«بوذرجمهر» قاینی یکی از شعرا وادیبان اواخر قرن چهارم که به زبان فارسی و عربی اشعاری سروده است. اشعار و قصیده بهاریه او از شهرت خاصی برخوردار است. آرامگاه بوذرجمهر قاینی حدود ۵۰۹ هکتار وسعت دارد که از سمت شرق و جنوب شرق به ارتفاعات کوه ابوذر و قلعه کوه از جنوب تا انتهای پارک جنگلی قهستان در ضلع شرق جاده قاین- بیرجند و همچنین جاده کمربندی گسترده شده است. بنای مقبره از بناهای قرن ششم و هفتم هجری است به فرم چلیپایی و با معماری بسیار زیبا ساخته شده است.   بقعه آن چهار ایوانی است که گنبدی برفراز ایوان‌ها استوار است طاق ایوان‌ها به صورت کلیل اجراشده اما جرز اصلی طاق‌ها به صورت نیمه بیضی باز کارشده آن گاه با استفاده از پوشش کاذب به شکل کلیل درآمده است. برای تزئین داخلی بنا از گچ استفاده‌شده و نوع کاربندی پیشانی ایوان‌ها به شکل طاق‌نماهای جناقی است. تزئینات گچ کاری زیر گنبد نیز یکی از زیباترین بخش های این بنا محسوب می‌شود که لچکی های ۴ به ۸ آن مقرنس‌ها و گچ بری های خفیف و هنرمندانه‌ای دارد.   مصالح اصلی به‌کار گرفته در ساخت این مقبره سنگ، گچ و آجر است. بنای مقبره بوذرجمهر قاینی با شماره ۲۷۵۹ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.