ارگ بم بزرگ‌ترین بنای خشت و گلی جهان است که در شهر بم استان کرمان و در جنوب شرقی ایران قرار دارد. ارگ تاریخی بم در یکم فروردین ۱۳۴۵ با شماره ۵۱۹ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا پیش از سده ۵ پیش از میلاد ساخته شده و تا سال ۱۸۵۰ میلادی زبه‌ کار گرفته شده‌ است. مساحت این ارگ نزدیک به ۱۸۰٬۰۰۰ متر مربع است که با دیوارهایی به بلندی ۶ تا ۷ متر و طول ۱۸۱۵ متر احاطه شده‌ است. در متون تاریخی، پیدایش ارگ بم را به بهمن پسر اسفندیار نسبت داده‌اند و او را اردشیر دراز دست از شاهان دوران هخامنشی قلمداد کرده‌اند. ارگ بم به واسطه اینکه در مسیر جاده شرق به غرب قرار گرفته، همیشه در طول تاریخ مورد توجه بوده و از اهمیت خاصی برخوردار است. آخرین حادثه تاریخی (غیر از زلزله ۵ دی ۱۳۸۲) که در اذهان مردم از ارگ به یادگار مانده، دستگیری لطفعلیخان زند به وسیله محمد علی‌خان زابلی حاکم قلعه بم است. ارگ بم تا سال ۱۲۵۴ هـجری قمری و غائله آقاخان محلاتی مسکونی بوده است. متاسفانه این ارگ در سال ۱۳۸۲ هجری شمسی بر اثر زلزله بزرگی ۶٫۶ ریشتر که در ساعت ۵:۲۶ بامداد روز جمعه ۵ دی ۱۳۸۲ به مدت ۱۲ ثانیه رخ داد بیشتر قسمت‌های آن خراب شد. برنامه‌هایی برای بازسازی ارگ ترتیب داده شده است تا بدون تأثیر بر شکل و ساختار منحصر به فرد آن ارگ را از ویرانی نجات دهد. چند نقطه مهم همچون مسجد، ‌ مجموعه میرزا نعیم، ‌ خانه احمدی یا خانه خانواده زابلی و استراحتگاه حاکم بطور کامل بازسازی خواهد شد. اکنون ۱۵سال از زلزله بم می‌گذرد و بخشی از قسمت‌های ارگ بازسازی شده است و روند بازسازی کماکان ادامه دارد.