کارگردان فیلم "فریاد سکوت" در نشست رسانه‌ای این فیلم از شرایط سخت ساخت فیلم کودک در روسیه گفت.

به گزارش خبرنگار ایسنا-منطقه اصفهان، ولادیمیر پوتاپوف کارگردان فیلم "فریاد سکوت" ۳۰ مرداد‌ماه، پیش از اکران این فیلم در سینما ساحل، فرصت خواست تا با مخاطبان چند کلمه‌ای سخن بگوید. او ضمن ابزار خوشحالی از حضور در ایران و اصفهان اعلام کرد که با آرزوی برقراری صلح، "فریاد سکوت" را ساخته است.

پوتاپوف، توضیح داد که داستان این فیلم مربوط به جنگ جهانی دوم و اتفاقات رخ داده در لنینگراد است و همچنین درباره کودکانی که جنگ، قحطی و گرسنگی، آزارشان داده است.

فیلم با دوبله همزمان اکران شد و در پایان نیز مورد تشویق مخاطبان قرار گرفت. قهرمان "فریاد سکوت" دختر ۱۵ ساله‌‌ای بود که جان یک پسر بچه را از مرگ نجات و به او امید زیستن می‌داد.

نشست رسانه‌ای این فیلم نیز پس از اکران با حضور کارگردان و جعفر گودرزی، منتقد برگزار شد.

پوتاپوف، فریاد سکوت را یازدهمین تجربه کارگردانی خود دانست و اعلام کرد که چون عاشق کودکان است تصمیم گرفته این فیلم را بسازد.

گودرزی، از کارگردان فریاد سکوت خواست درباره شرایط ساخت فیلم کودک و نوجوان در روسیه سخن بگوید و پوتاپوف در این باره گفت: سینمای روسیه به دو دسته تجاری و هنری تقسیم می شود و ما برای سینمای هنری می‌جنگیم. به دلیل حاکم بودن نگاه تجاری در سینمای روسیه، ساختن فیلم کودک کار سختی است. ضمن اینکه در فیلم کودک باید از بازیگر کم سن و سال استفاده کرد و این موضوع سختی کار را دو چندان می‌کند.

وی خاطر نشان کرد که داستان این فیلم اقتباسی از یک رمان است اما تغییرات زیادی روی آن انجام شده. 

کارگردان "فریاد سکوت"، کند بودن ضرب‌آهنگ فیلم را تعمدی و وسیله‌ای برای انتقال مفهوم فلسفی آن دانست.

پوتاپوف گفت: جنگ وحشتناک‌ترین چیزی است که می‌تواند اتفاق بیفتد چون وقتی جنگ می‌شود، موجودیت و هستی از بین می‌رود. جنگ افروزان رویای بچه‌ها را نابود می‌کنند تا نفت و پول به‌دست بیاورند و ساختن فیلم‌هایی با موضوع جنگ می‌تواند از بروز مجدد آن جلوگیری کند.

این کارگردان روسی تصریح کرد: اساس کار سایر فیلم‌های سینمایی بر فریب مخاطب است اما در فیلم کودک باید با حقیقت سر و کار داشت و از ارزش‌های اخلاقی سخن گفت.

گودرزی نیز در پایان، ضمن برشمردن تشابهات این فیلم با فیلم "بازی بزرگان" گفت: در نسخه ایرانی، کودک پس از اتفاقاتی که برایش رخ می‌دهد به بلوغ می‌رسد اما در فریاد سکوت شاهد این بلوغ نیستیم.