هنر شیشه‌گری یکی از کهن‌ترین صنایعی است که بشر به آن اشتغال داشته تا آنجا که کاوش‌های باستان‌شناسی مارلیک هنسولد شوش رواج شیشه‌گری در ایران باستان (عهد هخامنشی) را به اثبات می‌رساند. شیشه‌گری به روش سنتی به‌صورت فوتی یا دمیدن در شیشه مایع بوده؛ به این صورت که برای ایجاد اشکال هنری مختلف ابتدا شیشه را حرارت داده تا نرم و نیمه مایع شود سپس به وسیله ابزار و دمیدن در آن با لوله‌ای مخصوص، اشکال زیبایی را پدید می‌آورند و استادکار، میله دم را با چرخشی هنرمندانه تبدیل به ظرف موردنظر می‌کند. شیشه‌گری سنتی ، هنری که می‌رفت تا به فراموشی سپرده شود؛ با ایجاد «خانه خلاقیت شیشه و آبگینه» با مشارکت میراث فرهنگی و شیشه گر قزوینی آقای محسن رضایی در محل حمام تاریخی حاج میرحسن، محله مولوی کوچه دیمج شهر قزوین در تابستان ۱۴۰۱ احیا و راه اندازی شده است.
عکس: حدیث باقری
نظرات