روستای تاریخی برزُک با ۵۰۰۰ سال قدمت، در دامنۀ رشته کوه‌های کرکس، قرار گرفته است. ریشۀ کلمۀ این شهر برگرفته از کشاورزی یا کوه بلند است. در زبان محلی قدیم به آن «ورزاک» گفته می‌شده است. مردم این منطقه در قدیم به گویش راژی برزکی که یکی از گویش‌های‌ زبان راژی در شاخه زبان‌های ایران مرکزی است، صحبت می‌کردند. هنوز هم تعدادی از سالمندان این شهر به این گویش تکلم می‌کنند، البته گویش رایج این منطقه با گویش‌هایِ رایجِ شهرها و روستاهای همسایه تفاوت دارد. بافت قدیم این روستا، در محله «مصلا» ساختمان‌های خشتی و گلی با تیرهای چوبی دارد که حتی کوچه‌های «آشتی‌کنان» نیز نمادی از این روستا معرفی شده‌اند. بافت تاریخی این روستا به مرور زمان در معرض تخریب قرارگرفته بود، که با تلاش میراث فرهنگی و شهرداری استان اصفهان، احیا و مرمت آن در دستور کار قرار گرفته است.