جمهوری او در انتخابات ۲۰۲۰ به اتمام برسد، قابلیت محدود شدن دارد. اگر آن انتخابات مخدوش شود و اگر این مرد دوباره در انتخابات برنده شود، مشخص نیست چه پیش خواهد آمد.»

انتهای پیام