زیر داربست‌های عظیم و غبار سیمان، ورزشگاه آزادی نفس می‌کشد: سکوهای بتنی که دهه‌ها بار فریاد صدها هزار تماشاچی را بر دوش داشتند، اکنون در حصار داربست و ایمنی قرار گرفته‌اند و کارگران با کلاه و لباس ایمنی، میان ردیف‌های نیمه تخریب‌شده و نیمه بازسازی‌شده رفت‌وآمد می‌کنند. پروژه‌ای که با تخصیص بیش از ۱۲۰۰ میلیارد تومان آغاز شد، حالا در فاز مقاوم‌سازی و نوسازی قرار دارد و طبق گفته مسئولان، تقریباً ۴۷ درصد پیشرفت کرده است؛ اما تأخیر در تخصیص بودجه و چالش‌های مالی اجرای کامل را به تعویق انداخته‌اند. برنامه این است که سکوها، تونل ورودی تیم‌ها، زیرساخت‌های فنی و حتی سیستم گرمایشی ویژه چمن تا پایان ۱۴۰۵ آماده شوند — تا آزادی دوباره میزبان بازی‌های بزرگ بین‌المللی و لیگ باشد.